۸۷٬۸۶۱
ویرایش
حزب تجمع ملی ترقی خواه وحدت گرا در مصر: تفاوت میان نسخه‌ها
حزب تجمع ملی ترقی خواه وحدت گرا در مصر (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۰:۵۹
، ۲۲ ژانویهٔ ۲۰۲۳جایگزینی متن - 'بزرگترین' به 'بزرگترین'
جز (جایگزینی متن - 'کم نظیر' به 'کم‌نظیر') |
جز (جایگزینی متن - 'بزرگترین' به 'بزرگترین') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''حزب تجمع ملی ترقی خواه وحدت‌گرا''' (به عربی: حزب‌التجمع الوطنی التقدمی الوحدوی) یکی از | '''حزب تجمع ملی ترقی خواه وحدت‌گرا''' (به عربی: حزب‌التجمع الوطنی التقدمی الوحدوی) یکی از بزرگترین احزاب سیاسی چپ‌گرا در [[مصر]] محسوب می‌شود. این حزب همزمان با آغاز سیاست پیگیری تعدد احزاب در دوره انور سادات در دهه هفتاد و همچنین انحلال اتحادیه سوسیالیست عربی در سال 1976 میلادی تاسیس شد. حزب‌التجمع با همکاری گروهی از شخصیت‌های مصری دارای گرایشات موسوم به چپ تأسیس شد. از جمله این گرایشات عبارت بود از سوسیالیست‌ها، کمونیست‌ها، ناصری‌ها، ملی‌گراها و برخی از شخصیت‌های لیبرال. اما محور تلاش‌ها برای تأسیس این حزب، حول جریان‌ها و شخصیت‌های کمونیستی می‌گشت. خالد محی‌الدین مؤسس و رهبر تاریخی این حزب محسوب می‌شود.<ref>سایت اینترنتی حزب تجمع: http://www.al-ahaly.com</ref> | ||
== فعالیت‌های حزب‌التجمع در چند سال اخیر == | == فعالیت‌های حزب‌التجمع در چند سال اخیر == | ||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
== فراز و فرودهای انتخاباتی حزب‌التجمع == | == فراز و فرودهای انتخاباتی حزب‌التجمع == | ||
حزب‌التجمع در بین سایر احزاب معارض حکومت سابق | حزب‌التجمع در بین سایر احزاب معارض حکومت سابق بزرگترین زیان دیده انتخابات سال 2005 مجلس‌الشعب مصر بود. این حزب که در سال 2005 موفق به کسب شش کرسی شده بود در انتخابات 2005 تنها موفق به تصاحب دو کرسی شد. این نتیجه از حیث جایگاه باعث کاهش موقعیت حزب‌التجمع شد. از مجموع 60 کاندیدایی که این حزب برای انتخابات 2005 معرفی کرده بود تنها دو نفر یکی عبدالعزیز شعبان از حوزه انتخابیه‌القُبّة در قاهره و دیگری محمد تلیمه از حوزه انتخابیه اوسیم در استان‌الجیزه موفق به پیروزی در انتخابات شدند. چهره‌های شناخته شده حزب چون خالد محی‌الدین مؤسس و رهبر این حزب، البدری فرغلی و ابوالعزالحریری نتوانستند توفیقی در این انتخابات داشته باشند. حزب‌التجمع بزرگترین حزب معارض مصری بود که با قرار داد کمپ دیوید میان رژیم صهیونیستی و انور سادات مخالفت کرد. | ||
ابوالعزالحریری که در اولین دوره مجلس‌الشعب پس از قانون تعدد احزاب تنها 32 سال داشت کسی بود که به سبب مخالفت شدید و تحصن‌های متعددش علیه قرارداد کمپ دیوید، انور سادات را مجبور کرد انحلال مجلس را اعلام نماید. پس از انحلال مجلس انتخابات جدید در سال 1979 در حالی برگزار شد که فضای خصمانهی میان حزب‌التجمع و انور سادات وجود داشت. به همین دلیل نیز حزب‌التجمع به خاطر مواضع ضد قرارداد کمپ دیوید بهای سنگینی پرداخت کرد. و در پی تبلیغات سنگین سادات و همراهانش، هیچ یک از اعضای حزب‌التجمع حتی خالد محی‌الدین رییس حزب که روزنامه‌های وابسته به حکومت سادات پیروزی‌اش را اعلام کرده بودند، موفق به پیروزی در انتخابات سال 79 نشدند. | ابوالعزالحریری که در اولین دوره مجلس‌الشعب پس از قانون تعدد احزاب تنها 32 سال داشت کسی بود که به سبب مخالفت شدید و تحصن‌های متعددش علیه قرارداد کمپ دیوید، انور سادات را مجبور کرد انحلال مجلس را اعلام نماید. پس از انحلال مجلس انتخابات جدید در سال 1979 در حالی برگزار شد که فضای خصمانهی میان حزب‌التجمع و انور سادات وجود داشت. به همین دلیل نیز حزب‌التجمع به خاطر مواضع ضد قرارداد کمپ دیوید بهای سنگینی پرداخت کرد. و در پی تبلیغات سنگین سادات و همراهانش، هیچ یک از اعضای حزب‌التجمع حتی خالد محی‌الدین رییس حزب که روزنامه‌های وابسته به حکومت سادات پیروزی‌اش را اعلام کرده بودند، موفق به پیروزی در انتخابات سال 79 نشدند. | ||
در انتخابات سال 1984 که در تاریخ نظام پارلمانی مصر شاهد اجرای سیستم فهرست نسبی مشروط بود حزب‌التجمع نتوانست شرط حصول نصاب هشت درصد را از مجموع رأی دهندگان کسب کند. این حزب در این سیستم تنها توانست آرای 400 هزار رأی دهنده یعنی 8/4 درصد آرا را به خود اختصاص دهد، بنابراین از دستیابی به کرسی در مجلس باز ماند. در این دوره از انتخابات ائتلاف شک برانگیزی میان حزب‌الوفد و اخوان‌المسلمین ایجاد شد که این دو جریان توانستند 40 کرسی مجلس را به خود اختصاص دهند. | در انتخابات سال 1984 که در تاریخ نظام پارلمانی مصر شاهد اجرای سیستم فهرست نسبی مشروط بود حزب‌التجمع نتوانست شرط حصول نصاب هشت درصد را از مجموع رأی دهندگان کسب کند. این حزب در این سیستم تنها توانست آرای 400 هزار رأی دهنده یعنی 8/4 درصد آرا را به خود اختصاص دهد، بنابراین از دستیابی به کرسی در مجلس باز ماند. در این دوره از انتخابات ائتلاف شک برانگیزی میان حزب‌الوفد و اخوان‌المسلمین ایجاد شد که این دو جریان توانستند 40 کرسی مجلس را به خود اختصاص دهند. | ||