۸۶٬۰۹۳
ویرایش
عطائیه: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۲: | خط ۲: | ||
== شرح حال == | == شرح حال == | ||
وی فقیهی تابعی از فقها، مفسرین، محدثین طبقه سوم در [[مکه]] و شخصی معلم و پارسا بوده و در ایام خلافت [[عثمان]] به دنیا آمد و در جنگ [[حَجّاج]] با [[عبدالله بن زبیر]]، دستش قطع و در ادامه نابینا شد و سرانجام در سال ۱۱۴ هجری قمری در سن ۸۸ سالگی درگذشت. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 334</ref><ref>یوسف بن عبدالرحمن بن یوسف، تهذیب الکمال، ج۲۰ ص۷۶ ش۳۹۳۳</ref> <ref>ذهبی شمس الدین محمد، تذکرة الحفّاظ، ج۱ ص۹۸. | وی فقیهی تابعی از فقها، مفسرین، محدثین طبقه سوم در [[مکه]] و شخصی معلم و پارسا بوده و در ایام خلافت [[عثمان]] به دنیا آمد و در جنگ [[حجاج بن یوسف|حَجّاج]] با [[عبدالله بن زبیر]]، دستش قطع و در ادامه نابینا شد و سرانجام در سال ۱۱۴ هجری قمری در سن ۸۸ سالگی درگذشت. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 334</ref><ref>یوسف بن عبدالرحمن بن یوسف، تهذیب الکمال، ج۲۰ ص۷۶ ش۳۹۳۳</ref> <ref>ذهبی شمس الدین محمد، تذکرة الحفّاظ، ج۱ ص۹۸. | ||
</ref> <ref>بخاری محمد بن اسماعیل، التاریخ الکبیر، ج۶ ص۴۶۴ ش۲۹۹۹</ref><ref>یوسف بن عبدالرحمن بن یوسف، تهذیب الکمال، ج۲۰ ص۸۵ ش۳۹۳۳</ref> <ref>منیع بغدادی محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۵ ص۴۷۰.</ref> <ref>محمدی ری شهری محمد، شناخت نامه حدیث، ج۳، ص۱۶۸-۱۶۹.</ref> | </ref> <ref>بخاری محمد بن اسماعیل، التاریخ الکبیر، ج۶ ص۴۶۴ ش۲۹۹۹</ref><ref>یوسف بن عبدالرحمن بن یوسف، تهذیب الکمال، ج۲۰ ص۸۵ ش۳۹۳۳</ref> <ref>منیع بغدادی محمد بن سعد، الطبقات الکبری، ج۵ ص۴۷۰.</ref> <ref>محمدی ری شهری محمد، شناخت نامه حدیث، ج۳، ص۱۶۸-۱۶۹.</ref> | ||
| خط ۹: | خط ۹: | ||
== جایگاه روایی == | == جایگاه روایی == | ||
عطاء بن ابی ریاح (رباح) با حدود دویست نفر از [[صحابه پیامبر (ص)]] حشر و نشر داشته است. او از پیامبر (ص)، [[ابوبکر]]، [[عمر]]، عثمان و فضل بن عبّاس، به صورت مرسل و از اُمّ سَلَمه، اُمّ هانی، ابو سعید خُدْری، عایشه، ابن عبّاس، عبداللّه بن زبیر، عبیدالله بن عمر و دیگران، روایت نق کرده است. جمعی از راویان، چون [[ابو حنیفه]]، اوزاعی، زُهری، قتاده، اَعمَش، سَلَمة بن کهیل از وی حدیث شنیده اند. | عطاء بن ابی ریاح (رباح) با حدود دویست نفر از [[صحابه|صحابه پیامبر (ص)]] حشر و نشر داشته است. او از پیامبر (ص)، [[ابوبکر]]، [[عمر]]، عثمان و فضل بن عبّاس، به صورت مرسل و از اُمّ سَلَمه، اُمّ هانی، ابو سعید خُدْری، عایشه، ابن عبّاس، عبداللّه بن زبیر، عبیدالله بن عمر و دیگران، روایت نق کرده است. جمعی از راویان، چون [[ابو حنیفه]]، اوزاعی، زُهری، قتاده، اَعمَش، سَلَمة بن کهیل از وی حدیث شنیده اند. | ||
[[شیخ طوسی]] او را از اصحاب [[امام علی (ع)]] می‌داند و می‌نویسد که در نقل حدیث، خلط(مخلّط) می‌کرده است. <ref>شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۷۵ ش۷۲۱.</ref> البته عطا به نظر نمی‌تواند از اصحاب امام علی علیه‌السلام باشد، زیرا در زمان شهادت حضرت وی تنها سیزده سال عمر داشت. | [[شیخ طوسی]] او را از اصحاب [[امام علی (ع)]] می‌داند و می‌نویسد که در نقل حدیث، خلط(مخلّط) می‌کرده است. <ref>شیخ طوسی، رجال الطوسی، ص۷۵ ش۷۲۱.</ref> البته عطا به نظر نمی‌تواند از اصحاب امام علی علیه‌السلام باشد، زیرا در زمان شهادت حضرت وی تنها سیزده سال عمر داشت. | ||
علاوه، بعضی می‌گویند که تهمت خلط از ناحیه [[اهل سنّت]] درباره عطاء بن سائب گفته شده است نه درباره عطاء بن ابی رباح. <ref>شوشتری محمد تقی، قاموس الرجال: ج۷ ص۲۰۳ ش۴۸۸۹.</ref> منابع اهل سنت از امام باقر علیه‌السلام نقل کرده است که فرمود: احکام حج را از عطاء بیاموزید. <ref>ابن کثیر دمشقی، البدایه و النهایة، ج۹ ص۳۰۶.</ref> همچنین شیخ طوسی حدود 84 فتوا را به عطاء نسبت داده است. <ref>موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱، ص۴۶۰، ش۲۱۴</ref> | علاوه، بعضی می‌گویند که تهمت خلط از ناحیه [[اهل سنّت]] درباره عطاء بن سائب گفته شده است نه درباره عطاء بن ابی رباح. <ref>شوشتری محمد تقی، قاموس الرجال: ج۷ ص۲۰۳ ش۴۸۸۹.</ref> منابع اهل سنت از امام باقر علیه‌السلام نقل کرده است که فرمود: احکام حج را از عطاء بیاموزید. <ref>ابن کثیر دمشقی، البدایه و النهایة، ج۹ ص۳۰۶.</ref> همچنین شیخ طوسی حدود 84 فتوا را به عطاء نسبت داده است. <ref>موسوعة طبقات الفقهاء، ج۱، ص۴۶۰، ش۲۱۴</ref> | ||