کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها

اسماعیل بن موسی بن ابراهیم، (000 – حدود 350ق) محدث شیعی در اواسط سده چهارم هجری. كنیه او در منابع ذكر نشده است. از شاگردان معروف او «محمد بن حسین بن حكم كوفی» است كه معاصر «شیخ تلعكبری»(م385ق) است و حدود 380هجری وفات یافته است، بنابراین وفات او طبعاً می‏بایست پیش از این تاریخ اتفاق افتاده باشد اما زمان دقیق آن روشن نیست. وی ظاهراً در كوفه پرورش یافت و بخش عمده‏ای از حیات علمی خود را در بغداد سپری كرده است. از معاصران او «حسین بن حكم كوفی»، «حسین بن حمدان خصیبی»(م358 یا 346ق) و «علی بن عباس بن ولید بجلی»(م360ق) هستند كه در بغداد و كوفه شاگردان مشتركی داشته‏اند. با توجه به اینكه شرح‏حال او در هیچ‏یك از منابع معتبر نیامده است، بخش‏های زیادی از زندگی او برای ما ناشناخته است. در منابع حدیثی تنها یك روایت از او باقی مانده است. مضمون این حدیث خطبه‏ای است كه امیرالمؤمنین(ع) بر بالای منبر كوفه ایراد كرده و بر امامت امامان دوازده‏گانه شیعه تصریح نموده است. وی این حدیث را از «سلیمان بن حبیب» نقل كرده است. از او اثر تألیفی معرفی نشده است.