confirmed، مدیران
۳۳٬۱۲۹
ویرایش
←جنگ داخلی تاجیکستان
| خط ۱۴: | خط ۱۴: | ||
== جنگ داخلی تاجیکستان == | == جنگ داخلی تاجیکستان == | ||
پس از انتخابات سال 1991 و انتخاب [[رحمان نبی اف]] رئیس پیشین حزب [[کمونیسم|کمونیست]] تاجیکستان اعتراضها و تظاهرات مردمی گسترش یافت. در نتیجهٔ این اعتراضات نبی اف سعی کرد دولت آشتی ملی تشکیل دهد که در آن نمایندگان احزاب مخالف نیز حضور داشته باشند و به این ترتیب هشت وزیر از نیروهای مخالف را وارد کابینه کرد که از جمله می‌توان به (دولت عثمان) معاون حزب نهضت اسلامی تاجیکستان اشاره کرد که معاون نخست‌وزیر شد. | |||
وی هم‌چنین پارلمان موقت با نام شورای مردمی به وجود آورد که جایگزین شورای عالی شد و قرار شد به زودی انتخابات برای تشکیل پارلمان دائم برگزار شود. در نتیجه این اقدام کمونیست‌های کولاب به شدت با این قضیه مخالفت کرده و در سال 1992 علیه تاجیک‌های منطقهٔ گرمی دست به خشونت زدند. سرانجام شورای مردمی که تازه تاسیس شده بود تشکیل جلسه داد و اکبر شاه اسکندروف را به عنوان رئیس پارلمان و کفیل ریاست جمهوری انتخاب کرده و رای به برکناری رحمان نبی اف داد. | |||
"نبی اف" نیز مدتی مخفی بود تا این که سرانجام دستگیر شد. البته اسکندروف نیز در پایان دادن به درگیری‌ها نتوانست بهتر از نبی اف عمل کند و در نتیجهٔ این روند وی نیز مجبور به استغفا همراه با کل کابینهٔ خود شد و پارلمان تحت سلطه کمونیست‌ها [[امام علی رحمان]] را به عنوان رئیس جدید دولت برگزید. سرانجام در دسامبر 1992 دولت جدید کنترل تاجیکستان را دست گرفت و تمامی احزاب مخالف از جمله حزب نهضت اسلامی تاجیکستان را ممنوع اعلام کرد. | |||
به این ترتیب دامنه نزاع بین دولت تاجیکستان و نیروهای مخالف گسترده شد و به مناطق روستایی اطراف دوشنبه رسید. هم چنین نیروهای مخالف مانند حزب نهضت اسلامی تاجیکستان، حزب دموکراتیک متمایل به غرب، جنبش ناسیونالیستی رستاخیز و گروه جدایی‌طلب لعل بدخشان متحد شده و اپوزیسیون متحد تاجیک را به وجود آوردند که در پی خاتمه [[جنگ]] که با وساطت سازمان ملل و مشارکت فعال و میانجی‌گری [[جمهوری اسلامی ایران]] و [[روسیه]] صورت پذیرفت حدود 30 درصد سمت‌های ارشد دولتی به این گروه رسید که سهم نهضت اسلامی تاجیکستان از همه بیشتر بود و به طور مثال [[حاجی اکبر تورجان زاده]] از اعضای برجسته نهضت اسلامی معاون نخست‌وزیر شد. | |||
به این ترتیب دامنه نزاع بین دولت تاجیکستان و نیروهای مخالف گسترده شد و به مناطق روستایی اطراف دوشنبه رسید. هم چنین نیروهای مخالف مانند حزب نهضت اسلامی تاجیکستان، حزب دموکراتیک متمایل به غرب، جنبش ناسیونالیستی رستاخیز و گروه جدایی‌طلب لعل بدخشان متحد شده و اپوزیسیون متحد تاجیک را به وجود آوردند که در پی خاتمه جنگ که با وساطت سازمان ملل و مشارکت فعال و میانجی‌گری [[جمهوری اسلامی ایران]] و [[روسیه]] صورت پذیرفت حدود 30 درصد سمت‌های ارشد دولتی به این گروه رسید که سهم نهضت اسلامی تاجیکستان از همه بیشتر بود و به طور مثال حاجی اکبر تورجان زاده از اعضای برجسته نهضت اسلامی معاون نخست‌وزیر شد. | |||
== پایان جنگ و سرانجام حزب نهضت اسلامی تاجیکستان == | == پایان جنگ و سرانجام حزب نهضت اسلامی تاجیکستان == | ||