جنبش انصارالشریعه لیبی: تفاوت میان نسخه‌ها

یکی از مهم­ترین نکات درباره این جنبش این است که انصارالشریعه لیبی برخلاف اغلب جنبش­ های مسلحانه و جهادی در کشورهای اسلامی تنها به عملیات نظامی و مسلحانه بسنده نکرده، بلکه این جنبش همانند جنبشی اجتماعی در عرصه کمک ­رسانی به فقرا و محرومان در لیبی و حتی خارج از این کشور فعال بوده وعلاوه بر کمک­های مالی و عمرانی، مدارس و مساجدی را نیز بنا کرده که در آنها به آموزش و تربیت دینی مسلمانان پرداخته است. در واقع انصارالشریعه لیبی با اعضا و نیروهایی از کشورهای مختلف، از جهتی یک سازمان خیریه است که خدمات بهداشتی، آموزشی و عمرانی به محرومان ارائه می­کند و از جهت دیگر سازمانی شبه نظامی و تروریستی است که نیروهایی را با هدف جهاد در داخل و خارج از کشور تربیت می­کند.

[[پرونده:الزهاوی.jpg|بندانگشتی]] سرکرده انصارالشریعه لیبی در اولین اظهارات خود گفت: من رهبر یک گردان هستم نه یک جماعت (سازمان)، وی تأکید کرد که این جنبش، از سازمان القاعده اطاعت و پیروی نکرده و دستور نمی ­گیرد، اگرچه به رهبران القاعده محبت و ارادت دارد. که به عقیده برخی از کارشناسان، این نحوه موضع­گیری، رویکرد اغلب شاخه­ های القاعده است که به توصیه [[ایمن الظواهری]]، سرکرده [[القاعده]] صورت می­‌گیرد.

[[معمر قذافی]] در دهه­ های اخیر منتهی به سرنگونی­اش، همواره با اسلام­گرایان، به­ ویژه گروه­های جهادی مانند [[کتائب الشهدا]] و [[جماعت الاسلامیه المقاتله]] به سختی برخورد کرد و فعالان آنها را به زندان انداخت. [[محمد الزهاوی]]، سرکرده انصارالشریعه در لیبی، خود یکی از زندانیان زندان مشهور ابوسلیم در طرابلس، پایتخت لیبی، بود.

شایان ذکر است که انقلابیون لیبی پس از بروز درگیری­ها و خشونت­های انصارالشریعه، با هرگونه خشونت و ترور اظهار مخالفت کردند و مجلس انقلابیون لیبی با صدور بیانیه­ای از اقدامات شاخه نظامی خود حمایت و اعلام کرد که نیروهای فجر لیبی، شاخه نظامی مجلس انقلابیون لیبی، تنها در جهت تأمین امنیت طرابلس و وزارتخانه­ های آن قدم برمی­دارد و این گروه حتی از سفارتخانه آمریکا در طرابلس حفاظت می­کند و نسبت دادن عملیات تروریستی به این گروه کذب است.