نیت: تفاوت میان نسخه‌ها

نفس و روح انسان موجودی است که ذاتا مجرد و برای انجام کارهایش محتاج ماده است. هر فعلی که از انسان صادر می‌شود، در حقیقت فاعل آن، نفس انسان است. حتی افعالی که ظاهرا و مستقیما به وسیله اعضاء مادی بدن ما انجام می شوند، در حقیقت افعال نفس ما هستند، که نفس، آنها را به وسیله ابزار مادی و اعضای جسمانی ما، که مسخر او هستند، انجام می‌دهد. بعضی از امور هستند که با اعضاء ظاهری بدن ما ارتباطی ندارند، مانند عمل «تخیل» و «توهم». وقتی ما بدون ارتباط مستقیم حسی با چیزی، تصویر آن را در ذهن خود می سازیم و صورت خیالی آن را می آفرینیم، در خود این عمل، هیچ عنصر حسی ظاهری مستقیما شرکت نمی کند، هر چند که مغز به عنوان یک عنصر مادی ادراک، در آن سهم دارد، اما از اعضای ظاهری هیچ یک در آن شرکت ندارند. پیدایش مفاهیم کلی عقلی و به اصطلاح «معقولات ثانیه»، فعلی از افعال نفس ما محسوب می شوند که فی حد نفسه امر مادی و محسوس نبوده، با حواس ظاهری ارتباطی ندارند. همان گونه که رشد جسمانی و تکامل مادی بدن ما از طریق انجام افعال خاصی صورت نمی‌گیرد مانند: تغذیه مادی و... و یا عوامل و افعال خاصی در تضعیف قوای جسمانی و مادی ما نقش مهم و حیاتی دارند، رشد و تکامل و یا سقوطنفس و روح نیز از طریق افعال نفسانی خاصی که با خود روح سنخیت وجودی دارند و پدیده‌های مجردی هستند حاصل می‌شود.

اخلاقیات و رابطه آنها با روح: مساله اخلاق و ارزش‌های اخلاقی اولا و بالذات در رابطه با روح و نفس انسان مطرح می شوند و افعال مادی و بدنی هم اگر متصف به ارزش‌های اخلاقی شوند، از حیث ارتباط آنها با روح انسان است. چرا که گفتیم در واقع هر فعلی از انسان صادر می‌شود، فاعل حقیقی آن روح است و همه این افعال، فعل نفس محسوب می شوند. بنابراین، هر فعل ارادی که از انسان سر می‌زند - هر چند ظاهرا یک فعل مادی و در رابطه با جسم و بدن باشد - اما از جهت ارادی بودن، فعل نفسانی محسوب می‌شود و در حوزه اخلاق و ازرش های اخلاقی قرار نمی‌گیرد.