confirmed
۵٬۹۲۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
(←عقاید) |
||
خط ۹: | خط ۹: | ||
== عقاید == | == عقاید == | ||
حربیه اعتقاد داشتند که ابوهاشم عبداللهبن [[محمد بن حنفیه|محمد بن حنفیه]] عبداللّهبنعَمرو بن حربکندی را جانشین خود کرده و معتقد به حلول روح ابوهاشم در او حرب شدند. این طایفه بعد از آگاهی به نادرستی ادعای عبداللهبنعمرو بنحرب، از او بازگشتند و به عبداللهبنمعاویه گرویدند. | حربیه اعتقاد داشتند که ابوهاشم عبداللهبن [[محمد بن حنفیه|محمد بن حنفیه]] عبداللّهبنعَمرو بن حربکندی را جانشین خود کرده و معتقد به حلول روح ابوهاشم در او حرب شدند. این طایفه بعد از آگاهی به نادرستی ادعای عبداللهبنعمرو بنحرب، از او بازگشتند و به عبداللهبنمعاویه گرویدند. | ||
آنان مانند فرقه [[بیانیه|بیانیه]] میگفتند که روح خداوند در بدن [[پیامبران]] و [[امامان]] حلول کرد تا آن که روح خداوند نصیب ابوهاشم عبدالله بنمحمدبنحنفیه شد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 151 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref><ref>اشعری سعد بن عبدالله، کتاب المقالات و الفرق، چاپ محمد جواد مشکور، تهران، سال 1361 شمسی، ج1، ص26</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر بن طاهر، الفرق بین الفرق، بیروت، نشر دار المعرفه، ج1، ص28</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر بن طاهر، الفرق بین الفرق، بیروت، نشر دارالمعرفة، ج1، ص234</ref> [[ابن حزم اندلسی|ابنحزم اندلسی]] مینویسد: عبداللهبنعمرو بنحربکندی کوفی قائل به «[[تناسخ ارواح]]» بود و بر پیروان خود نوزده [[نماز]] در شب و روز واجب کرد که هر نماز او پانزده رکعت داشت، تا اینکه مردی از متکلمان [[صفریه|صفریه]] که از [[خوارج]] بود، با وی مناظره و او را قانع کرد که عقیدهای بیهوده دارد. پس از آن از گفتههای خویش بازگشته یاران خویش را از این تصمیم آگاه کرد. سپس جمیع یارانش که او را میپرستیدند از وی تبری جسته و قائل به امامت عبداللهبنمعاویه بنعبدالله بنجعفر بنأبیطالب شدند. اما عبداللهبن عمروبن حرب همچنان بر دین [[اسلام]] و مذهب صفریه باقی ماند تا این که درگذشت. طایفهای که امروز معروف به حربیه هستند، همان [[سبائیه|سبائیه]] | آنان مانند فرقه [[بیانیه|بیانیه]] میگفتند که روح خداوند در بدن [[پیامبران]] و [[امامان]] حلول کرد تا آن که روح خداوند نصیب ابوهاشم عبدالله بنمحمدبنحنفیه شد.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 151 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref><ref>اشعری سعد بن عبدالله، کتاب المقالات و الفرق، چاپ محمد جواد مشکور، تهران، سال 1361 شمسی، ج1، ص26</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر بن طاهر، الفرق بین الفرق، بیروت، نشر دار المعرفه، ج1، ص28</ref> <ref>بغدادی عبدالقاهر بن طاهر، الفرق بین الفرق، بیروت، نشر دارالمعرفة، ج1، ص234</ref> [[ابن حزم اندلسی|ابنحزم اندلسی]] مینویسد: عبداللهبنعمرو بنحربکندی کوفی قائل به «[[تناسخ ارواح]]» بود و بر پیروان خود نوزده [[نماز]] در شب و روز واجب کرد که هر نماز او پانزده رکعت داشت، تا اینکه مردی از متکلمان [[صفریه|صفریه]] که از [[خوارج]] بود، با وی مناظره و او را قانع کرد که عقیدهای بیهوده دارد. پس از آن از گفتههای خویش بازگشته یاران خویش را از این تصمیم آگاه کرد. سپس جمیع یارانش که او را میپرستیدند از وی تبری جسته و قائل به امامت عبداللهبنمعاویه بنعبدالله بنجعفر بنأبیطالب شدند. اما عبداللهبن عمروبن حرب همچنان بر دین [[اسلام]] و مذهب صفریه باقی ماند تا این که درگذشت. طایفهای که امروز معروف به حربیه هستند، همان [[سبائیه|سبائیه]] اند که قایل به الوهیت حضرتعلی (ع)شدند. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 151 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> <ref>اشعری، مقالات الاسلامیین، ج 1، ص 21- 22. الحمیری ابو سعید نشوان، الحور العین، تحقیق کمال مصطفی، چاپ مصر، سال 1948 میلادی، ص 160</ref> <ref>ابن حزم اندلسی، الفصل فی الاهواء و النحل، ج 4، ص 143. بغدادی عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثری، چاپ قاهره، سال 1948 میلادی، ص 149</ref> | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] |