۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[حسن بن علی' به '[[حسن بن علی (مجتبی)') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۲۲: | خط ۲۲: | ||
==نسب، تولد، نام و کنیه== | ==نسب، تولد، نام و کنیه== | ||
عطیه از طایفه بکالی، تیرهای از قبیله بنیعوف بن امرؤالقیس است. پدرش، سعد بن جناده از قبیله بنیعوف<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۹، ص۴۰۵</ref> و از صحابه [[رسول خدا(ص)]]<ref>أسد الغابة، ج۲، ص۱۸۹</ref> و مادرش کنیزی از اهالی روم بود<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۰۵</ref>. | عطیه از طایفه بکالی، تیرهای از قبیله بنیعوف بن امرؤالقیس است. پدرش، سعد بن جناده از قبیله بنیعوف<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۹، ص۴۰۵</ref> و از صحابه [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|رسول خدا(ص)]]<ref>أسد الغابة، ج۲، ص۱۸۹</ref> و مادرش کنیزی از اهالی روم بود<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۰۵</ref>. | ||
درباره تاریخ تولد عطیه خبر دقیقی در دست نیست، اما برخی تولد وی را بین سالهای ۳۶ تا ۴۰ق تخمین زدهاند؛ چرا که در زمان خلافت امام علی(ع) در [[کوفه]] متولد شد<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۰۵</ref>. پدرش وی را نزد امام علی(ع) برد تا او را نامگذاری کند، امام او را در آغوش گرفت و گفت «هذا عَطیّةُ الله» (این موهبت و هدیه خدا است). بدین جهت وی را عطیه نامیدند<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۰۵</ref>. کنیه وی نیز ابوالحسن است<ref>تاریخ الطبری، ج۱۱، ص۶۴۰</ref> او را با لقبهای عوفی، جدلی، قیسی و کوفی میشناسند<ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۴، ص۲۳۷</ref>. | درباره تاریخ تولد عطیه خبر دقیقی در دست نیست، اما برخی تولد وی را بین سالهای ۳۶ تا ۴۰ق تخمین زدهاند؛ چرا که در زمان خلافت امام علی(ع) در [[کوفه]] متولد شد<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۰۵</ref>. پدرش وی را نزد امام علی(ع) برد تا او را نامگذاری کند، امام او را در آغوش گرفت و گفت «هذا عَطیّةُ الله» (این موهبت و هدیه خدا است). بدین جهت وی را عطیه نامیدند<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۶، ص۳۰۵</ref>. کنیه وی نیز ابوالحسن است<ref>تاریخ الطبری، ج۱۱، ص۶۴۰</ref> او را با لقبهای عوفی، جدلی، قیسی و کوفی میشناسند<ref>زرکلی، الأعلام، ۱۹۸۹م، ج۴، ص۲۳۷</ref>. | ||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
تفسیر قرآن: عطیه پنج جلد تفسیر قرآن نگاشت<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۵۳</ref>. او میگوید: من سه دوره تفسیر کامل قرآن را نزد [[ابنعباس]] آموختم و [[قرآن]] را نیز هفتاد بار در کنارش خواندم<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۵۳</ref>. | تفسیر قرآن: عطیه پنج جلد تفسیر قرآن نگاشت<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۵۳</ref>. او میگوید: من سه دوره تفسیر کامل قرآن را نزد [[ابنعباس]] آموختم و [[قرآن]] را نیز هفتاد بار در کنارش خواندم<ref>تنقیح المقال، ج۲، ص۲۵۳</ref>. | ||
خطبه فدک: عطیه خطبه فدکیه [[حضرت زهرا(س)]] که در [[مسجدالنبی]] ایراد شد را برای عبدالله محض، نوه [[حسن بن علی | خطبه فدک: عطیه خطبه فدکیه [[فاطمه بنت محمد (زهرا)|حضرت زهرا(س)]] که در [[مسجدالنبی]] ایراد شد را برای عبدالله محض، نوه [[حسن بن علی (مجتبی)|امام حسن مجتبی(ع)]] نقل کرد<ref>سفینة البحار، ج۶، ص۲۹۶</ref>. | ||
==زیارت امام حسین(ع)== | ==زیارت امام حسین(ع)== | ||
خط ۶۶: | خط ۶۶: | ||
==تبار و فرزندان== | ==تبار و فرزندان== | ||
عطیه فرزندانی به نامهای علی، از اصحاب [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق(ع)]]<ref>عاملی، إستقصاء الاعتبار فی شرح الإستبصار، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۴۰۳؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، الخاتمة ج۸، ص۲۲۵</ref> [[حسن بن علی | عطیه فرزندانی به نامهای علی، از اصحاب [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق(ع)]]<ref>عاملی، إستقصاء الاعتبار فی شرح الإستبصار، ۱۴۱۹ق، ج۴، ص۴۰۳؛ مستدرک الوسائل و مستنبط المسائل، الخاتمة ج۸، ص۲۲۵</ref> [[حسن بن علی (مجتبی)|حسن]]، [[حسین بن علی (سید الشهدا)|حسین]]<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۹، ص۴۰۵</ref> و عبدالله<ref>أنساب الأشراف، ج۲، ص۱۱۳ (چاپ زکار، ج۲، ص۳۵۷)</ref>داشته است. | ||
حسن بن عطیه نیز فرزندی به نام حسین داشته که کنیه وی اباعبدالله بوده است<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۲۳۹</ref> حسین در زمان خلافت [[هارون الرشید]] منصب قضاوت را بر عهده داشت<ref>أنساب الأشراف، ج۱۳، ص۲۶۹</ref>. تبار عطیه با لقب عوفی شناخته میشوند<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۹، ص۴۰۴</ref>. | حسن بن عطیه نیز فرزندی به نام حسین داشته که کنیه وی اباعبدالله بوده است<ref>ابنسعد، الطبقات الکبری، ۱۴۱۰ق، ج۷، ص۲۳۹</ref> حسین در زمان خلافت [[هارون الرشید]] منصب قضاوت را بر عهده داشت<ref>أنساب الأشراف، ج۱۳، ص۲۶۹</ref>. تبار عطیه با لقب عوفی شناخته میشوند<ref>سمعانی، الأنساب، ۱۳۸۲ق، ج۹، ص۴۰۴</ref>. | ||
خط ۷۴: | خط ۷۴: | ||
[[رده:صحابه]] | [[رده:صحابه]] | ||