۸۷٬۸۳۶
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'کانونها' به 'کانونها') |
جز (جایگزینی متن - 'حرفها' به 'حرفها') |
||
خط ۱۱۳: | خط ۱۱۳: | ||
ایشان در تبیین مفاد قاعده ملازمه میگوید: | ایشان در تبیین مفاد قاعده ملازمه میگوید: | ||
[قاعده] «کل ما حکم به الشرع حکم به العقل» میخواهد بگوید اسلام یک دین منطقى است؛ فرضاً فلسفه یک حکمش الآن براى عقل روشن نیست ولى یک امر مرموزِ مربوط به عالم مجهولات هم نیست که اصلًا بکلى ضد عقل باشد، مثل | [قاعده] «کل ما حکم به الشرع حکم به العقل» میخواهد بگوید اسلام یک دین منطقى است؛ فرضاً فلسفه یک حکمش الآن براى عقل روشن نیست ولى یک امر مرموزِ مربوط به عالم مجهولات هم نیست که اصلًا بکلى ضد عقل باشد، مثل حرفهایى که مسیحیت در باب تثلیث میگوید که ایمان غیر از عقل است. ایمان غیر از عقل نیست. | ||
حساب اینکه ایمان از عقل جداست در اسلام وجود ندارد و همین امر قدرتى به فقه اسلامى بخشیده است. (اصول دین اسلامى که اساساً منطقه انحصارى عقل است، به عکس مسیحیت که اصول دین براى عقل منطقه ممنوعه است.) این مسئله سبب شده است که به علماى اسلام یک میدان باز بدهد که در مسائل، عقل را دخالت بدهند و خود همین یکى از اسباب پیروزیهاى فقه اسلامى در ادوار گذشته است. (مطهری،) | حساب اینکه ایمان از عقل جداست در اسلام وجود ندارد و همین امر قدرتى به فقه اسلامى بخشیده است. (اصول دین اسلامى که اساساً منطقه انحصارى عقل است، به عکس مسیحیت که اصول دین براى عقل منطقه ممنوعه است.) این مسئله سبب شده است که به علماى اسلام یک میدان باز بدهد که در مسائل، عقل را دخالت بدهند و خود همین یکى از اسباب پیروزیهاى فقه اسلامى در ادوار گذشته است. (مطهری،) |