۸۷٬۷۶۰
ویرایش
بشیریه (غلاة شیعه): تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | {{جعبه اطلاعات فرق و مذاهب | ||
| عنوان = بشیریه | | عنوان = بشیریه | ||
| خط ۱۲: | خط ۱۱: | ||
| عقیده = از واقفیه بودند( توقف امامان پس از امام موسی‌بن‌جعفر ع) | | عقیده = از واقفیه بودند( توقف امامان پس از امام موسی‌بن‌جعفر ع) | ||
}} | }} | ||
'''بَشیریه''' از «[[غلاة]]» [[شیعه]] و پیروان محمد‌بن‌بشیر کوفی از موالی بنی‌اسد بودند. | '''بَشیریه''' از «[[غلاة]]» [[شیعه]] و پیروان محمد‌بن‌بشیر کوفی از موالی بنی‌اسد بودند. | ||
== شرح حال موسس فرقه == | ==شرح حال موسس فرقه== | ||
درباره او نوشته‌اند که وی اهل [[کوفه]] و نیرنگ‌باز و شعبدهباز بوده و از «واقفیه» به‌شمار می‌رفته است. یعنی کسانی که درباره امامان پس از حضرت [[موسی‌بن‌جعفر]] (ع) قائل به توقف شدند و امامت آنان را نپذیرفتند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 با اصلاح عبارات. | درباره او نوشته‌اند که وی اهل [[کوفه]] و نیرنگ‌باز و شعبدهباز بوده و از «واقفیه» به‌شمار می‌رفته است. یعنی کسانی که درباره امامان پس از حضرت [[موسی بن جعفر (کاظم)|موسی‌بن‌جعفر]] (ع) قائل به توقف شدند و امامت آنان را نپذیرفتند.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 با اصلاح عبارات. | ||
</ref> | </ref> | ||
== جایگاه رجالی == | ==جایگاه رجالی== | ||
وی از راویان ضعیف شیعه است و مورد لعن | وی از راویان ضعیف شیعه است و مورد لعن امام‌کاظم (علیه‌السّلام) قرار گرفته است، زیرا به ایشان دروغ می‌بست. | ||
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 | <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 | ||
</ref> <ref> مامقانی، عبدالله، تلخیص مقباس الهدایة، ص ۲۶۸</ref> | </ref> <ref> مامقانی، عبدالله، تلخیص مقباس الهدایة، ص ۲۶۸</ref> | ||
== اعتقادات == | ==اعتقادات== | ||
در منابع آمده است که محمد‌بن‌بشیر معتقد بود حضرت موسی‌بن‌جعفر (ع)غایب شده و خود را به اهل‌نور، نورانی و به اهل‌ظلمت، ظلمانی نشان می‌دهد. از دیدگاه وی، آن‌حضرت نمرده و به زندان نیفتاده، بلکه غایب و | در منابع آمده است که محمد‌بن‌بشیر معتقد بود حضرت موسی‌بن‌جعفر (ع)غایب شده و خود را به اهل‌نور، نورانی و به اهل‌ظلمت، ظلمانی نشان می‌دهد. از دیدگاه وی، آن‌حضرت نمرده و به زندان نیفتاده، بلکه غایب و قائم آل‌محمد است که در وقت غیبت، محمد‌بن‌بشیر را جانشین خود کرده انگشتر خود را به وی داده و آنچه را پیروانش از امر دین و دنیا احتیاج دارند به محمد‌بن‌بشیر آموخته است و بعد از وی، محمد‌بن‌بشیر امام است. همچنین معتقد بود که ظاهر انسان آدم و باطنش ازلی است.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 </ref> <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref> | ||
== آثار == | ==آثار== | ||
برخی از | برخی از مدخل‌نویسان بدون نام بردن از اسم اثر، فقط درباره او نوشته‌اند که وی دارای کتابی نیز بوده است.<ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref> | ||
== تذکر لازم == | ==تذکر لازم== | ||
تذکّر لازم اینکه دو راوی به نام «محمّد‌بن‌بشیر» وجود دارد: | تذکّر لازم اینکه دو راوی به نام «محمّد‌بن‌بشیر» وجود دارد: | ||
الف: محمّد‌بن | الف: محمّد‌بن بشیر کوفی، همزمان با موسی بن جعفر (کاظم) (علیه‌السّلام) بوده و شخصی ملعون است و بشیریه پیروان او هستند. | ||
ب: [[محمّد‌بن | ب: [[محمد بن بشیر کوفی|محمّد‌بن بشیر کوفی]] که برادر [[علی بن بشیر کوفی|علی‌بن بشیر کوفی]] است و هر دو ثقه هستند. نجاشی از آنها نام می‌برد و می‌گوید: کتاب نوادر از این شخص ثقه است | ||
<ref>نجاشی احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۳۴۴</ref> و در قم از دنیا رفته است. نکته قابل ذکر این است که رجالیان هیچ نشانه روشنی برای تمییز این دو نفر هم‌نام بیان نکرده‌اند. <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵.</ref> | <ref>نجاشی احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۳۴۴</ref> و در قم از دنیا رفته است. نکته قابل ذکر این است که رجالیان هیچ نشانه روشنی برای تمییز این دو نفر هم‌نام بیان نکرده‌اند. <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵.</ref> | ||
== پانویس == | ==پانویس== | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
{{فرق و مذاهب}} | {{فرق و مذاهب}} | ||
[[رده:فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||