confirmed
۵٬۹۲۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۰: | خط ۶۰: | ||
پیامد سوء این عدم فهم درست پیروان مذاهباسلامی را نسبت به یکدیگر در بدبینیها و نسبتهای ناروای آنان میتوان مشاهده نمود. در این زمینه میتوان به برخی از اتهامات عدهای از نویسندگان ناآگاه اهلسنت به پیروان مکتب تشیع اشاره نمود: | پیامد سوء این عدم فهم درست پیروان مذاهباسلامی را نسبت به یکدیگر در بدبینیها و نسبتهای ناروای آنان میتوان مشاهده نمود. در این زمینه میتوان به برخی از اتهامات عدهای از نویسندگان ناآگاه اهلسنت به پیروان مکتب تشیع اشاره نمود: | ||
قرآن شیعه غیر از قرآن مسلمانان است یا شیعه به جای سجده بر خدا بر تربت [[کربلا]] سجده میکنند یا شیعه معتقد است که [[جبرئیل]] مأمور بود که بر علی نازل شود ولی اشتباهاً بر پیامبر نازل شد... یا اینکه شیعیان امامان خویش را تا مرتبه خدایی میپرستند و... | قرآن شیعه غیر از قرآن مسلمانان است یا شیعه به جای سجده بر خدا بر تربت [[کربلا]] سجده میکنند یا شیعه معتقد است که [[جبرئیل]] مأمور بود که بر علی نازل شود ولی اشتباهاً بر پیامبر نازل شد... یا اینکه شیعیان امامان خویش را تا مرتبه خدایی میپرستند و... | ||
در مقابل این اتهامات وارد شده به [[مکتبتشیع]]، برخی از شیعیان نیز توهماتی را راجع به پیروان مذاهب اهلسنت مطرح میکنند نظیر آن که اینان [[ناصبی]] بوده و دشمن خاندان پیامبرند در حالیکه تمامی اهلسنت محبت به خاندان پیامبر صلیالله علیه | در مقابل این اتهامات وارد شده به [[مکتبتشیع]]، برخی از شیعیان نیز توهماتی را راجع به پیروان مذاهب اهلسنت مطرح میکنند نظیر آن که اینان [[ناصبی]] بوده و دشمن خاندان پیامبرند در حالیکه تمامی اهلسنت محبت به خاندان پیامبر صلیالله علیه واله را امری اساسی و لازم دانسته و تنها عده کمی از آنان با این امر مخالف هستند که اینان از طرف قاطبه اهلسنت مطرود میباشند. کتابهایی که عده کثیری از پیروان اهلسنت در عظمت اهلبیت علیهمالسلام نوشتهاند و همین طور [[احادیث]] فراوانی که در این زمینه در منابع معتبر آنها بیان شده است گواه صدق این ادعاست. | ||
بدیهی است رفع این سوء تفاهمات جز از طریق گفتگوهای عقلانی و اجتناب از رفتارهای تعصبآمیز و تحریک کننده ممکن نخواهد بود. | بدیهی است رفع این سوء تفاهمات جز از طریق گفتگوهای عقلانی و اجتناب از رفتارهای تعصبآمیز و تحریک کننده ممکن نخواهد بود. | ||
ب) گفتار و رفتارهای حساسیت برانگیز: | ب) گفتار و رفتارهای حساسیت برانگیز: بهرغم آنکه بر اساس آموزههای قرآن باید از هر نوع اهانت به مقدسات دیگران حتی کفار نیز اجتناب نمود ـ چنانکه در سوره آمده است: {ولا تسبّوا الذین یدعون من دون الله فیسبّوا الله عدواً بغیر علم} <ref>انعام: 108.</ref>ـ متاسفانه در اثر جهل و تعصبات و نگاه افراطی برخی از پیروان مذاهباسلامی، رفتارهای اهانتآمیزی نسبت به یکدیگر مشاهده میشود که موجب پیدایش منازعات فروانی تاکنون گردیده است. شاید بتوان ادعا نمود که اهلتسنن شاخصترین این حرکات حساسیت برانگیز را سبّ و لعن شیعیان در باره برخی از صحابه پیامبر میدانند. برای اینان با هیچ منطقی معقول نیست که به مقدساتشان آن هم به صورت آشکار لعن و نفرین صورت گیرد. و نیز رفتار برخی شیعیان در مناسبتهای مختلف در قمه زدن و زنجیرهای تیغ دار و خواندن اشعار غلوآمیز برای آنان قابل قبول نیست. | ||
در مقابل این حرکات افراطی برخی از شیعیان، عدهای از سران اهلسنت را هم میبینیم که حکم به تکفیر شیعیان نموده و حتی آنان را از مشرکین | در مقابل این حرکات افراطی برخی از شیعیان، عدهای از سران اهلسنت را هم میبینیم که حکم به تکفیر شیعیان نموده و حتی آنان را از [[مشرکین]] [[صدراسلام]] بالاتر دانسته و قتل آنان را نیز جایز میدانند. | ||
