۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'علیه السلام' به 'علیهالسلام') |
||
خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
}} | }} | ||
'''محمد بن حنفیه''' (م ۸۱ قمری) فرزند [[علی بن ابی طالب|امام علی( | '''محمد بن حنفیه''' (م ۸۱ قمری) فرزند [[علی بن ابی طالب|امام علی(علیهالسلام)]] از همسرش [[خوله بنت جعفر]] است. او از شخصیت هاى برجسته [[صدر اسلام]] به شمار میرود. فرقه [[کیسانیه]] در نتیجۀ [[اعتقاد]] به [[امامت]] محمد حنفیه به وجود آمدند. | ||
محمد بن حنفیه از شخصیت هاى علوى است که ابهامات و اشکالاتى در تاریخ زندگى وى به چشم مى خورد. از جمله علت شرکت نکردن او در [[قیام کربلا]] و عدم همراهى او با [[امام حسین|امام حسین( | محمد بن حنفیه از شخصیت هاى علوى است که ابهامات و اشکالاتى در تاریخ زندگى وى به چشم مى خورد. از جمله علت شرکت نکردن او در [[قیام کربلا]] و عدم همراهى او با [[امام حسین|امام حسین(علیهالسلام)]]. | ||
علما و رجال شناسان شیعه براى روشن ساختن این ابهام و در مقام دفاع از محمد بن حنفیه دلایلى را مطرح کردهاند. به اعتقاد اینان عدم شرکت ابن حنفیه از سر نافرمانى و مخالفت با امام ( | علما و رجال شناسان شیعه براى روشن ساختن این ابهام و در مقام دفاع از محمد بن حنفیه دلایلى را مطرح کردهاند. به اعتقاد اینان عدم شرکت ابن حنفیه از سر نافرمانى و مخالفت با امام (علیهالسلام) نبوده و او در عدم همراهى با امام (علیهالسلام) دلایل موجهى داشته است; از جمله: بیمارى در موقع حرکت امام (علیهالسلام) از [[مدینه]] و [[مکه]]. مامور بودن محمدبن حنفیه از جانب امام (علیهالسلام) براى ماندن در مدینه، مکلف نشدن محمدبن حنفیه از جانب امام حسین (علیهالسلام) به شرکت در قیام و همراهى با آن حضرت. گرچه محمدبن حنفیه از طرف امام به شرکت در قیام مکلف نشده، ولى عدم شرکت او در قیام امام شاید تخلف محسوب شده و وى به درجهى «فتح» نایل نشده است. | ||
== محمد بن حنفیه کیست == | == محمد بن حنفیه کیست == | ||
محمد بن حنفیه پسر [[علی بن ابی طالب|حضرت امیر( | محمد بن حنفیه پسر [[علی بن ابی طالب|حضرت امیر(علیهالسلام)]] بود که مادر وی [[خویله]] دخترجعفر ابن قیس حنفیه میباشد و او به نام قبیله مادر خویش ملقب گشت به ([[حنفیه]]). متولد سال 21و متوفای سال81 ه ق. | ||
گروهی از [[شیعیان]] معتقدشدند که پس از [[امام حسن]] و [[امام حسین]]، [[امامت]] به برادر ایشان محمد بن حنفیه و پس از وی به پسرانش میرسد، این گروه را کیسانیه میگویند. منسوب به کیسان غلام آزادشدۀ محمدبن حنفیه<ref>تاریخ ابن خلدون / ترجمه محمدپروین گنابادی/ ج1ص379</ref>. | گروهی از [[شیعیان]] معتقدشدند که پس از [[امام حسن]] و [[امام حسین]]، [[امامت]] به برادر ایشان محمد بن حنفیه و پس از وی به پسرانش میرسد، این گروه را کیسانیه میگویند. منسوب به کیسان غلام آزادشدۀ محمدبن حنفیه<ref>تاریخ ابن خلدون / ترجمه محمدپروین گنابادی/ ج1ص379</ref>. | ||
خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
محمد بن حنفیه بعلت نپذیرفتن [[بیعت]] با [[عبدالله بن زبیر]] در مکه تحت فشار قرار داشت و ابن زبیر او و خانوادهاش را محصور کرده بود و قصد کشتن او را داشت که [[مختار]] گروهی چوب بدست ([[خشبیه]]) را برای نجات محمد فرستاد وآنها او را نجات دادند. | محمد بن حنفیه بعلت نپذیرفتن [[بیعت]] با [[عبدالله بن زبیر]] در مکه تحت فشار قرار داشت و ابن زبیر او و خانوادهاش را محصور کرده بود و قصد کشتن او را داشت که [[مختار]] گروهی چوب بدست ([[خشبیه]]) را برای نجات محمد فرستاد وآنها او را نجات دادند. | ||
