۸۸٬۰۰۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - ' می گر' به ' میگر') |
||
خط ۵: | خط ۵: | ||
این جنبش که در سال 1840 به طور رسمی فعالیتهای خود را آغاز کرد، از سوی علمای [[دیوبند]] و ندوة العلماء و «[[سید جمال الدین]]» که خواهان اتحاد مسلمانان و پان اسلامیسم بود، پشتیبانی میشد. | این جنبش که در سال 1840 به طور رسمی فعالیتهای خود را آغاز کرد، از سوی علمای [[دیوبند]] و ندوة العلماء و «[[سید جمال الدین]]» که خواهان اتحاد مسلمانان و پان اسلامیسم بود، پشتیبانی میشد. | ||
در هنگامی که مبارزات جنبش خلافت با انگلیسی ها روز به روز اوج | در هنگامی که مبارزات جنبش خلافت با انگلیسی ها روز به روز اوج میگرفت، علمای دیوبندیه به دلیل پشتیبانی از آن شهرت بینالمللی پیدا کردند و جریان بنیادگرایی خلافت تحت تأثیر افکار و اندیشههای «سید جمال الدین» رشد چشمگیری نمود. | ||
یکی از موفقیتهای جنبش آن بود که بعد از ده ها سال مبارزه توانست نظر هندوها و «[[گاندی]]» را جلب نماید. تا جایی که «گاندی» از اهداف جنبش خلافت پشتیبانی میکرد و هندوها در کنار مسلمانها می جنگیدند. رهبری این ائتلاف و وحدت ملی را که در قالب «فدراسیون مذاهب» تجسم یافته بود، «گاندی»، «[[ابوالکلام آزاد]]»، «محمد علی» و «شوکت علی» بر عهده داشتند. | یکی از موفقیتهای جنبش آن بود که بعد از ده ها سال مبارزه توانست نظر هندوها و «[[گاندی]]» را جلب نماید. تا جایی که «گاندی» از اهداف جنبش خلافت پشتیبانی میکرد و هندوها در کنار مسلمانها می جنگیدند. رهبری این ائتلاف و وحدت ملی را که در قالب «فدراسیون مذاهب» تجسم یافته بود، «گاندی»، «[[ابوالکلام آزاد]]»، «محمد علی» و «شوکت علی» بر عهده داشتند. |