پرش به محتوا

کنیه در رجال: تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
در کتب حدیثی گاهی اسم راوی آورده می‌شود و گاهی هم کنیه یا لقب راوی  و یا اسمی که به آن مشهور است،  جایگزین اسم  اصلی وی می‌شود و حتی گاهی به اسمی که به آن مشهور هم نیستند، در سند روایت آورده می‌شوند.  
'''کنیه در رجال''' حالتی است که در کتب حدیثی گاهی اسم راوی آورده می‌شود و گاهی هم کنیه یا لقب راوی  و یا اسمی که به آن مشهور است،  جایگزین اسم  اصلی وی می‌شود و حتی گاهی به اسمی که به آن مشهور هم نیستند، در سند روایت آورده می‌شوند.  
این امر هم برای راویان محقق شده و هم در مواردی برای معصومی که از وی نقل روایت شده اتفاق می افتد و لازم است که ما هر دو را بشناسیم :
این امر هم برای راویان محقق شده و هم در مواردی برای معصومی که از وی نقل روایت شده اتفاق می‌افتد و لازم است که ما هر دو را بشناسیم :
== شناخت معصوم که با کنیه از او یاد شده است: ==
== شناخت معصوم که با کنیه از او یاد شده است: ==
=== ابو القاسم ===  
=== ابو القاسم ===  
برای حضرت رسول(صلی‌الله‌ علیه‌ و‌آله‌ وسلّم) و امام مهدی(عج) است.
برای [[محمد بن عبد‌الله (خاتم الانبیا)|حضرت رسول(صلی‌الله‌ علیه‌ و‌آله‌ وسلّم)]] و [[حجت بن الحسن (مهدی)|امام مهدی(عج)]] است.


=== ابو الحسن ===  
=== ابو الحسن ===  
برای امام علی(علیه‌السلام)، امام كاظم(علیه‌السلام)، امام رضا(علیه‌السلام) و امام هادی(علیه‌السلام) به کار می‌رود.
برای [[علی بن ابی‌طالب|امام علی(علیه‌السلام)]]، [[موسی بن جعفر (کاظم)|امام کاظم(علیه‌السلام)]]، [[علی بن موسی (رضا)|امام رضا(علیه‌السلام)]] و [[علی بن محمد (هادی)|امام هادی(علیه‌السلام)]] به کار می‌رود.
* اگر قرینه لفظی یا راوی یا طبقه داشته باشد بر امام علی (علیه‌السلام) تطبیق می‌شود.
* اگر قرینه لفظی یا راوی یا طبقه داشته باشد بر امام علی (علیه‌السلام) تطبیق می‌شود.
* اگر با با قید «الاوّل» و یا قید «الماضی» باشد، کنیه امام موسی کاظم(علیه‌السلام) خواهد بود.  
* اگر با با قید «الاوّل» و یا قید «الماضی» باشد، کنیه امام موسی کاظم(علیه‌السلام) خواهد بود.  
خط ۱۳: خط ۱۳:
* این کنیه به طور مطلق غالبا و بر اساس طبقه بر وجود مقدس امام کاظم(علیه‌السلام) تطبیق می‌شود.
* این کنیه به طور مطلق غالبا و بر اساس طبقه بر وجود مقدس امام کاظم(علیه‌السلام) تطبیق می‌شود.
=== ابو عبدالله ===  
=== ابو عبدالله ===  
برای امام حسین(علیه‌السلام) و امام جعفر صادق(علیه‌السلام) استفاده شده است.
برای [[حسین بن علی (سید الشهدا)|امام حسین(علیه‌السلام)]] و [[جعفر بن محمد (صادق)|امام جعفر صادق(علیه‌السلام)]] استفاده شده است.
* در بیشتر موارد مقصود از آن، امام صادق(علیه‌السلام) است.
* در بیشتر موارد مقصود از آن، امام صادق(علیه‌السلام) است.
=== ابو جعفر: ===
=== ابو جعفر: ===
برای امام باقر(علیه‌السلام) و امام جواد(علیه‌السلام) است.  
برای [[محمد بن علی (باقر العلوم)|امام باقر(علیه‌السلام)]] و [[محمد بن علی (جواد)|امام جواد(علیه‌السلام)]] است.  
* اگر با قید الأول ذکر شود، مراد امام باقر(علیه‌السلام) است.در استعمال مطلق نیز غالبا مراد امام باقر(علیه‌السلام) است.  
* اگر با قید الأول ذکر شود، مراد امام باقر(علیه‌السلام) است.در استعمال مطلق نیز غالبا مراد امام باقر(علیه‌السلام) است.  
* اگر مقید به الثانی باشد، مراد امام جواد(علیه‌السلام) است.
* اگر مقید به الثانی باشد، مراد امام جواد(علیه‌السلام) است.
خط ۲۶: خط ۲۶:
=== الفقیه ===
=== الفقیه ===
* غالبا امام هادی(علیه‌السلام) مراد است.  
* غالبا امام هادی(علیه‌السلام) مراد است.  
* گاهی امام حسن عسکری(علیه‌السلام) مورد نظر است.
* گاهی [[حسن بن علی (عسکری)|امام حسن عسکری(علیه‌السلام)]] مورد نظر است.
* نادرا امام کاظم(علیه‌السلام) مراد است.
* نادرا امام کاظم(علیه‌السلام) مراد است.


