confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:عثمانی.jpg|بیقاب|چپ]] | [[پرونده:عثمانی.jpg|بیقاب|چپ]] | ||
'''امپراتوری عثمانی''' (به عثمانی: دَوْلَتِ عَلِیّهٔ عُثمَانِیّه) که در میان [[مسلمانان]]، هندیها و چینیها به روم معروف بود، یک امپراتوری مسلمان بود که چندین قرن بخشهای بزرگی از جنوب شرق [[اروپا]]، غرب [[آسیا]] | '''امپراتوری عثمانی''' (به عثمانی: دَوْلَتِ عَلِیّهٔ عُثمَانِیّه) که در میان [[مسلمان|مسلمانان]]، هندیها و چینیها به روم معروف بود، یک امپراتوری [[مسلمان]] بود که چندین قرن بخشهای بزرگی از جنوب شرق [[اروپا]]، غرب [[آسیا]] و [[شمال آفریقا]] را تحت کنترل خود داشت. این امپراتوری در اواخر قرن سیزدهم میلادی توسط رهبر قبایل تُرک اغوز یعنی عثمان یکم در سوگوت بنیانگذاشته شد و در سال ۱۳۵۴، با فتح بالکان، به [[اروپا]] راه یافت که بدین ترتیب دولت کوچک عثمانی به یک قدرت بینقارهای تبدیل شد. تا سال ۱۴۵۳، عثمانیان همه قلمروی امپراتوری روم شرقی را ضمیمه خاک خود کردند و با فتح [[قسطنطنیه]] توسط محمد فاتح، پایتخت خود را به این شهر انتقال دادند. | ||
در قرون شانزدهم و هفدهم میلادی، امپراتوری عثمانی در اوج گستره خود در زمان سلطان سلیمان قانونی، یک دولت چند فرهنگی و چند زبانی بود که همه جنوب شرق اروپا، بخشهایی از اروپای مرکزی و آسیای غربی، بخشهایی از شرق اروپا و [[قفقاز]] و قسمتهای وسیعی در شمال و شاخ [[آفریقا]] را زیر فرمان خود درآورده بود. در آغاز قرن هفدهم، این دولت ۳۲ ولایت و تعداد زیادی دولت دستنشانده داشت که این دستنشاندگان در ادوار مختلف یا به ولایتهای جدید تبدیل شدند یا توانستند از خودمختاری نسبیای برخوردار باشند. | |||
دولت عثمانی از ترکان آسیایمیانه که از شمال به سیبری و سرزمین یخبندان و از مشرق به دریا منتهی میشود، تشکیل شده بود. | دولت عثمانی از ترکان آسیایمیانه که از شمال به سیبری و سرزمین یخبندان و از مشرق به دریا منتهی میشود، تشکیل شده بود. | ||