سعدیان: تفاوت میان نسخه‌ها

[[پرونده:امپراتوری سعدیان.png|جایگزین=|بندانگشتی|گستره امپراتوری سعدیان در دوران احمد المنصور]]

سعدیان نسب خود را به [[حسن بن علی]] می‌رساندند و به همین دلیل به اشراف ملقب شدند. برخی نیز بر این باورند که نسب این طایفه به [[حلیمه سعدیه]] مادر رضاعی [[پیامبر]] می‌رسد<ref>استانلی لین پل، و.و بارتولد، خلیل ادهم و احمد سعید سلیمان (تابستان ۱۳۶۳)، تاریخ دولتهای اسلامی و خاندانهای حکومتگر جلد اوّل، ترجمهٔ صادق سجادی، تهران: نقش جهان، ص. ص۸۲</ref>. نام کامل و القاب مؤسس سلسله یعنی محمد المهدی القائم بامرالله نشان می‌دهد که چگونه سعدیان در ابتدا از انتظارات مردم برای ظهور [[مهدی موعود]] و احساسات آنها در اعتلای [[مذهب]] و [[جهاد]] علیه [[مسیحیان]] سود جستند.

شرفای سعدی از پایگاهی در ناحیه سوس واقع در جنوب مراکش، به تدریج چیرگی خود را بر نواحی شمالی گستردند و وطاسیان را در سال ۹۵۶ق (۱۵۴۹م) از فاس بیرون کردند. آنان ترکان را از الجزایر و پرتغالیان را از سرزمین‌های ساحلی بیرون کرده و احمد المنصور، تیمبوکتو را تصرف و مملکت آفریقایی گائو (واقع بر رود [[نیجر]]، در [[مالی]]) را منقرض ساخت و بنابراین اقتدار او برای مدتی از [[سنگال]] تا بورنو امتداد داشت.