confirmed
۳۷٬۹۹۱
ویرایش
سوره انعام: تفاوت میان نسخه‌ها
←محتوا و موضوعات
(←ویژگی) |
|||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
== محتوا و موضوعات == | == محتوا و موضوعات == | ||
آیات نخست (اول تا هفتم) سوره انعام به حمد و ستایش پروردگار و اثبات یگانگی [[خداوند]] از طریق یادآوری خلقت آسمان‌ها و زمین و چگونگی آفرینش انسان اختصاص دارد و می‌افزاید که دلایل روشن و غیر‌قابل‌انکاری بر برتری و حاکمیت خداوند بر جهان هستی دلالت می‌کند؛ اما [[ | آیات نخست (اول تا هفتم) سوره انعام به حمد و ستایش پروردگار و اثبات یگانگی [[خداوند]] از طریق یادآوری خلقت آسمان‌ها و زمین و چگونگی آفرینش انسان اختصاص دارد و می‌افزاید که دلایل روشن و غیر‌قابل‌انکاری بر برتری و حاکمیت خداوند بر جهان هستی دلالت می‌کند؛ اما [[کافر|کافران]] که جز بهانه‌جویی کاری ندارند از این نشانه‌های آشکار روی برتافته، پیامبران را استهزاء می‌کنند و از عذاب الهی که پیشینیان آنها را در بر گرفت غفلت می‌کنند، در حالی که آنان از قدرت و ثروتی بیش از [[شرک|مشرکان]] [[مکه]] برخوردار بودند؛ اما به سبب رفتار ناشایست شان به عذاب الهی دچار شدند. | ||
پس از این مقدمه کوتاه سایر آیات این سوره به بیان انحرافات فکری و رفتاری مشرکان و پاسخ‌گویی به شبهات آنان می‌پردازد و به مناسبت، اصولی از [[توحيد|توحید]] و هدایت را مطرح می‌کند، بر این اساس آیات هشتم تا یکصدوسی‌وپنجم انحرافات فکری و شبهات مطرح شده از سوی مشرکان را بررسی می‌کند و آیات یکصدوسی‌وششم تا یکصدوپنجاه‌ودوم رفتارهای ناشایست و بدعت‌هایی را که در آیین ابراهیم پدید آورده بودند بیان و احکام الهی را تشریح می‌کند و در انتها با جمع‌بندی این مطالب در آیات یکصدوپنجاه‌وسوم تا یکصدوشصت‌وپنجم سوره به پایان می‌رسد<ref>دائرة المعارف قرآن کريم، ج 4، ص 550.</ref>. | پس از این مقدمه کوتاه سایر آیات این سوره به بیان انحرافات فکری و رفتاری مشرکان و پاسخ‌گویی به شبهات آنان می‌پردازد و به مناسبت، اصولی از [[توحيد|توحید]] و هدایت را مطرح می‌کند، بر این اساس آیات هشتم تا یکصدوسی‌وپنجم انحرافات فکری و شبهات مطرح شده از سوی مشرکان را بررسی می‌کند و آیات یکصدوسی‌وششم تا یکصدوپنجاه‌ودوم رفتارهای ناشایست و بدعت‌هایی را که در آیین ابراهیم پدید آورده بودند بیان و احکام الهی را تشریح می‌کند و در انتها با جمع‌بندی این مطالب در آیات یکصدوپنجاه‌وسوم تا یکصدوشصت‌وپنجم سوره به پایان می‌رسد<ref>دائرة المعارف قرآن کريم، ج 4، ص 550.</ref>. | ||