هشام بن عبدالملک: تفاوت میان نسخه‌ها

نکته دیگر اینکه روش کار پیشوایان و بالأخص امثال [[امام سجاد(علیه السلام)]] و [[امام باقر(علیه السلام)]] که در شرایط فشار و خفقان به سر مى بردند، به شیوه مخفى و پنهانى و زیرزمینى بود. شیوه اى که موجب مى شد کسى از فعالیت‌هاى آنان مطلع نشود. همین فعالیت‌هاى پنهانى گاهى که آشکار مى شد، خلفا را سخت ناراحت مى کرد و وسایل [[تبعید|تبعید]] و زندان آنها را فراهم مى نمود. به خاطر همین کارهاى سرّى و مخفى بود که [[خلیفه|خلیفه]] وقت، امام باقر(علیه السلام) را با فرزند عزیزش به شام احضار کرد تا از اسرار آن حضرت آگاه شود.

در عظمت این افراد کافى است که امام صادق (علیه السلام) مى فرمایند: مکتب و احادیث پدرم را چهار نفر زنده کردند. آنگاه اسامى آن چهار نفر را به نحوى که یاد کردیم، ذکر مى نمایند. <ref>رجال كشى ص125</ref>

هشام از موقعیت امام باقر(علیه السلام) و فرزند عزیز او حضرت صادق (علیه السلام) سخت بیمناک بود، از این جهت به حاکم [[مدینه|مدینه]] دستور داد که هر دو را روانه شام سازد. مسافرت آنان به شام هرچند اجبارى بود و هشام بسیار مى کوشید که پدر و پسر را در انظار مردم شام کوچک کند اما مناظره امام باقر (علیه السلام) با [[اسقف]] [[مسیحیان|مسیحیان]] آن چنان به امام باقر (علیه السلام) عظمت بخشید که همه مردم شام از موقعیت بزرگ امام (علیه السلام) آگاه شدند. از این جهت هشام مجبور شد که هر دو نفر را مرخص کرده و آنان را به مدینه باز گرداند. <ref>مشروح سرگذشت امام (علیه السلام) در این مسافرت اجبارى در كتاب بحارالأنوار ج46ص307ـ313 آمده است</ref>