خط ۴۱: خط ۴۱:
=== العبد الصالح ===
=== العبد الصالح ===
برای امام کاظم(علیه‌السلام) به کار می‌رود.
برای امام کاظم(علیه‌السلام) به کار می‌رود.
صفات العالم، الشيخ، الفقيه، و العبد الصالح بیشتر در مورد امام كاظم عليه السلام به کار میرفته است چون شرایط سختی داشتند و اسم شریفشان به خاطر تقیه برده نمی شد و به کنیه و ها و القاب اشاره به ایشان می شده است.<ref>مازندرانی در منتهی المقال، ج ۱، ص ۲۶</ref>
صفات العالم، الشیخ، الفقیه، و العبد الصالح بیشتر در مورد امام کاظم علیه السلام به کار می‌رفته است چون شرایط سختی داشتند و اسم شریفشان به خاطر تقیه برده نمی‌شد و به کنیه و القاب اشاره به ایشان می‌شده است.<ref>مازندرانی در منتهی المقال، ج ۱، ص ۲۶</ref>
=== صاحب الناحیه ===
=== صاحب الناحیه ===
مراد از این صفت هم  امام مهدی(عج) است.<ref>مجلسی اول در روضه المتقین، ج ۱۴، ص ۵۰۲</ref>
مراد از این صفت هم  امام مهدی(عج) است.<ref>مجلسی اول در روضه المتقین، ج ۱۴، ص ۵۰۲</ref>
خط ۵۲: خط ۵۲:
* أبو بکر الحضرمی = عبد اللّه بن محمّد.  
* أبو بکر الحضرمی = عبد اللّه بن محمّد.  
* أبو البلاد، = یحیی بن سلیم.
* أبو البلاد، = یحیی بن سلیم.
* أبو جعفر، = أحمد بن محمّد بن عیسی. سعد بن عبد اللّه از او نقل می کند
* أبو جعفر، = أحمد بن محمّد بن عیسی. سعد بن عبد اللّه از او نقل می‌کند
*  أبو جعفر الأحول= محمّد بن النعمان ملقب به «مؤمن الطاق».
*  أبو جعفر الأحول= محمّد بن النعمان ملقب به «مؤمن الطاق».
*  أبو جعفر الزیّات= محمّد بن الحسین بن أبی الخطّاب الهمدانی.
*  أبو جعفر الزیّات= محمّد بن الحسین بن أبی الخطّاب الهمدانی.
*  أبو جعفر الرواسی= محمّد بن الحسن بن أبی سارة.
*  أبو جعفر الرواسی= محمّد بن الحسن بن أبی سارة.
*  أبو جمیلة = المفضّل بن صالح السکونی.
*  أبو جمیلة = المفضّل بن صالح السکونی.
* أبو الجوزاء، = منبّه بن عبد اللّه.
* أبو الجوزاء، = منبّه بن عبداللّه.
* أبو الجیش، = مظفّر بن محمّد بن أحمد البلخی.
* أبو الجیش، = مظفّر بن محمّد بن أحمد البلخی.
*  أبو حمران، = موسی بن إبراهیم المروزی.
*  أبو حمران، = موسی بن إبراهیم المروزی.
خط ۶۴: خط ۶۴:
*  أبو خالد القمّاط، = یزید.  
*  أبو خالد القمّاط، = یزید.  
* أبو خدیجة، = سالم بن مکرم.
* أبو خدیجة، = سالم بن مکرم.
أبو الخطّاب. ملعون، = محمّد بن مقلاص، دو کنیه دیگر دارد أبو إسماعیل و أبو الظبیان.
أبوالخطّاب. ملعون، = محمّد بن مقلاص، دو کنیه دیگر دارد أبو إسماعیل و أبو الظبیان.
ابو داود المسترقّ (بتشدید القاف) المنشد، = سلیمان بن سفیان. قال ابن داود: «انّما سمّی المسترق لأنّه کان یسترقّ الناس بشعر السید الحمیری».
ابوداود المسترقّ (بتشدید القاف) المنشد، = سلیمان بن سفیان. قال ابن داود: «انّما سمّی المسترق لأنّه کان یسترقّ الناس بشعر السید الحمیری».
*  أبو الربیع الشامی= خلید بن أوفی.
*  أبو الربیع الشامی= خلید بن أوفی.
*  أبو سعید القمّاط، = خالد بن سعید.
*  أبو سعید القمّاط، = خالد بن سعید.
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۸۰

ویرایش