کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

اسماعیل بن موسی بن ابراهیم، (000 – حدود 350ق) محدث شیعی در اواسط سده چهارم هجری. کنیه او در منابع ذکر نشده است. از شاگردان معروف او «محمد بن حسین بن حکم کوفی» است که معاصر «شیخ تلعکبری»(م385ق) است و حدود 380هجری وفات یافته است، بنابراین وفات او طبعاً می‏بایست پیش از این تاریخ اتفاق افتاده باشد اما زمان دقیق آن روشن نیست. وی ظاهراً در کوفه پرورش یافت و بخش عمده‏ای از حیات علمی خود را در بغداد سپری کرده است. از معاصران او «حسین بن حکم کوفی»، «حسین بن حمدان خصیبی»(م358 یا 346ق) و «علی بن عباس بن ولید بجلی»(م360ق) هستند که در بغداد و کوفه شاگردان مشترکی داشته‏اند. با توجه به اینکه شرح‏حال او در هیچ‏یک از منابع معتبر نیامده است، بخش‏های زیادی از زندگی او برای ما ناشناخته است. در منابع حدیثی تنها یک روایت از او باقی مانده است. مضمون این حدیث خطبه‏ای است که امیرالمؤمنین(ع) بر بالای منبر کوفه ایراد کرده و بر امامت امامان دوازده‏گانه شیعه تصریح نموده است. وی این حدیث را از «سلیمان بن حبیب» نقل کرده است. از او اثر تألیفی معرفی نشده است.

[[رده:عالمان]]

[[رده:عالمان شیعه]]

[[رده:محدثان شیعه]]