پرش به محتوا

بسلمیه: تفاوت میان نسخه‌ها

۱۵ بایت اضافه‌شده ،  ‏۴ نوامبر ۲۰۲۳
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - '[[جعفر بن محمد (صادق‌) علیه‌السلام' به '[[جعفر بن محمد (صادق‌) ')
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۸: خط ۸:
<ref> دینوری ابن قتیبه، الامامة والسیاسة، ج 2، ص 162.</ref>اما در این امر بین فرزندان عباس و فرزندان امام علی علیه‌السلام مردد بود. به همین دلیل دو نامه نوشت که خطاب یکی به عبدالله بن‌حسن بن‌حسن علیه‌السلام و خطاب دیگری به [[جعفر بن محمد (صادق‌)
<ref> دینوری ابن قتیبه، الامامة والسیاسة، ج 2، ص 162.</ref>اما در این امر بین فرزندان عباس و فرزندان امام علی علیه‌السلام مردد بود. به همین دلیل دو نامه نوشت که خطاب یکی به عبدالله بن‌حسن بن‌حسن علیه‌السلام و خطاب دیگری به [[جعفر بن محمد (صادق‌)
]] بود تا با آنها بیعت کند.
]] بود تا با آنها بیعت کند.
<ref>مسعودی علی بن حسین، اثبات الوصیة، ص 268.</ref>امام صادق علیه‌السلام با درایت خویش می‌‌دانست که ابوسلمه از شیعیان علوی استواری نیست، به همین دلیل در حضور پیک نامه ابوسلمه را سوازند و به آورنده نامه گفت که ابوسلمه شیعه شخص دیگری است، اما عبدالله بن‌حسن بدون دقت نظر پیام وی را پذیرفت و همین امر باعث بدبینی عباسیان و کشته شدن عبدالله و فرزندانش شد<ref>مسعودی علی بن حسین، اثبات الوصیة، ص 268.</ref> و پیش‌بینی امام صادق علیه‌السلام به واقعیت پیوست؛ زیرا هنوز پیک ابوسلمه به کوفه نرسیده بود که ابوسلمه با ابوعباس بیعت کرد و نیروهای خود را در اختیار وی گذاشت.<ref>مسعوی علی بن حسین، اثبات الوصیه، ص 268.</ref> اما تزلزل ابوسلمه باعث شد تا ابن‌عباس به او بدبین شده سر انجام با نظر [[ابومسلم‌ خراسانی]] او را به قتل رساند.<ref>دینوری ابن قتیبه، الامامه والسیاسه، ج 2، ص 165.</ref>
<ref>مسعودی علی بن حسین، اثبات الوصیة، ص 268.</ref>امام صادق علیه‌السلام با درایت خویش می‌‌دانست که ابوسلمه از شیعیان علوی استواری نیست، به همین دلیل در حضور پیک نامه ابوسلمه را سوازند و به آورنده نامه گفت که ابوسلمه شیعه شخص دیگری است، اما عبدالله بن‌حسن بدون دقت نظر پیام وی را پذیرفت و همین امر باعث بدبینی عباسیان و کشته شدن عبدالله و فرزندانش شد<ref>مسعودی علی بن حسین، اثبات الوصیة، ص 268.</ref> و پیش‌بینی امام صادق علیه‌السلام به واقعیت پیوست؛ زیرا هنوز پیک ابوسلمه به کوفه نرسیده بود که ابوسلمه با ابوعباس بیعت کرد و نیروهای خود را در اختیار وی گذاشت.<ref>مسعوی علی بن حسین، اثبات الوصیه، ص 268.</ref> اما تزلزل ابوسلمه باعث شد تا ابن‌عباس به او بدبین شده سر انجام با نظر [[ابومسلم خراسانی|ابومسلم‌ خراسانی]] او را به قتل رساند.<ref>دینوری ابن قتیبه، الامامه والسیاسه، ج 2، ص 165.</ref>


== اعتقادات ==
== اعتقادات ==
بسلمیه معتقدند که [[امامت]] پس از [[حسنین|حسنین]] و [[محمد بن حنفیه|محمد بن حنفیه]] به ابوهاشم و [[ابوالعباس سفاح]] می‌‏رسد. آنان امامت را حق ابوسلمه حفص بن‌سلیمان خلال وزیر و صاحب و مؤسس خلافت عباسی می‌‏دانستند و حتی هاشم بنی حکیم مقنع صاحب ماه نخشب، ابوسلمه را خدا می‌‏دانست و می‌‏گفت:
بسلمیه معتقدند که [[امامت]] پس از حسنین و [[محمد بن حنفیه|محمد بن حنفیه]] به ابوهاشم و [[ابوالعباس سفاح]] می‌‏رسد. آنان امامت را حق ابوسلمه حفص بن‌سلیمان خلال وزیر و صاحب و مؤسس خلافت عباسی می‌‏دانستند و حتی هاشم بنی حکیم مقنع صاحب ماه نخشب، ابوسلمه را خدا می‌‏دانست و می‌‏گفت:
بعد از ابوسلمه روح خدا در او «حلول» کرده است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 102 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>
بعد از ابوسلمه روح خدا در او «حلول» کرده است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 102 با ویرایش و اصلاح عبارات.</ref>


Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۱۹۹

ویرایش