۸۷٬۹۳۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
== تاریخچه و علت نامگذاری == | == تاریخچه و علت نامگذاری == | ||
حشویه در اسلام لقب تحقیرآمیزی است که بعضی از علمای [[کلام]] مانند «[[معتزله]]» به «[[اصحاب حدیث | حشویه در اسلام لقب تحقیرآمیزی است که بعضی از علمای [[کلام]] مانند «[[معتزله]]» به «[[اصحاب حدیث]]» دادند، زیرا اصحاب حدیث غالبا قائل به «تجسّم» و «تشبیه» خداوند بودند. دیگر آن که حشویه را از آن جهت به این لقب خواندند که [[حدیث|احادیث]] روایت شده از [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)]] که اصلی برای آن نیست، بدون تحقیق در کلام خود وارد کنند. | ||
==عقاید== | ==عقاید== | ||
جمیع جبریه قائل به جبر و تشبیهاند.در رساله «معرفة المذاهب» آمده است که حشویه معتقدند واجب و سنت و نقل هر سه یکی است، زیرا هر سه بر یک لفظ وارد میشود. همچنین معتقدند که سخن گفتن در جاییکه شنونده نباشد، عبث و بیهوده و امر کردن در جایی که مأموری نباشد، بینتیجه است. | جمیع [[جبریه]] قائل به جبر و تشبیهاند. در رساله «معرفة المذاهب» آمده است که حشویه معتقدند واجب و سنت و نقل هر سه یکی است، زیرا هر سه بر یک لفظ وارد میشود. همچنین معتقدند که سخن گفتن در جاییکه شنونده نباشد، عبث و بیهوده و امر کردن در جایی که مأموری نباشد، بینتیجه است. | ||
اکنون چون معلوم است در ازل غیر از خداوند، هیچ موجودی نبوده است. «کان اللّه و لم یکن معه شیء» بنابراین، هیچ موجودی نبود تا مورد خطاب خدواند قرار گیرد و یا خطابش را بشنود.<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 159 با ویرایش و دخل و تصرف در عبارات | اکنون چون معلوم است در ازل غیر از خداوند، هیچ موجودی نبوده است. «کان اللّه و لم یکن معه شیء» بنابراین، هیچ موجودی نبود تا مورد خطاب خدواند قرار گیرد و یا خطابش را بشنود.<ref> مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 159 با ویرایش و دخل و تصرف در عبارات | ||
</ref> <ref>غزالی محمد طاهر معروف به نظام، معرفة المذاهب، تصحیح دکتر علی اصغر حکمت، چاپ تهران، ص 15.</ref> <ref>هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، تصحیح دکتر محمد جواد مشکور، چاپ تهران، سال 1341 شمسی، ص 68. | </ref> <ref>غزالی محمد طاهر معروف به نظام، معرفة المذاهب، تصحیح دکتر علی اصغر حکمت، چاپ تهران، ص 15.</ref> <ref>هفتاد و سه ملت یا اعتقادات مذاهب، تصحیح دکتر محمد جواد مشکور، چاپ تهران، سال 1341 شمسی، ص 68. |