confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۳: | خط ۲۳: | ||
از حضرت خضر (علیهالسلام) در [[قرآن کریم]] در ضمن ماجرای ملاقات [[حضرت موسی|حضرت موسی(علیهالسلام)]] با آن حضرت یاد شده است، هرچند که خدای متعال نام آن حضرت را به طور دقیق عنوان نفرموده است اما مفسران قرآن کریم از قراین و احادیث [[ائمه|ائمه اطهار(علیهالسلام)]] به این نتیجه رسیدهاند که منظور، حضرت خضرت (علیهالسلام)است. | از حضرت خضر (علیهالسلام) در [[قرآن کریم]] در ضمن ماجرای ملاقات [[حضرت موسی|حضرت موسی(علیهالسلام)]] با آن حضرت یاد شده است، هرچند که خدای متعال نام آن حضرت را به طور دقیق عنوان نفرموده است اما مفسران قرآن کریم از قراین و احادیث [[ائمه|ائمه اطهار(علیهالسلام)]] به این نتیجه رسیدهاند که منظور، حضرت خضرت (علیهالسلام)است. | ||
چنانکه خدای متعال میفرماید: {{متن قرآن |«فَوَجَدا عَبْداً مِنْ عِبادِنا آتَیْناهُ رَحْمَهً مِنْ عِنْدِنا وَ عَلَّمْناهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْماً» | چنانکه خدای متعال میفرماید: {{متن قرآن |«فَوَجَدا عَبْداً مِنْ عِبادِنا آتَیْناهُ رَحْمَهً مِنْ عِنْدِنا وَ عَلَّمْناهُ مِنْ لَدُنَّا عِلْماً» |آیه = ۶۵ |سوره = کهف }} به این مفهوم که حضرت موسی(علیهالسلام) و [[حضرت یوشع|حضرت یوشع بن نون (علیهالسلام)]] بنده ای از بندگان ما را در آنجا یافتند که به او رحمت و لطف خاصی عطا کردیم و از نزد خود به او علم لدنّی آموختیم. | ||
بر اساس روایتها، حضرت خضر (علیهالسلام) پیامبری از سوی خدای متعال بود که خداوند او را به سوی مردم قومش فرستاد. آن حضرت مردم را به یگانهپرستی و اقرار به نبوت انبیا (علیهالسلام) دعوت کرد. | بر اساس روایتها، حضرت خضر (علیهالسلام) پیامبری از سوی خدای متعال بود که خداوند او را به سوی مردم قومش فرستاد. آن حضرت مردم را به یگانهپرستی و اقرار به نبوت انبیا (علیهالسلام) دعوت کرد. | ||
خط ۵۳: | خط ۵۳: | ||
== آیا حضرت خضر پیامبر بود == | == آیا حضرت خضر پیامبر بود == | ||
با رجوع به [[قرآن]] معلوم میشود که در آیات قرآن از او چنین یاد شده است: {{متن قرآن |«آتیناه رحمة من عندنا» | با رجوع به [[قرآن]] معلوم میشود که در آیات قرآن از او چنین یاد شده است: {{متن قرآن |«آتیناه رحمة من عندنا» |سوره = کهف |آیه = 65}}. {{متن قرآن |«وعلمناه من لدنا علما |سوره = کهف |آیه = 65 »}} رحمت و موهبت عظیمی از سوی خود به او داده، و علم فراوانی از نزد خود به او آموخته بودیم. | ||
[[قرطبی]] که از مفسران صاحب نام [[اهل سنت]] میباشد، در ذیل آیه شریفه: {{متن قرآن |"فوجدا عبدا من عبادنا | [[قرطبی]] که از مفسران صاحب نام [[اهل سنت]] میباشد، در ذیل آیه شریفه: {{متن قرآن |"فوجدا عبدا من عبادنا |سوره = کهف |آیه = 65"}} چنین میگوید: | ||
"بنا بر قول اکثریت و بر طبق [[احادیث]] قطعی، مراد از عبد در آیه شریفه همان حضرت "خضر" است و عدّه دیگری که به گفتار آنها اعتنا نمیشود، گفتهاند که رفیق و استاد موسی "حضرت خضر" نبوده است، بلکه عالم دیگری بوده و این قول از قشیری نیز نقل شدهاست. اما عدّه دیگر قائلند که استاد موسی "عبد صالح" است اما این عبد صالح چه کسی بوده، اسم نبردهاند، ولی مطلب صحیح آن است که او خضر بودهاست، و بر طبق همین مطلب حدیثی از پیامبر رسیدهاست که خضر را از آن جهت خضر نامیدند، چون هر جا نماز میگزارد، زمین اطراف او سبز میشد." <ref> قرطبی، محمد بن احمد الانصاری، جامع احکام القرآن، بیروت، مؤسسه تاریخ عربی، 1405، ج 11، ص 16</ref> | "بنا بر قول اکثریت و بر طبق [[احادیث]] قطعی، مراد از عبد در آیه شریفه همان حضرت "خضر" است و عدّه دیگری که به گفتار آنها اعتنا نمیشود، گفتهاند که رفیق و استاد موسی "حضرت خضر" نبوده است، بلکه عالم دیگری بوده و این قول از قشیری نیز نقل شدهاست. اما عدّه دیگر قائلند که استاد موسی "عبد صالح" است اما این عبد صالح چه کسی بوده، اسم نبردهاند، ولی مطلب صحیح آن است که او خضر بودهاست، و بر طبق همین مطلب حدیثی از پیامبر رسیدهاست که خضر را از آن جهت خضر نامیدند، چون هر جا نماز میگزارد، زمین اطراف او سبز میشد." <ref> قرطبی، محمد بن احمد الانصاری، جامع احکام القرآن، بیروت، مؤسسه تاریخ عربی، 1405، ج 11، ص 16</ref> | ||