پاتریارک کریل: تفاوت میان نسخه‌ها

در دوران پاتریارک کریل، برنامه 200 توسعه یافت و اهمیت قابل توجهی پیدا کرد. هدف آن ساختن معبد [[مسکو]] محل زندگی تا حد امکان برای ساکنان دورافتاده‌ترین مناطق مسکونی مسکو بود. لازم بود تعداد آنها متناسب با رشد جمعیت کلان شهرها افزایش یابد. اما موانع متعددی در راه رسیدن به این هدف به وجود آمد. اسقف اعظم و همفکرانش باید به این امر میاندیشیدند و نئولیبرال‌هایی که به دنبال جلوگیری از این برنامه اصلاحطلبان ارتدکس ، که چگونه در برابر مقاومت مخالفان بودند، ایستادگی کنند. به طور کلی، این خود برنامه 200 نبود که باعث مخالفت شد، بلکه فعالیت اجتماعی کلیسا به‌عنوان یک کل، موقعیت مستقل آن، به ویژه این واقعیت که کلیسا در سال 2012 از تجمع میدان بولوتنایا حمایت نکرد. تمایل کلیسا برای بازگرداندن جامعه به یک سیستم مختصات اخلاقی، محافل آتئیست رادیکال را به اتهام القای روحانیت، حملات اطلاعاتی و تحریکات متهم کرد. فقط این بار این اتهامات نه از جانب ایدئولوژیست‌های مارکسیست- لنینیست، بلکه از جانب وارثان لیبرال نخبگان استعماری مطرح شد.