confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
<ref>مجلسی محمد باقر، بحارالانوار، ج۴۷، ص ۹.</ref> .<ref>کاشف الغطاء علی، کتاب أدوار علم الفقه و أطواره، بیروت، سال 1399 قمری و 1979 میلادی، ج۱، ص۱۰۰ـ۱۰۴</ref>. | <ref>مجلسی محمد باقر، بحارالانوار، ج۴۷، ص ۹.</ref> .<ref>کاشف الغطاء علی، کتاب أدوار علم الفقه و أطواره، بیروت، سال 1399 قمری و 1979 میلادی، ج۱، ص۱۰۰ـ۱۰۴</ref>. | ||
== موارد اختلافی فقه جعفری با مبانی فقهی | == موارد اختلافی فقه جعفری با مبانی فقهی اهلسنت == | ||
مهمترین اختلاف شیعه با [[اهل سنت]] درباره جانشینی رسولخداوند است که شیعه آن را به | مهمترین اختلاف [[مذهب شیعه|شیعه]] با [[اهل سنت و جماعت|اهلسنت]] درباره جانشینی رسولخداوند است که شیعه آن را به «[[نصّجلیّ]]» و [[اهل سنت و جماعت|اهلتسنن]] به«[[اختیار]]»امت میدانند. | ||
اما به جز این مسأله اساسی، اختلافات شیعه و سنی در اجتهاد و ادله و اصول و فروع عبادات و معاملات و [[نکاح]] است. | |||
مبانی تشریع در مذهبشیعه «کتاباللّه»، «[[سنت]]»، «[[اجماع]]» و «[[عقل]]» است. در | اما به جز این مسأله اساسی، اختلافات شیعه و [[اهل سنت و جماعت|سنی]] در [[اجتهاد]] و ادله و اصول و فروع [[عبادت|عبادات]] و معاملات و [[نکاح]] است. | ||
مبانی تشریع در مذهبشیعه «کتاباللّه»، «[[سنت]]»، «[[اجماع]]» و «[[عقل]]» است. در [[سنت پیامبر|سنت]] [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|رسولخدا(صلی الله علیه و آله و سلم)]]، شیعه احادیثی را میپذیرد که از صافی عترت یعنی [[اهل بیت|اهلبیت]] رسولخدا (صلی الله علیه و آله و سلم) گذشته باشد و آن [[احادیث]] در نزد ایشان معروف به«اخبار» است. | |||
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 140 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref><ref>محمصانی صبحی رجب، فلسفه التشریع فی الاسلام، ص 53- 56.</ref><ref>عقاید الشیعة، ص 15- 17.</ref> <ref>کاشفالغطاء محمد حسین، اصل الشیعة و اصولها.</ref> | |||
«[[اجماع]]» نزد شیعه، اتفاق علمایشیعه امامیه است بر قول اماممعصوم. «[[قیاس]]» نزد اخباریونشیعه [[حرام]] است، ولی نزد «اصولیون» مورد قبول است. در فروعفقه، مذهب «شیعهامامیه» با [[شافعیه|مذهبشافعی]] اختلاف چندانی ندارد. از مسائل مورد اختلافایشان با سنت و جماعت، جایز دانستن «[[متعه]]» و یا زناشویی موقت و بعضی از مسائل [[ارث]] و غیره است. شیعهامامیهجعفریه درباره «[[عدل]]» معتقد است که عدل از «[[صفاتثبوتیه]]» خداوند است و تصوّر عدول از آن و گرائیدن خدا به ستم، جایز نیست. خداوند به بندگان خود تکلیف ما لایطاق نمیفرماید و بیش از آنچه سزاوارند، آنان را عذاب نمیکند و چون «عادل» است هیچگاه فعل حسن و نیکو را ترک نکرده و کار زشت و قبیح از او سر نمیزند. با اینکه قادر به اعمال نیک و زشت هست، اما جز بهفعل نیک نمیگراید. چون خداوند «حکیم» است، پس باید فعل او از روی [[حکمت]] و بر حسب نظام اکمل باشد<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 140 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref>.<ref>محمصانی صبحی رجب، فلسفه التشریع فی الاسلام، ص 53- 56.</ref><ref>عقاید الشیعة، ص 15- 17.</ref> <ref>کاشفالغطاء محمد حسین، اصل الشیعة و اصولها.</ref>. | |||
== پانویس == | == پانویس == |