confirmed، مدیران
۳۶٬۱۹۳
ویرایش
(←منابع) |
|||
(۱۳ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات سوره قرآن | |||
'''سوره مریم''' نوزدهمین سوره و از [[سورههای مکی]] [[قرآن]] است که در جزء شانزدهم قرآن جای دارد. این سوره بهدلیل نقل داستان [[حضرت مریم]] به نام «مریم» نامگذاری شده است. پیام اصلی این سوره بشارت و انذار است که در قالب داستانهایی از پیامبران از جمله داستان [[حضرت زکریا]]، [[حضرت یحیی]]، [[حضرت ابراهیم]]، [[حضرت موسی]] و [[حضرت عیسی]] بیان شده است. بررسی مسائل مربوط به [[قیامت]] و چگونگی [[قیامت|رستاخیز]]، نفی فرزند از [[خدا|خداوند]] و بیان مسئله [[شفاعت]] از موضوعات محوری این سوره است. آیه ۹۶ سوره مریم با نام آیه "وُد" از آیات مشهور این سوره است. مداومت بر خواندن سوره مریم را باعث بینیازی انسان از جان، مال و فرزند دانستهاند. | | عنوان = سوره مریم | ||
| تصویر = سوره مریم.jpg | |||
| نامهای دیگر سوره = {{فهرست جعبه افقی |مریم کهیعص }} | |||
| شماره سوره = ۱۹| | |||
|محل نزول = [[مکه|مکه]](مکی) | |||
| جزء = ۱۶ | |||
| تعداد آیات = ۹۸ | |||
}} | |||
'''سوره مریم''' نوزدهمین سوره و از [[سورههای مکی]] [[قرآن]] است که در جزء شانزدهم قرآن جای دارد. این سوره بهدلیل نقل داستان [[حضرت مریم]] به نام «مریم» نامگذاری شده است. پیام اصلی این سوره بشارت و انذار است که در قالب داستانهایی از [[پیامبران]] از جمله داستان [[حضرت زکریا]]، [[حضرت یحیی]]، [[حضرت ابراهیم]]، [[حضرت موسی]] و [[حضرت عیسی]] بیان شده است. بررسی مسائل مربوط به [[قیامت]] و چگونگی [[قیامت|رستاخیز]]، نفی فرزند از [[خدا|خداوند]] و بیان مسئله [[شفاعت]] از موضوعات محوری این سوره است. آیه ۹۶ سوره مریم با نام آیه "وُد" از آیات مشهور این سوره است. مداومت بر خواندن سوره مریم را باعث بینیازی انسان از جان، مال و فرزند دانستهاند. | |||
== مریم == | == مریم == | ||
مریم دختر عمران، مادر | مریم دختر عمران، مادر [[حضرت عیسی|عیسی]]، زنیکه قرآن به پاکی او شهادت داده است، نامش سیوچهار بار در قرآن کریم ذکر شده است<ref>قاموس قرآن، ج5، ص 251.</ref>. | ||
== مفهوم کلی سوره == | == مفهوم کلی سوره == | ||
خط ۳۷: | خط ۴۵: | ||
== فضائل، خواص و ثواب قرائت == | == فضائل، خواص و ثواب قرائت == | ||
[[ابیبنكعب|ابیبنکعب]]، از پیامبر گرامی اسلام، نقل کرده است که هر کس سوره مریم را بخواند به عدد کسانی که زکریا و یحیی و مریم و عیسی و موسی و [[حضرت هارون|هارون]] و ابراهیم و [[حضرت اسحاق|اسحاق]] و [[حضرت یعقوب|يعقوب]] را تصدیق یا تکذیب کردند، و به عدد کسانی که از خدا فرزند خواستند، و به عدد کسانی که از خدا فرزند نخواستند، او را ده حسنه میدهد. | * [[ابیبنكعب|ابیبنکعب]]، از پیامبر گرامی اسلام، نقل کرده است که هر کس سوره مریم را بخواند به عدد کسانی که زکریا و یحیی و مریم و عیسی و موسی و [[حضرت هارون|هارون]] و ابراهیم و [[حضرت اسحاق|اسحاق]] و [[حضرت یعقوب|يعقوب]] را تصدیق یا تکذیب کردند، و به عدد کسانی که از خدا فرزند خواستند، و به عدد کسانی که از خدا فرزند نخواستند، او را ده [[ثواب|حسنه]] میدهد. | ||
* [[جعفر بن محمد (صادق)|امام صادق]] فرمود: هر کس سوره مریم را بخواند، از دنیا نمیرود تا اینکه نعمتی به او داده شود که برای او و مال و فرزندش، وسیله بینیازی باشد. در آخرت نیز از اصحاب عیسیبنمریم است و اجر او در آخرت، به اندازه ملک [[حضرت سلیمان|سلیمان]] است در این جهان<ref>ترجمه تفسير مجمعالبيان، ج 15، ص 140.</ref>. | |||
[[جعفر بن محمد ( | |||
== محل و زمان نزول == | == محل و زمان نزول == | ||
* سوره مریم به اتفاق همه، [[ | * سوره مریم به اتفاق همه، [[مکی]] است<ref>همان.</ref>. | ||
* سوره مریم بعد از [[سوره فاطر]] در [[مكه|مکه]] نازل شده است و میتوان گفت در سالهای چهارم یا پنجم [[بعثت]] نازل شده است<ref>تفسير أحسنالحديث، ج 6، ص 289.</ref>. | * سوره مریم بعد از [[سوره فاطر]] در [[مكه|مکه]] نازل شده است و میتوان گفت در سالهای چهارم یا پنجم [[بعثت]] نازل شده است<ref>تفسير أحسنالحديث، ج 6، ص 289.</ref>. | ||
