confirmed
۵٬۹۱۷
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
دوستان و هواداران علی (علیهالسّلام) که به نام شیعه شناخته میشدند، پس از رحلت پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) برای احیای حقوق اهلبیت در خصوص خلافت و مرجعیت علمی به انتقاد و اعتراض پرداختند و از اکثریت منافقین و مردم که با زور و یا تطمیع و یا غفلت با ابوبکر بیعت نمودند، جدا شدند. سلمان، ابوذر، مقداد، عمار و حذیفة بن یمان و... از جمله یاران حقیقی امیرالمومنین علی (علیهالسّلام) بودند که در صحنههای مختلف از حق آن حضرت دفاع نمودند<ref>کشی، محمد بن عمر، رجال الکشی، ۱ جلد، انتشارات دانشگاه مشهد، ۱۳۴۸ هجری شمسی، ص۶ - ۷. </ref>. | دوستان و هواداران علی (علیهالسّلام) که به نام شیعه شناخته میشدند، پس از رحلت پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلّم) برای احیای حقوق اهلبیت در خصوص خلافت و مرجعیت علمی به انتقاد و اعتراض پرداختند و از اکثریت منافقین و مردم که با زور و یا تطمیع و یا غفلت با ابوبکر بیعت نمودند، جدا شدند. سلمان، ابوذر، مقداد، عمار و حذیفة بن یمان و... از جمله یاران حقیقی امیرالمومنین علی (علیهالسّلام) بودند که در صحنههای مختلف از حق آن حضرت دفاع نمودند<ref>کشی، محمد بن عمر، رجال الکشی، ۱ جلد، انتشارات دانشگاه مشهد، ۱۳۴۸ هجری شمسی، ص۶ - ۷. </ref>. | ||
شیعیان آل محمد علیهمالسّلام در آن زمان پیوسته زیر فشار قرار داشتند تا جایی که ابوذر غفاری به دلیل روشنگریهای افشاگرایانه اش مورد شکنجه معاویه واقع میشود. سپس این صحابی جلیلالقدر به بیابان ربذه تبعید شده و در غربت جان میدهد<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت - لبنان، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۴ هجری قمری، ۱۱۰ جلدی، ج۲۲، ص۳۹۹. </ref>. [[مالکاشتر]] | شیعیان آل محمد علیهمالسّلام در آن زمان پیوسته زیر فشار قرار داشتند تا جایی که ابوذر غفاری به دلیل روشنگریهای افشاگرایانه اش مورد شکنجه معاویه واقع میشود. سپس این صحابی جلیلالقدر به بیابان ربذه تبعید شده و در غربت جان میدهد<ref>مجلسی، محمد باقر، بحار الانوار، بیروت - لبنان، مؤسسة الوفاء، ۱۴۰۴ هجری قمری، ۱۱۰ جلدی، ج۲۲، ص۳۹۹. </ref>. [[مالکاشتر]]، [[محمدبن ابیبکر]]، [[حجربنعدی]]، [[جویرةبن مسهّر]]، [[میثمتمار]]، [[کمیلبنزیاد]]، [[رشیدهجری]] و قنبر... از بزرگان شیعه نیز با حیله معاویه به شهادت میرسند<ref>علامه حلی، حسن بن یوسف،، کشف الیقین، مؤسسه چاپ و انتشارات وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد، ۱۴۱۱ هجری قمری،ج 1، ص۷۷. </ref> و در زمان [[بنیامیه]] (۴۰ـ۱۳۲) هرگونه مصونیت از جان و مال شیعیان برداشته شده بود به طوریکه [[حَجّاج]] خونخوار هر زمان که اراده میکرد، دستور میداد تا در برابر او یکی از شیعیان کشته شود<ref>علامه حلی، حسن بن یوسف،، کشف الیقین، مؤسسه چاپ و انتشارات وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد، ۱۴۱۱ هجری قمری یک جلد، ص۷۷. </ref> ولی هر چه فشار ستم و بیدادگری بر شیعیان بیشتر میشد، در عقیده خود استوارتر میگشتند. با روی کار آمدن [[بنیالعباس]]، شدت سختگیری برامامت شیعه و نیز شیعیان تشدید شد و آنها گاهی برای رفع شر به[[تقیّه]] متوسل میشدند. تمام این ظلمها به دلیل انحراف از امامت بود که با شهادت [[حضرت فاطمهزهرا|فاطمه زهرا (سلامالله علیها)]] شروع شد و ادامه یافت. | ||
در اوایل قرن چهارم، سلاطین با نفوذ [[آلبویه]] به قدرت رسیدند. حمایت ایشان از مذهب و عقاید شیعه به جامعه تشیع قدرت فراوانی را اعطاء کرد. حمایت قدرت سیاسی شیعه تا حدود زیادی آزادی عمل را برای جامعه تشیع به ارمغان آورد. این دوره زمانی است که عالمانی چون [[شیخکلینی]]، [[شیخصدوق]]، [[شیخمفید]]، [[شیخ طوسی]] و... ظهور یافتند و آشکارا به اظهار عقاید خود و نقد آرای دیگران پرداختند و میراث گرانسنگی از تالیفات و مصادر اولیه علوم دینی مانند عقاید، حدیث، فقه، تفسیر و... از علوم آل محمد (علیهمالسلام) را به جامعه اسلامی و شیعی عرضه نمودند. | |||
در اوایل قرن ششم که حمله مغول آغاز شد، شیعه شدن جمعی از سلاطین مغول در ایران و حکومت سلاطین مرعشی در مازندران، مرکزیت شیعه در [[قم]]، [[کوفه]] و [[نجف]] در قدرت و وسعت جمعیت شیعه کمک بسزایی نمود. این وضع تا اواخر قرن نهم هجری ادامه داشت و از حدود قرن دهم هجری در اثر ظهور سلطنت [[صفویه]] در ایران، مذهب شیعه رسمیت یافت و تا کنون که در قرن پانزدهم هجری میباشد به رسمیت خود باقی است و به علاوه در همه نقاط جهان، صدها میلیون شیعه زندگی میکنند. | |||
در اوایل قرن ششم که حمله مغول آغاز | |||
== وظیفه شیعیان == | == وظیفه شیعیان == |