confirmed
۷٬۹۵۸
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بیهسیه''' شاخهای از خوارج و از پیروان ابوبَیْهَس هَیْصَمبنجابر ضُبَعی (مقتول در سال ۹۴) بودند که پس از گذران مدتی، از هم پاشیده و منقرض شدند. | '''بیهسیه''' شاخهای از خوارج و از پیروان ابوبَیْهَس هَیْصَمبنجابر ضُبَعی (مقتول در سال ۹۴) بودند که پس از گذران مدتی، از هم پاشیده و منقرض شدند. | ||
<ref>دانشنامه جهان اسلام نویسنده : بنیاد دائرة المعارف | <ref>دانشنامه جهان اسلام نویسنده: بنیاد دائرة المعارف اسلامی، جلد 1، ص 2544</ref> در برخی دیگر از منابع آمده است که این فرقه شاخهای از خوارج صُغریّه ( یا ُصفریّه) بودند.<ref>ابن حزم، الفصل فی الملل والاهواء والنحل، بیروت، سال 1405 قمری، ج۵، ص۵۴ | ||
</ref> | </ref> | ||
== موسس == | == موسس == | ||
موسس این | موسس این فرقه، شخصی به نام ابیبیهسالهیصم بنجابر و از بنیصبّه بود.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 114</ref> | ||
== تاریخچه == | == تاریخچه == | ||
نقل شده است که [[ | نقل شده است که [[نافعبنازرق]] رهبر فرقه خارجی [[ازارقه]] نامهای به [[خوارج]] [[بصره]] از جمله ابوبیهس و عبدالله بن اِباض مرّی مینویسد و آنان را به خروج و جهاد دعوت میکند. ابوبیهس پس از قرائتِ نامه، ضمن این که عقاید نافع وعبدالله را تخطئه میکند، از همراهی با نافع امتناع و راه خود را از آنان جدا میکند و این گونه فرقه بیهسیه تشکیل میشود.<ref>سید مرصفی، کتاب رغبة الا´مل من کتاب الکامل، تهران، سال 1970 میلادی، ج۷، ص۲۳۹ـ۲۴۱ | ||
</ref> | </ref> | ||
== انشعاب بیهسیه == | == انشعاب بیهسیه == | ||
بیهسیه خود به سه شاخه تفسیم شدند. | بیهسیه خود به سه شاخه تفسیم شدند. | ||
۱. عوفیه، 2. اصحاب سوال به | ۱. عوفیه، 2. اصحاب سوال به سرکردگی شبیب خارجی، 3. اصحاب تفسیر که پیرو حکمبنمروان بودند.<ref>اشعری علی بن اسماعیل، کتاب مقالاتالاسلامیّین و اختلافالمصلّین، چاپ هلموت ریتر، ویسبادن، سال 1980 میلادی، ج۱، ص۱۱۵</ref> <ref> بغدادی عبدالقاهر بن طاهر، الفرق بین الفرق، چاپ محمد زاهد کوثری، قاهره، سال 1367 قمری، ج۱، ص۶۵</ref> فرقه عوفیه نیز به دو دسته تقسیم شدند. دسته ای از ایشان از کسانی که از «دارالهجرة» به خانه اصلی خود باز میگردند و از «جهاد» به حالت «قعود» درمیآیند، بیزاری میجستند. به عبارت دیگر، کسانی که هجرت کنند و به اسلام و مسلمانان بپیوندند و در جهاد شرکت جویند، اگر دوباره به زندگی سابق خود بازگردند ـ هرچند اسلام خود را حفظ کنند ـ باز حکم ایشان، حکم بازگشت به کفر است. اما دسته دیگر از عوفیه معتقد بودند که این امر بر ایشان جایز و حلال است.<ref>https://fa.wikifeqh.ir/%D8%A8%DB%8C%D9%87%D8%B3%DB%8C%D9%87</ref> | ||
== اعتقادات == | == اعتقادات == |