سوره نجم: تفاوت میان نسخه‌ها

در آیات مذکور ابتدا [[انفاق]] کم و به گردن دیگران انداختن گناهان مورد مذمت قرار گرفته و سپس مطالبی از صحف [[ابراهیم]] و [[موسی]] در زمینه قیامت و اینکه هر کسی خود بار اعمال خود را حمل می‌کند و اینکه چیزی جز سعی و تلاش انسان نصیبش نخواهد شد گفته شده و مطالبی نیز در زمینه [[توحید]] و اینکه امور در دست خداست بیان شده. در آیات بعدی سرگذشت اقوام پیشین نقل گشته و غفلت انسان از [[معاد]] مورد سرزنش قرار گرفته.  

در کشاف [[زمخشری]]: ذیل آیه - افرایت الذی تولی... - آمده است که [[عثمان]] مال خود را در راه خیر انفاق می‌کرد (و در این راه زیاده روی می‌نمود) عبدالله ابن سعد ابن ابی سرح برادر رضاعیش به او گفت: - اینطور که تو پیش می‌روی بیم آن هست که مالی برایت نماند - عثمان گفت: - من خطایا و گناهانی دارم، می‌خواهم با این عمل، رضای خدا را جلب نمایم (و) امید عفو او را دارم - عبدالله گفت: - تو این ماده شتر خود و بارش را به من بده، من همه گناهانت را به عهده می‌گیریم - عثمان این کار را کرد و چند نفر را شاهد این معامله گرفت و از آن پس دیگر در راه خیر چیزی نداد. بدین مناسبت بود که آیه محل بحث نازل شد.  

عده‌ای دیگر نیز گفته‌اند که این آیه راجع به ولید ابن مغیره است که نزد رسول خدا و [[ابوبکر]] می‌آمد و به گفتگوی آن دو گوش می‌داد و منظور از - اعطا -، همین گوش دادن است و منظور از جمله - و اکدی - این است که ولید عطای خود را ترک کرد. [[سید محمد حسین طباطبایی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)]] می‌فرمایند که - ظاهر آیات با این روایت اخیر سازگار نیست - بنابراین بهتر است قائل شویم که این آیه در مورد [[عثمان]] و انفاق او نازل شده است.