confirmed، مدیران
۳۳٬۰۰۴
ویرایش
←به خلافت رسیدن یزید
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
معاویه پیش از مرگ تلاش نمود تا برای یزید از مردم بیعت بگیرد. برخی شهادت امام حسن (علیه السلام) توسط معاویه را با همین تصمیم مرتبط دانسته‌اند<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵</ref>. چرا که در مفاد صلح‌نامه آمده بود یزید حق ندارد برای خود جانشینی تعیین کند. | معاویه پیش از مرگ تلاش نمود تا برای یزید از مردم بیعت بگیرد. برخی شهادت امام حسن (علیه السلام) توسط معاویه را با همین تصمیم مرتبط دانسته‌اند<ref>شیخ مفید، الارشاد، ۱۴۱۳ق، ج۲، ص۱۵</ref>. چرا که در مفاد صلح‌نامه آمده بود یزید حق ندارد برای خود جانشینی تعیین کند. | ||
معاویه اندکی پس از شهادت [[ | معاویه اندکی پس از شهادت [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن (علیه السلام)]] از اهل شام برای یزید [[بیعت]] گرفت<ref>دینوری، الإمامةوالسیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۱۹۷</ref> سپس به عاملش مروان بن حکم دستور داد که برای او از مردم [[مدینه]] بیعت بگیرد اما مروان بن حکم حاضر به این کار نشد و معاویه به همین خاطر سعید بن عاص را به جای او گمارد و از او نیز همین را خواست. لیکن او علی‌رغم تلاشی که نمود، توفیقی در این زمینه نداشت و معاویه ناچار شد خودش شخصا به [[حجاز]] سفر کند و از بزرگان مدینه همچون امام حسین (علیه السلام)، عبداللّه بن عباس، عبداللّه بن جعفر، عبداللّه بن عمر، عبداللّه بن زبیر و عبدالرحمن بن ابوبکر برای یزید بیعت بگیرد. | ||
اما | اما آنها حاضر به این‌کار نشده همه در برابر این تصمیم او موضع گرفتند<ref>دینوری، الإمامةوالسیاسة، ۱۴۱۰ق، ج۱، ص۲۰۴ تا ۲۱۳</ref>. مطابق با نقل برخی منابع امام حسین (علیه السلام) در جلسه‌ای که معاویه برای بیعت با حضور این افراد ترتیب داده بود در پاسخ معاویه که از یزید ستایش کرد، برخاسته، زشتی‌ها و مفاسد یزید را برشمرد و به معاویه به خاطر بیعت گرفتن از این و آن براى پسرش یزید، اعتراض کرد<ref>الغدیر، ج۱، ص۲۴۸</ref>. | ||
با مرگ معاویه در سال 60 هجری یزید به حکومت رسید یزید پس از رسیدن به حکومت به ولید بن عتبه (امیر وقت مدینه) نامه نوشته بدو فرمان داد تا از آن چند نفری که پدرش او را از آنان برحذر داشته بود، یعنی امام حسین (علیه السلام) و عبدالله بن زبیر و عبدالله بن عمر<ref>ابن مسکویه، تجارب الأمم، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۷</ref> بیعت بگیرد. و به او تأکید کرد که نباید اجازه‌ی هیچ‌گونه درنگی به آنها بدهد و در صورت سرباز زدن آنها از بیعت، آنان را به قتل برساند<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ص 241 و انساب الاشراف، ج 5، ص 299-310</ref>. | با مرگ معاویه در سال 60 هجری یزید به حکومت رسید یزید پس از رسیدن به حکومت به ولید بن عتبه (امیر وقت مدینه) نامه نوشته بدو فرمان داد تا از آن چند نفری که پدرش او را از آنان برحذر داشته بود، یعنی امام حسین (علیه السلام) و عبدالله بن زبیر و عبدالله بن عمر<ref>ابن مسکویه، تجارب الأمم، ۱۳۷۹ش، ج۲، ص۳۷</ref> بیعت بگیرد. و به او تأکید کرد که نباید اجازه‌ی هیچ‌گونه درنگی به آنها بدهد و در صورت سرباز زدن آنها از بیعت، آنان را به قتل برساند<ref>یعقوبی، تاریخ الیعقوبی، ص 241 و انساب الاشراف، ج 5، ص 299-310</ref>. | ||