قیام مختار: تفاوت میان نسخه‌ها

قیام مختار (نمایش مبدأ)

نسخهٔ ‏۲۰ مارس ۲۰۲۳، ساعت ۱۸:۱۷

۴ بایت اضافه‌شده ، ‏۲۰ مارس ۲۰۲۳

جز

جایگزینی متن - ' های ' به '‌های '

Wikivahdat

ربات‌ها، دیوان‌سالاران، مدیران رابط کاربری، مدیران اشتراک فشاری، پنهانگران، مدیران

۲٬۸۸۰

ویرایش

@@ خط ۶۱: / خط ۶۱: @@
 اما این سخنان به صورت حمایت رسمی محمد بن حنفیه از مختار در میان شیعیان منتشر و موجب شد تا شیعیان زیادی به وی بپیوندند. مختار در پی افراد نیرومند و پر نفوذی بود که بتواند پایگاه خود را مستحکم نماید. از جمله آنان ابراهیم بن اشتر، فرزند مالک اشتر بود که توانست او را به سوی خود جلب کند.
-بالاخره در شب چهاردهم [[ربیع الاول]] سال 66 شورشی آغاز گشت. دسته های سپاهیان او در شهر می‌گشتند تا هر که می‌خواهد به آنان ملحق شود. در جریان تسخیر شهر کوفه توسط نیرو‌های مختار، درگیری‌های متعددی رخ داد. سرانجام کوفه به دست مختار افتاد و عبدالله بن مطیع حاکم زبیری مخفیانه از شهر خارج شد. وی با مردم شهر به عنوان امیر آنها بیعت کرد. اما اشراف کوفه که از مختار هراس داشتند دست به قیام زدند، که قیامشان سرکوب شد.
+بالاخره در شب چهاردهم [[ربیع الاول]] سال 66 شورشی آغاز گشت. دسته‌های سپاهیان او در شهر می‌گشتند تا هر که می‌خواهد به آنان ملحق شود. در جریان تسخیر شهر کوفه توسط نیرو‌های مختار، درگیری‌های متعددی رخ داد. سرانجام کوفه به دست مختار افتاد و عبدالله بن مطیع حاکم زبیری مخفیانه از شهر خارج شد. وی با مردم شهر به عنوان امیر آنها بیعت کرد. اما اشراف کوفه که از مختار هراس داشتند دست به قیام زدند، که قیامشان سرکوب شد.
 پس از این جریان، مختار ماموریت اصلی خود یعنی کشتن قاتلین امام حسین(علیه‌السلام) را آغاز کرد. وی اعلام کرد که هر کس درب خانه خویش را به روی خود ببندد، امنیت خواهد داشت، مگر کسی که در ریختن خون فرزندان پیامبر(صلی الله علیه) مشارکت داشته باشد، بسیاری از اشراف که در ماجرای کربلا دست داشتند به سمت [[بصره]] فرار کردند.
@@ خط ۶۷: / خط ۶۷: @@
 اما یاران مختار بسیاری از آنان را دستگیر کرده و نزد مختار می‌آوردند. او نیز دستور می‌داد که آنان را به قتل برسانند. حتی دست و پای بعضی را که جرمشان سنگین تر بوده قطع کرده و به قتل می‌رساندند. تعداد تخمینی کسانی که به جرم شرکت در حادثه کربلا کشته شدند، حدود سه هزار نفر ذکر شده است. از جمله این افراد [[شمر بن ذی الجوشن]]، [[حرمله]] و [[عمر بن سعد بن‌ ابی‌ وقاص|عمر بن سعد]] را می‌توان نام برد.
-از [[امام محمد باقر|امام باقر(علیه‌السلام)]] روایت شده که فرمود: «او را دشنام ندهید، او قاتلین کشته های ما را کشته، انتقام ما را گرفته، یتیمان ما را شوهر داده و در وقت عسرت به ما کمک مالی کرده است.»
+از [[امام محمد باقر|امام باقر(علیه‌السلام)]] روایت شده که فرمود: «او را دشنام ندهید، او قاتلین کشته‌های ما را کشته، انتقام ما را گرفته، یتیمان ما را شوهر داده و در وقت عسرت به ما کمک مالی کرده است.»
 بعد از این وقایع، مختار سپاهی را به سمت [[مدینه]] فرستاد تا مدینه را از تسلط عبدالله بن زبیر، خارج ساخته و به این ترتیب زمینه را برای حاکمیت شیعی بر [[حجاز]] آماده کند. اما این سپاه از سپاه عبدالله بن زبیر، شکست خورد.