۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[حسن بن علی' به '[[حسن بن علی (مجتبی)') |
|||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
تفسیر قرآن: عطیه پنج جلد تفسیر قرآن نگاشت<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۵۳</ref>. او میگوید: من سه دوره تفسیر کامل قرآن را نزد [[ابنعباس]] آموختم و [[قرآن]] را نیز هفتاد بار در کنارش خواندم<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۵۳</ref>. | تفسیر قرآن: عطیه پنج جلد تفسیر قرآن نگاشت<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۵۳</ref>. او میگوید: من سه دوره تفسیر کامل قرآن را نزد [[ابنعباس]] آموختم و [[قرآن]] را نیز هفتاد بار در کنارش خواندم<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۵۳</ref>. | ||
خطبه فدک: عطیه خطبه فدکیه [[حضرت زهرا(س)]] که در [[مسجدالنبی]] ایراد شد را برای عبدالله محض، نوه [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن مجتبی(ع)]] نقل کرد<ref>سفینة البحار، ج۶، ص۲۹۶</ref>. | خطبه فدک: عطیه خطبه فدکیه [[حضرت زهرا(س)]] که در [[مسجدالنبی]] ایراد شد را برای عبدالله محض، نوه [[حسن بن علی (مجتبی) (مجتبی)|امام حسن مجتبی(ع)]] نقل کرد<ref>سفینة البحار، ج۶، ص۲۹۶</ref>. | ||
==زیارت امام حسین(ع)== | ==زیارت امام حسین(ع)== | ||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
==تبار و فرزندان== | ==تبار و فرزندان== | ||
عطیه فرزندانی به نامهای علی، از اصحاب [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق(ع)]]<ref>عاملی، إستقصاء الاعتبار فی شرح الإستبصار، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۴۰۳؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، الخاتمة ج۸، ص۲۲۵</ref> [[حسن بن علی (مجتبی)|حسن]]، [[حسین بن علی (سید الشهدا)|حسین]]<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۹، ص۴۰۵</ref> و عبدالله<ref>أنساب الأشراف، ج۲، ص۱۱۳ (چاپ زکار، ج۲، ص۳۵۷)</ref>داشته است. | عطیه فرزندانی به نامهای علی، از اصحاب [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق(ع)]]<ref>عاملی، إستقصاء الاعتبار فی شرح الإستبصار، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۴۰۳؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، الخاتمة ج۸، ص۲۲۵</ref> [[حسن بن علی (مجتبی) (مجتبی)|حسن]]، [[حسین بن علی (سید الشهدا)|حسین]]<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۹، ص۴۰۵</ref> و عبدالله<ref>أنساب الأشراف، ج۲، ص۱۱۳ (چاپ زکار، ج۲، ص۳۵۷)</ref>داشته است. | ||
حسن بن عطیه نیز فرزندی به نام حسین داشته که کنیه وی اباعبدالله بوده است<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۲۳۹</ref> حسین در زمان خلافت [[هارون الرشید]] منصب قضاوت را بر عهده داشت<ref>أنساب الأشراف، ج۱۳، ص۲۶۹</ref>. تبار عطیه با لقب عوفی شناخته میشوند<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۹، ص۴۰۴</ref>. | حسن بن عطیه نیز فرزندی به نام حسین داشته که کنیه وی اباعبدالله بوده است<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۲۳۹</ref> حسین در زمان خلافت [[هارون الرشید]] منصب قضاوت را بر عهده داشت<ref>أنساب الأشراف، ج۱۳، ص۲۶۹</ref>. تبار عطیه با لقب عوفی شناخته میشوند<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۹، ص۴۰۴</ref>. |