== فضای نزول == | == فضای نزول == | ||
غرض سوره مریم ذکر نمونههایی از انسانهای پاک و نمونههایی از انسانهای ناپاک و سرمشق قرار دادن آن دو گروه است، بدین طریق که در این سوره حالات زکریّا، یحیی، مریم، عیسی، إبراهیم، موسی، اسماعیل صادق الوعد و ادریس در صورتهای بسیار عالی توحیدی بیان شده است، سپس به جریان اقوامی که در پی آنها آمده ولی زحمات آنها را به هدر دادهاند اشاره رفته است و آنگاه مقداری از حالات [[مشركان|مشرکان]] و انکار [[معاد]] به وسیله آنها به میان آمده و در آخر فرموده است فَإِنَّما یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا | غرض سوره مریم ذکر نمونههایی از انسانهای پاک و نمونههایی از انسانهای ناپاک و سرمشق قرار دادن آن دو گروه است، بدین طریق که در این سوره حالات زکریّا، یحیی، مریم، عیسی، إبراهیم، موسی، اسماعیل صادق الوعد و ادریس در صورتهای بسیار عالی توحیدی بیان شده است، سپس به جریان اقوامی که در پی آنها آمده ولی زحمات آنها را به هدر دادهاند اشاره رفته است و آنگاه مقداری از حالات [[مشركان|مشرکان]] و انکار [[معاد]] به وسیله آنها به میان آمده و در آخر فرموده است {{متن قرآن |فَإِنَّما یَسَّرْناهُ بِلِسانِکَ لِتُبَشِّرَ بِهِ الْمُتَّقِینَ وَ تُنْذِرَ بِهِ قَوْماً لُدًّا |سوره = مریم |آیه = 97 }} | ||
از همه اینها فهمیده میشود که شأن [و فضای] نزول بخصوصی در این سوره نبوده است بلکه خداوند حالات نیکان را بیان فرموده و به جریان بدکاران اشاره کرده و آنگاه گفته است: خواسته ایم با این آیات نیکوکاران را بشارت دهی و بدکاران را انذار نمایی، علی هذا وضع آن روز مقتضی نزول چنین سوره بوده است<ref>تفسير أحسنالحديث، ج 6، ص 290-289.</ref>. | از همه اینها فهمیده میشود که شأن [و فضای] نزول بخصوصی در این سوره نبوده است بلکه خداوند حالات نیکان را بیان فرموده و به جریان بدکاران اشاره کرده و آنگاه گفته است: خواسته ایم با این آیات نیکوکاران را بشارت دهی و بدکاران را انذار نمایی، علی هذا وضع آن روز مقتضی نزول چنین سوره بوده است<ref>تفسير أحسنالحديث، ج 6، ص 290-289.</ref>. | ||
خط ۵۸: | خط ۶۵: | ||
روایتی است که از رسول خدا نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سورههای مئین را به جای [[انجیل]] و سورههای مثانی را به جای [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سورههای مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. | روایتی است که از رسول خدا نقل شده که فرمود: خداوند هفت سوره طوال را به جای [[تورات]] و سورههای مئین را به جای [[انجیل]] و سورههای مثانی را به جای [[زبور]] به من داد، و پروردگارم مرا با دادن سورههای مفصّل فزونی بخشید<ref>جامع البیان فی تفسیر القرآن، ج 1، ص 34.</ref>. | ||
[[محمد بن اسماعیل بخاری|بخاری]] از [[ابن مسعود]] روایت کرده که دربارۀ سورههای: بنی اسرائیل، کهف، مریم، طه، و الانبیاء گفت: «این سورهها از سورههای کهن اول است، و از دیرینهها هستند» سپس به همین ترتیب آنها را ذکر کرد<ref>ترجمه الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص 215.</ref>. | [[محمد بن اسماعیل بخاری|بخاری]] از [[عبدالله بن مسعود|ابن مسعود]] روایت کرده که دربارۀ سورههای: بنی اسرائیل، کهف، مریم، طه، و الانبیاء گفت: «این سورهها از سورههای کهن اول است، و از دیرینهها هستند» سپس به همین ترتیب آنها را ذکر کرد<ref>ترجمه الإتقان فی علوم القرآن، ج 1، ص 215.</ref>. | ||
آیۀ پنجاهوهشتم سوره مریم [[سجده]] تلاوت دارد. | آیۀ پنجاهوهشتم سوره مریم [[سجده]] تلاوت دارد. | ||
== جستارهای وابسته == | |||
* [[حضرت مریم]] | |||
* [[قیامت]] | |||
* [[حضرت عیسی]] | |||
== پانویس == | == پانویس == | ||
خط ۶۶: | خط ۷۸: | ||
== منابع == | == منابع == | ||
[https://quran.inoor.ir/fa/ayah/19/ برگرفته از سایت ترجمه سوره مریم - پایگاه جامع | * [https://quran.inoor.ir/fa/ayah/19/ برگرفته از سایت ترجمه سوره مریم - پایگاه جامع قرآن]quran.inoor.ir | ||
{{سورههای مکی و مدنی}} | |||
[[رده:قرآن]] | [[رده:قرآن]] | ||
[[رده:سورههای قرآن]] | [[رده:سورههای قرآن]] |