قدر مسلّم این است که محمد حنفیه خود ادعای امامت نداشت. [[کلینی]] از [[امام محمد باقر|امام باقر( | قدر مسلّم این است که محمد حنفیه خود ادعای امامت نداشت. [[کلینی]] از [[امام محمد باقر|امام باقر(علیهالسلام)]] روایت کرده است که محمد درخلوت با [[امام سجاد|امام سجاد(علیهالسلام)]] صحبت کرد و به حضرت گفت: من از شما بزرگترم و شایسته رهبری هستم. | ||
[[امام سجاد|حضرت سجاد( | [[امام سجاد|حضرت سجاد(علیهالسلام)]] پیشنهاد کرد که به [[حجرالاسود]] سلام دهند. حجرالاسود جواب سلام امام را داد ولی پاسخ محمد حنفیه را نداد<ref> کلینی درکتاب اصول کافی ج 1 ص348</ref>. در [[منابع رجالی]] شیعه تاکید شده است که محمد حنفیه میخواست با این کار برای دیگران ثابت شود که امامت از آن امام سجاد(علیهالسلام) است. | ||
== تولد، نام و نسب == | == تولد، نام و نسب == | ||
شهرت محمد به ابنحنفیه به این دلیل است که مادرش (خوله) دختر جعفر بن قیس<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۲۰۰</ref>. از [[قبیلۀ بنیحنفیه]] بود. به گفته برخی محققان، مادرش کنیزی بوده که در حمله [[بنی اسد]] به بنی حنفیه در زمان [[خلافت]] [[ابوبکر]] به اسارت در آمد و [[علی بن ابی طالب|علی( | شهرت محمد به ابنحنفیه به این دلیل است که مادرش (خوله) دختر جعفر بن قیس<ref>بلاذری، أنساب الأشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۲۰۰</ref>. از [[قبیلۀ بنیحنفیه]] بود. به گفته برخی محققان، مادرش کنیزی بوده که در حمله [[بنی اسد]] به بنی حنفیه در زمان [[خلافت]] [[ابوبکر]] به اسارت در آمد و [[علی بن ابی طالب|علی(علیهالسلام)]] او را خرید و آزاد کرد و سپس با او ازدواج نمود. | ||
از آنجا که تاریخ درگذشت محمد حنفیه درسال ۸۱ق است و در آن هنگام ۶۵ سال داشته به دست میآید که او در سال۱۶ق به دنیا آمده است<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، دار الکتب العلمیة، ج۵، ص۸۷</ref>. | از آنجا که تاریخ درگذشت محمد حنفیه درسال ۸۱ق است و در آن هنگام ۶۵ سال داشته به دست میآید که او در سال۱۶ق به دنیا آمده است<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، دار الکتب العلمیة، ج۵، ص۸۷</ref>. | ||
برخی عنوان کردهاند که [[حضرت محمد (ص)|حضرت رسول(صلی الله علیه)]] پیش از وفات به علی ( | برخی عنوان کردهاند که [[حضرت محمد (ص)|حضرت رسول(صلی الله علیه)]] پیش از وفات به علی (علیهالسلام) گفت که اگر از خوله پسری برای تو متولد شد، او را همنام و همکنیه من نامگذاری کن<ref>بلاذری، انساب الاشراف، ۱۴۱۷ق، ج۲، ص۲۰۰-۲۰۱</ref>. | ||
== ابن حنفیه در کنار امام علی == | == ابن حنفیه در کنار امام علی == | ||
در [[جنگ صفین|جنگ صفیّن]] نیز وی پرچمدار سپاه علی ( | در [[جنگ صفین|جنگ صفیّن]] نیز وی پرچمدار سپاه علی (علیهالسلام) بود و شاهد سستی و تردید عراقیان در نبرد با [[معاویه]] و [[شامیان]] و ناخرسندی پدرش از آنان بود تا آن جا که علی (علیهالسلام) از آنان به تنگ آمده، درباره اهل عراق چنین دعا کرد. «پروردگارا من از ایشان ملول و ایشان از من ملول شدهاند. به جای آنها چیزی بهتر از ایشان به من ارزانی فرمای و به جای من بدتر از من برای آنان قرار ده<ref>ابن سعد، محمد، الطبقات الکبری، ج۵، ص۶۸-۶۹، تحقیق محمد عبدالقادر عطا، بیروت، دار الکتب العلمیة، ط الاولی، ۱۴۱۰/۱۹۹۰</ref>.» | ||
== ابن حنفیه دوران حکومت یزید == | == ابن حنفیه دوران حکومت یزید == | ||
هنگام شهادت امام حسین ( | هنگام شهادت امام حسین (علیهالسلام) در کربلا، محمد حنفیه در [[مکّه]] بود<ref>بلعمی، محمد بن محمد، تاریخنامه طبری، ج۴، ص۷۰۹، تحقیق محمد روشن، تهران، ج۱و۲، سروش، چاپ دوم، ۱۳۷۸ش، ج۳، ۴، ۵ البرز، چاپ ۳، ۱۳۷۳ش</ref>. | ||