باید گفت اگر بخواهیم بر اساس آموزههای قرآنی رفتار نموده و سیره پیامبر | باید گفت اگر بخواهیم بر اساس آموزههای قرآنی رفتار نموده و سیره پیامبر صلیالله علیه وآله و اهلبیت علیهمالسلام را الگوی خویش بدانیم، قطعاً حکم به مذموم و منفور بودن رفتارهای مذکور فراهم نمود. در این قسمت سخن یکی از پیشگامان نهضت تقریب را در زمینه رفتار برخی از شیعیان در زمینه سبّ و لعن راجع به برخی از صحابه پیامبر صلیالله علیه واله بیان میکنیم تا برای اهلسنت روشن شود که چنین روشی مقبول عالمان برجسته شیعه نمیباشد. شیخ محمدحسین کاشفالغطاء در این باره مینویسد: | ||
«با اندک تأمل میتوان دریافت که این موضوع نمیتواند دلیل دشمنی باشد چون اولاً: این رأی و عقیده تمام شیعیان نیست و چه بسا بیشتر آنان بر این امر موافق | «با اندک تأمل میتوان دریافت که این موضوع نمیتواند دلیل دشمنی باشد چون اولاً: این رأی و عقیده تمام شیعیان نیست و چه بسا بیشتر آنان بر این امر موافق نیستند، زیرا در اخبار پیشوایان شیعه از این کار نهی شده است. | ||
ثانیاً: بر فرض تمام شیعیان این چنین | ثانیاً: بر فرض تمام شیعیان این چنین باشند، این امر موجب کفر و خروج آنها از اسلام نخواهد شد و حداکثر مرتکب معصیتی شدهاند و گناهکاران هم در بین شیعیان و هم در بین اهلتسنن زیاد هستند و این موجب قطع برادری بین آنان نمیشود. | ||
ثالثاً: چنانچه این موضع از اجتهاد و اعتقاد ناشی باشد گرچه | ثالثاً: چنانچه این موضع از اجتهاد و اعتقاد ناشی باشد گرچه خطاست، ولی ممکن است داخل در معصیت نبوده و موجب فسق نگردد. زیرا باب اجتهاد باز است و نزد همگان مسلم است که برای خطا کننده یک پاداش و برای بهواقع رسیده دو پاداش میباشد. و علمای اهلسنت جنگهایی را که در صدراسلام میان اصحاب روی داده است مانند [[جنگجمل]] و [[جنگصفّین]] صحیح میدانند که [[زبیر]]، [[طلحه]] و [[معاویه]] در این موارد اجتهاد کرده گرچه در اجتهاد خود خطا کردهاند، اما به عدالت آنها لطمهای وارد نمیشود. پس بهتر است توهین برخی افراطیها را هم نسبت به خلفا جرم ندانند» ه<ref>بی آزار شیرازی عبدالکریم همبستگی مذاهب اسلامی، ص 94 ـ 95</ref>.. | ||
ج) تساهل اصحاب تقریب: گرچه نهضت تقریب که بیش از | ج) تساهل اصحاب تقریب: گرچه در تاریخچه مربوط به نهضت تقریب میخوانیم که که بیش از شصتوپنج سال از شکلگیری جماعةالتقریب بینالمذاهب الإسلامیه در مصر و حدود بیست سال از تاسیس مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی در ایران میگذرد، اما این نهضت در سال 1317 خورشیدی، به همت آیتالله بروجردی و شخصیتهای برجسته دانشگاه الأزهر مصر نظیر شیخ محمود شلتوت صورت گرفت، توانست تأثیرات مثبتی در جوامع اسلامی به ویژه بین عالمان شیعی و سنی ایجاد کند اما متاسفانه این جنبش اصلاحی آن گونه که شایسته بود تداوم نیافت و در اثر همین سهل انگاری اصحاب تقریب حرکات افراطی ضد تقریبی در جوامع اسلامی گسترش یافت که همچنان ادامه دارد. به رغم برپایی دهها کنفرانس و همایش و انتشار صدها عنوان کتاب در زمینه تقریب که در جوامع مختلف اسلامی تاکنون صورت گرفته و نمیگیرد متاسفانه ثمرات ناچیزی بر آن مترتب شده است چون بیشتر این همایشها و کنفرانسها جنبه تشریفاتی داشته و مهمانان این جلسات نیز به حضور فیزیکیشان بسنده کردهاند. | ||
باید گفت علاوه بر موانع یاد شده در تقریب مذاهب اسلامی، موانع خارجی را نیز نباید از نظرها دور داشت. نظیر دخالت بیگانگان در امور کشورهای اسلامی و حمایت از سران خائن آنها و نیز بزرگنمایی اختلافات مذهبی بین مسلمانان که بررسی هر یک از اینها مجال خاص خود را میطلبد. | باید گفت علاوه بر موانع یاد شده در تقریب مذاهب اسلامی، موانع خارجی را نیز نباید از نظرها دور داشت. نظیر دخالت بیگانگان در امور کشورهای اسلامی و حمایت از سران خائن آنها و نیز بزرگنمایی اختلافات مذهبی بین مسلمانان که بررسی هر یک از اینها مجال خاص خود را میطلبد. |