۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' اگر چه' به ' اگرچه') |
جز (جایگزینی متن - ' افراط گرا ' به ' افراطگرا ') |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
پیروان خط فکری نادریسم، بیشتر با غرب و بلوک اسلامی خود را راحت احساس میکنند. با آنکه خط مش فکری امانیسم خود را با بلوک های چپی و شرق خود را راحت میدیدند. یک از مشکل اساسی این مکتب این است که فرهنگ افغانیت و اسلامیت را با هم میدانند و در جامعه افغانستان آن را لازم و ملزوم فکر میکنند، در ماهیت خیلی از اصول عرفی افغانیت با اسلامیت در تضاد با هم باشند. ضرب المثل معروف دراینباره خوب صدق میکند: دو هندوانه در یک دست گرفته نمیشود! ایدئولوژی نادریسم را میتوان به این اصول عمده استوار دانست: محافظه کاری، افغانیت و اسلامیت، سیاست بازی با دین و مخالفت با مدرنیسم و سکولاریسم میباشد. | پیروان خط فکری نادریسم، بیشتر با غرب و بلوک اسلامی خود را راحت احساس میکنند. با آنکه خط مش فکری امانیسم خود را با بلوک های چپی و شرق خود را راحت میدیدند. یک از مشکل اساسی این مکتب این است که فرهنگ افغانیت و اسلامیت را با هم میدانند و در جامعه افغانستان آن را لازم و ملزوم فکر میکنند، در ماهیت خیلی از اصول عرفی افغانیت با اسلامیت در تضاد با هم باشند. ضرب المثل معروف دراینباره خوب صدق میکند: دو هندوانه در یک دست گرفته نمیشود! ایدئولوژی نادریسم را میتوان به این اصول عمده استوار دانست: محافظه کاری، افغانیت و اسلامیت، سیاست بازی با دین و مخالفت با مدرنیسم و سکولاریسم میباشد. | ||
== طالبانیسم یا مکتب فکری رادیکالیسم اسلامی و | == طالبانیسم یا مکتب فکری رادیکالیسم اسلامی و افراطگرا == | ||
ظهور این ایدئولوژی را میتوان در سال ۱۹۹۴م، با تأسیس جنبش یک گروه اسلامگرا که خود را طالب و یا [[طالبان]] می نامیدند، دانست. در طول جنگ های داخلی و تنظیمی در افغانستان، که مردم از جنگ و ناامنی خسته شده بودند، این گروه با شعار های که خود را «تحریک اسلامی طلبای کرام» خطاب کردند، وارد کابل شدند و قدرت سیاسی را در دست گرفتند و مردم افغانستان که خسته از جنگ بودند، از طالبان استقبال کردند. | ظهور این ایدئولوژی را میتوان در سال ۱۹۹۴م، با تأسیس جنبش یک گروه اسلامگرا که خود را طالب و یا [[طالبان]] می نامیدند، دانست. در طول جنگ های داخلی و تنظیمی در افغانستان، که مردم از جنگ و ناامنی خسته شده بودند، این گروه با شعار های که خود را «تحریک اسلامی طلبای کرام» خطاب کردند، وارد کابل شدند و قدرت سیاسی را در دست گرفتند و مردم افغانستان که خسته از جنگ بودند، از طالبان استقبال کردند. | ||