پس از مرگ یزید (اوّل ربیع الاخر ۶۴ هجری)، <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۴۴۹، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دار التراث، ط الثانیة، ۱۳۸۷/۱۹۶۷</ref> ابن زبیر در مکّه از مردم برای خود بیعت گرفت و اعلام خودمختاری کرد. او خواست به زور از محمد حنفیه نیز که در مکّه به سر میبرد بیعت بگیرد، چون وی امتناع ورزید. او و افرادی از خاندانش را که با وی بودند و نیز ۱۷ تن از سران کوفه را که از بیعت با او سرباز زده و به حرم گریخته بودند، در زمزم زندانی کرد و سوگند خورد اگر بیعت نکنند آنها را بسوزاند<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۶، ص۷۶، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دار التراث، ط الثانیة، ۱۳۸۷/۱۹۶۷</ref>. | پس از مرگ یزید (اوّل ربیع الاخر ۶۴ هجری)، <ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۵، ص۴۴۹، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دار التراث، ط الثانیة، ۱۳۸۷/۱۹۶۷</ref> ابن زبیر در مکّه از مردم برای خود بیعت گرفت و اعلام خودمختاری کرد. او خواست به زور از محمد حنفیه نیز که در مکّه به سر میبرد بیعت بگیرد، چون وی امتناع ورزید. او و افرادی از خاندانش را که با وی بودند و نیز ۱۷ تن از سران کوفه را که از بیعت با او سرباز زده و به حرم گریخته بودند، در زمزم زندانی کرد و سوگند خورد اگر بیعت نکنند آنها را بسوزاند<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۶، ص۷۶، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دار التراث، ط الثانیة، ۱۳۸۷/۱۹۶۷</ref>. | ||
محمد حنفیه سه تن از مردم [[کوفه]] را با نامهای نزد مختار فرستاد، مختار تعداد بسیاری را به یاری او فرستاد. آنان محمد و همراهانشان را آزاد کردند و خواستند بر ابن زبیر بتازند، امّا محمد بن حنفیه که جنگ در [[حرم خدا]] را روا نمیداشت مانع شد. سپس محمد حنفیه همراه چهار هزار تن به دره علی ( | محمد حنفیه سه تن از مردم [[کوفه]] را با نامهای نزد مختار فرستاد، مختار تعداد بسیاری را به یاری او فرستاد. آنان محمد و همراهانشان را آزاد کردند و خواستند بر ابن زبیر بتازند، امّا محمد بن حنفیه که جنگ در [[حرم خدا]] را روا نمیداشت مانع شد. سپس محمد حنفیه همراه چهار هزار تن به دره علی (علیهالسلام) رفتند<ref>طبری، محمد بن جریر، تاریخ الامم و الملوک، ج۶، ص۷۷-۷۸، تحقیق محمد ابوالفضل ابراهیم، بیروت، دار التراث، ط الثانیة، ۱۳۸۷/۱۹۶۷</ref>. | ||
== ابن حنفیه و فرقه کیسانیه == | == ابن حنفیه و فرقه کیسانیه == | ||
چنانکه گفته شد برخى از شیعیان پس از شهادت امام حسین ( | چنانکه گفته شد برخى از شیعیان پس از شهادت امام حسین (علیهالسلام) اعتقاد به امامت محمد حنفیه پیدا کرده و به <big>کیسانیه</big> معروف شدند. این مذهب نخستین انشعابى بود که در میان شیعیان امیرمؤمنان (علیهالسلام) و پیروان اهلبیت (علیهالسلام) به وجود آمد. | ||
کیسانیه معتقد بودند که محمد حنفیه امام چهارم شیعیان و همان [[مهدى موعود]] است که در کوه هاى رضوى (کوهستانى در [[یمن]]) جاى کرده است و روزى [[ظهور]] خواهد نمود<ref>شیعه در اسلام، ص ۳۳</ref>. گرچه مدتى براى این مذاهب انحرافى پیروانى در عالم اسلام به وجود آمد ولى خوشبختانه هم اکنون این مذهب منقرض شده و اثرى از آن نیست. | کیسانیه معتقد بودند که محمد حنفیه امام چهارم شیعیان و همان [[مهدى موعود]] است که در کوه هاى رضوى (کوهستانى در [[یمن]]) جاى کرده است و روزى [[ظهور]] خواهد نمود<ref>شیعه در اسلام، ص ۳۳</ref>. گرچه مدتى براى این مذاهب انحرافى پیروانى در عالم اسلام به وجود آمد ولى خوشبختانه هم اکنون این مذهب منقرض شده و اثرى از آن نیست. |