احمد بن زیاد بن جعفر همدانی: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد بن زیاد بن جعفر همدانی (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۱۱ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۰۹:۰۶

۸۱ بایت اضافه‌شده ، ‏۱۱ مارس ۲۰۲۳

بدون خلاصۀ ویرایش

Hoosinrasooli

confirmed، مدیران

۳۳٬۶۸۲

ویرایش

@@ خط ۱: / خط ۱: @@
-<div class="wikiInfo">[[پرونده:احمد بن زیاد بن جعفر همدانی.jpg |احمد بن زیاد بن جعفر همدانی|پیوند=Special:FilePath/احمد بن زیاد بن جعفر همدانیjpg]]
+{{جعبه اطلاعات شخصیت
-{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ |
+| عنوان = احمد بن زیاد بن جعفر همدانی
-!نام
+| تصویر = احمد بن زیاد بن جعفر همدانی.jpg
-!احمد بن زیاد بن جعفر همدانی
+| نام = احمد بن زیاد بن جعفر همدانی
-|-
+| نام‌های دیگر = ابوعلی، احمد بن محمد بن زیاد، احمد بن جعفر همدانی
-|القاب و سایر نام‌ها
+| سال تولد = اواخر سده سوم حدود 285 هجری
-|ابوعلی • احمد بن محمد بن زیاد • احمد بن جعفر همدانی
+| تاریخ تولد =
-|-
+| محل تولد = همدان
-|زاده
+| سال درگذشت =
-|اواخر سده سوم حدود 285هجری • همدان
+| تاریخ درگذشت =
-|-
+| محل درگذشت =
-|درگذشت
+| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |علی بن ابراهیم بن هاشم قمی |ابوبكر عمر بن سهل بن اسماعیل قرمیسینی دینوری |جعفر بن احمد علوی عریضی }}
-|بعد354ق
+| شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |ابن عیاش جوهری |[[شیخ صدوق]] |ابوالقاسم خزاز قمی رازی }}
-|-
+| دین = [[اسلام]]
-|استادان
+| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]]
-|علی بن ابراهیم بن هاشم قمی • ابوبكر عمر بن سهل بن اسماعیل قرمیسینی دینوری • جعفر بن احمد علوی عریضی
+| آثار =
-|-
+| فعالیت‌ها =
-|شاگردان
+| وبگاه =
-|ابن عیاش جوهری • [[شیخ صدوق]] • ابوالقاسم خزاز قمی رازی
+}}
-|-
-|[[دین]] و [[مذهب]]
-|[[اسلام]] • [[تشیع]]
-|-
-|}
-</div>
 '''احمد بن زیاد بن جعفر همدانی'''، (حدود 285 – بعد354ق)ابوعلی. [[محدث]] [[شیعی]]. [[شیخ صدوق]] در أمالی با كنیه «ابوعلی» از او یاد كرده است. همچنین نام او به صورت «احمد بن محمد بن زیاد» و گاهی با اختصار، «احمد بن جعفر همدانی» نیز ذكر شده است.
 «شیخ صدوق»(م381ق) در سال 354هجری در راه بازگشت از سفر [[حج]] در همدان از وی [[حدیث]] شنیده است. ابن عیاش جوهری در بغداد از شاگردان خاص وی بوده است.
@@ خط ۳۲: / خط ۲۵: @@
 احمد بن زیاد بن جعفر همدانی، ابوعلی. محدث شیعی. كنیه او در منابع ذكر نشده است؛ تنها شیخ صدوق در أمالی با كنیه «ابوعلی» از او یاد كرده است. همچنین نام او به صورت «احمد بن محمد بن زیاد» و گاهی با اختصار، «احمد بن جعفر همدانی» نیز ذكر شده است. وی در ناحیه غربی [[ایران]] (اطراف دینور و [[همدان]]) در اواخر سده سوم حدود 285هجری چشم به جهان گشود و زمانی كه در مجلس درس «علی بن ابراهیم بن هاشم قمی»(م. ب307ق) حضور می‏‌یافت از سن كافی و وجاهت لازم برخوردار بود. وفات او نیز اگرچه به درستی روشن نیست اما می‌‏توان آن را در اواسط سده چهارم تخمین زد زیرا با توجه به اینكه «شیخ صدوق»(م381ق) در سال 354[[هجری]] در راه بازگشت از سفر حج در همدان از وی استماع [[حدیث]] نموده، درمی‏‌یابیم كه وی حداقل تا این تاریخ حیات داشته است.
-بلكه گزارش نمودن [[احمد بن عبدون]](م423ق) از وی حاكی از آن است‏ كه وی سال‏‌های زیادی بعد از این تاریخ حیات داشته است. وی در همدان پرورش یافت واز دیگر اساتید او «جعفر بن احمد علوی عریضی» است كه در سال 293هجری با جمعی از بزرگان [[شیعه]] در [[بیت‏‌الله الحرام]] به دیدار [[امام عصرعجل الله تعالی فرجه]] شرفیاب شد. قرائن نشان می‌‏دهند كه وی پس از قم، به بغداد سفر كرد و در آنجا شاگردانی تربیت نمود، زیرا از شاگردان بغدادی او «ابن عیاش جوهری»(م401ق) است كه یكسره در [[بغداد]] اقامت داشته و تنها یك‏بار به ری سفر كرده است. شیخ صدوق كه از دیگر شاگردان اوست ضمن اینكه در كتاب‌‏هایش روایات فراوانی از او نقل نموده، در كتاب كمال‏‌الدین از وی به شایستگی تجلیل نموده و او را فردی با دیانت، فاضل و راستگو معرفی كرده است. همچنین «ابوالقاسم خزاز قمی رازی»(م400ق) از شاگردان دیگر اوست كه احادیثی در [[كتاب كفایه الاثر]] از او نقل نموده است. از او اثر تألیفی برجای نمانده است.
+بلكه گزارش نمودن [[احمد بن عبدون]](م423ق) از وی حاكی از آن است‏ كه وی سال‏‌های زیادی بعد از این تاریخ حیات داشته است. وی در همدان پرورش یافت واز دیگر اساتید او «جعفر بن احمد علوی عریضی» است كه در سال 293هجری با جمعی از بزرگان [[شیعه]] در [[بیت‏‌الله الحرام]] به دیدار [[امام عصرعجل الله تعالی فرجه]] شرفیاب شد. قرائن نشان می‌‏دهند كه وی پس از قم، به بغداد سفر كرد و در آن‌جا شاگردانی تربیت نمود، زیرا از شاگردان بغدادی او «ابن عیاش جوهری»(م401ق) است كه یك‌سره در [[بغداد]] اقامت داشته و تنها یك‏بار به ری سفر كرده است. شیخ صدوق كه از دیگر شاگردان اوست ضمن این‌كه در كتاب‌‏هایش روایات فراوانی از او نقل نموده، در كتاب كمال‏‌الدین از وی به شایستگی تجلیل نموده و او را فردی با دیانت، فاضل و راستگو معرفی كرده است. هم‌چنین «ابوالقاسم خزاز قمی رازی»(م400ق) از شاگردان دیگر اوست كه احادیثی در [[كتاب كفایه الاثر]] از او نقل نموده است. از او اثر تألیفی برجای نمانده است.
 =استادان=