پرش به محتوا

ابن عقده: تفاوت میان نسخه‌ها

۳ بایت حذف‌شده ،  ‏۲۲ مهٔ ۲۰۲۳
جز
جایگزینی متن - ' آن‌ها' به ' آنها'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' آن‌ها' به ' آنها')
خط ۲۵: خط ۲۵:
به گفته [[ذهبی]] وی بعد از سال260هجری به طلب حدیث پرداخت و در شهرهای [[کوفه|كوفه]]، [[بغداد]] و [[مکه|مكه]] از راویان بی‏‌شماری حدیث گرفت به‏ طوری كه یادداشت‏‌های او قابل شمارش نیست. ذهبی در ادامه می‏‌گوید: «وی در حفظ حدیث به این درجه عالی رسید اما چون كینه [[خلیفه|خلفای]] نخستین را در دل داشت پس او معاند و [[زندیق]] است».  
به گفته [[ذهبی]] وی بعد از سال260هجری به طلب حدیث پرداخت و در شهرهای [[کوفه|كوفه]]، [[بغداد]] و [[مکه|مكه]] از راویان بی‏‌شماری حدیث گرفت به‏ طوری كه یادداشت‏‌های او قابل شمارش نیست. ذهبی در ادامه می‏‌گوید: «وی در حفظ حدیث به این درجه عالی رسید اما چون كینه [[خلیفه|خلفای]] نخستین را در دل داشت پس او معاند و [[زندیق]] است».  
[[یافعی]] در‌باره صاحب شرح‌حال، ضمن این‌كه وی را «[[شیعی]]» معرفی كرده است می‏‌گوید: «یكی از اركان حدیث و یكی از نشانه‏‌های [[خداوند]] در حفظ بود».
[[یافعی]] در‌باره صاحب شرح‌حال، ضمن این‌كه وی را «[[شیعی]]» معرفی كرده است می‏‌گوید: «یكی از اركان حدیث و یكی از نشانه‏‌های [[خداوند]] در حفظ بود».
[[دارقطنی]] می‏‌گوید: «آنچه وی دارد مردم ندارند و آن‌چه دیگران دارند در وی موجود است». ابن‌‏عقده از حافظان بزرگی است كه اهل كوفه بالاجماع وی را هم‏طراز با «[[عبدالله بن مسعود صحابی]]» قرار داده‏‌اند. به گفته دارقطنی، وی 120 هزار حدیث همراه با اسانید آن‌ها را حفظ كرده بود، و در‌باره 300 هزار حدیث در خصوص [[اهل‌بیت علیهم‌السلام|اهل‏‌بیت (علیه السلام)]]، آمادگی گفتگو و مناظره داشت.  
[[دارقطنی]] می‏‌گوید: «آنچه وی دارد مردم ندارند و آن‌چه دیگران دارند در وی موجود است». ابن‌‏عقده از حافظان بزرگی است كه اهل كوفه بالاجماع وی را هم‏طراز با «[[عبدالله بن مسعود صحابی]]» قرار داده‏‌اند. به گفته دارقطنی، وی 120 هزار حدیث همراه با اسانید آنها را حفظ كرده بود، و در‌باره 300 هزار حدیث در خصوص [[اهل‌بیت علیهم‌السلام|اهل‏‌بیت (علیه السلام)]]، آمادگی گفتگو و مناظره داشت.  


وی فردی شجاع و بی ‏پروا بود و در زمانی كه در بغداد بود، منبری در [[مسجد]] «براثا»(یكی از پایگاه‌های مهم شیعیان) داشت و در آن‌جا به ذكر مطاعن و مثالب سلف می‏‌پرداخت، به همین دلیل بارها دستگیر و به زندان انداخته شد. بسیاری از علمای حدیث از عامه و خاصه از وی روایت كرده‌‏اند و جز اندكی (مانند ذهبی، یافعی و دارقطنی) كه او را صرفاً به خاطر شیعه بودنش جرح نموده‌‏اند، بقیه به ستایش از او پرداخته‏‌اند.
وی فردی شجاع و بی ‏پروا بود و در زمانی كه در بغداد بود، منبری در [[مسجد]] «براثا»(یكی از پایگاه‌های مهم شیعیان) داشت و در آن‌جا به ذكر مطاعن و مثالب سلف می‏‌پرداخت، به همین دلیل بارها دستگیر و به زندان انداخته شد. بسیاری از علمای حدیث از عامه و خاصه از وی روایت كرده‌‏اند و جز اندكی (مانند ذهبی، یافعی و دارقطنی) كه او را صرفاً به خاطر شیعه بودنش جرح نموده‌‏اند، بقیه به ستایش از او پرداخته‏‌اند.
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۹۰۶

ویرایش