انقلاب اسلامی ایران و تاثیر در الجزایر: تفاوت میان نسخه‌ها

ابتدا '''فرحت عباس''' به عنوان رییس‌جمهور برگزیده شد و [[احمد بن بلا|احمدبن بلّا]] هم نخست‌وزیر شد. وی اعضای کابینه خود را از میان افسران سابق نهضت مقاومت برگزید.<br>

از همین نقطه بود که پروژه اسلام‌زدایی و حذف اسلام‌گرایان از عرصه قدرت سیاسی [[الجزایر]] پس از انقلابی خونینی کلید خورد.<br>

[[احمد بن بلا|احمدبن بلّا]] از سوسیالیسم مارکسیستی طرفداری می‌کرداما جامعه آرمانی سرهنگ '''هواری بومدین''' که در این زمان نخست‌وزیر بود، براساس برداشتی دوگانه از سوسیالیسم و اسلام بود.<br>

این اختلاف عقیده باعث شد که بومدین در سال 1965 با یک کودتای ناگهانی [[احمد بن بلا|احمدبن بلّا]] را از قدرت برکنار و خود در مسند قدرت قرار گیرد.<br>

== انحراف از اهداف پس از پیروزی ==

واقعیت آن است که، جنبش اسلامی در [[الجزایر]] بعد از پیروزی، از مسیر اصلی خود منحرف شد و '''جبهه آزادی‌بخش ملی''' – که به عنوان حزب پیروز در جنگ با فرانسوی‌ها قدرت را به دست گرفت – در مدت چهاردهه حکومت، آرمان‌های اسلامی خود را فراموش کرد و [[الجزایر]] را به سوی برقراری یک حکومت مستبد غیردینی سوق داد.<br>

ایدئولوژی بومدین ترکیبی از سوسیالیسم، ناسیونالیسم و اسلام بود. «بومدین» می‌خواست برای [[الجزایر]] هویتی جدید بسازد تا براساس آن، هم فرانسه دوستان، هم عرب دوستان و هم اسلام‌گرایان را خشنود سازد و آن ایجاد الجزایری با اصول عربی و اسلامی و محتوای غیرمذهبی بود.

<ref>هرایر دکمجیان، جنبش‌های اسلامی معاصر در جهان عرب، مترجم: حمید احمدی، چاپ سوم، انتشارات کیهان، تهران، 1377، ص 369</ref><br>

زمامداران جدید [[الجزایر]] که تحت تأثیر افکار غربی و غیردینی بودند، برای برآورده شدن خواسته‌هایشان از یک‌سو از نام اسلام سوء‌استفاده کردند و از سوی دیگر از فعالیت اصول‌گرایان، گروه‌های اسلامی سیاسی و حتی گروه‌های مذهبی مانند '''«القیام» و «اهل الدعوه»''' که فقط فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغاتی داشته کاری به سیاست نداشتند جلوگیری کردند.<br>

=منابع=

[[رده:الجزایر]]

[[رده:ایران]]