خوارج: تفاوت میان نسخه‌ها

خوارج اگر چه خودشان در ابتدا مسئله حکمیت را مطرح کرده بودند، اما بعد از پذیرش حکمیت از سوی امام علی و خاتمه یافتن جنگ  وقتی دیدند که حضرت علی علیه السلام این پیشنهاد را پذیرفت و جنگ متوقف شد از خواسته خود پشیمان شدند و با سر دادن شعار «لا حکم الا لله»، خواهان ادامه جنگ شدند و پذیرش حکمیت را کفر دانستند و حتی امام را به توبه دعوت کردند، ولی امام با استناد به آیه «أَوْفُوا بِالْعُقُود» <ref>سوره مائده، آیه 1</ref>  نپذیرفت که عهد و پیمان خود را بشکند. پس از آنکه امام به کوفه و معاویه به شام بازگشت، مخالفان حکمیت از امام علی جدا شدند و به قریه حروراء نزدیک کوفه رفتند.<ref>نصر بن مزاحم، وقعة صفین، ۱۳۸۲ق، ص ۵۱۳-۵۱۴؛ طبری، تاریخ طبری، ۱۴۰۳ق، ج۵، ص۶۳، ۷۲، ۷۸</ref>. بدین گونه گروهی به نام خوارج ظهور کردند.خوارج پذیرش حکمیت را کفر دانستند و پس از بازگشت امام علی (ع) به کوفه، به حروراء در نزدیکی کوفه رفتند که در تاریخ به خوارج یا حروریّه شهرت یافتند. اینان پس از جریان حکمیّت سر برآوردند و در اعتراض به امیرمؤمنان علی (ع) گفتند: «تو در دین خدا مردان را داور نهادی، درحالی که خداوند می‌گوید: تنها حکم از آن خداست.»