confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۱
ویرایش
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
=== محتوای آیت 33 الی 62 === | === محتوای آیت 33 الی 62 === | ||
در آیات مذکور ابتدا [[انفاق]] کم و به گردن دیگران انداختن گناهان مورد مذمت قرار گرفته و سپس مطالبی از صحف [[ابراهیم]] و [[موسی]] در زمینه قیامت و اینکه هر کسی خود بار اعمال خود را حمل میکند و اینکه چیزی جز سعی و تلاش انسان نصیبش نخواهد شد گفته شده و مطالبی نیز در زمینه [[توحید]] و اینکه امور در دست خداست بیان شده. در آیات بعدی سرگذشت اقوام پیشین نقل گشته و غفلت انسان از [[معاد]] مورد سرزنش قرار گرفته. | در آیات مذکور ابتدا [[انفاق]] کم و به گردن دیگران انداختن گناهان مورد مذمت قرار گرفته و سپس مطالبی از صحف [[حضرت ابراهیم|ابراهیم]] و [[حضرت موسی|موسی]] در زمینه قیامت و اینکه هر کسی خود بار اعمال خود را حمل میکند و اینکه چیزی جز سعی و تلاش [[انسان]] نصیبش نخواهد شد گفته شده و مطالبی نیز در زمینه [[توحید]] و اینکه امور در دست خداست بیان شده. در آیات بعدی سرگذشت اقوام پیشین نقل گشته و غفلت انسان از [[معاد]] مورد سرزنش قرار گرفته. | ||
در کشاف [[زمخشری]]: ذیل آیه - افرایت الذی تولی... - آمده است که [[عثمان]] مال خود را در راه خیر انفاق میکرد (و در این راه زیاده روی مینمود) عبدالله ابن سعد ابن ابی سرح برادر رضاعیش به او گفت: - | در [[کشاف]] [[زمخشری]]: ذیل آیه - افرایت الذی تولی... - آمده است که [[عثمان]] مال خود را در راه خیر انفاق میکرد (و در این راه زیاده روی مینمود) عبدالله ابن [[سعد ابن ابی سرح]] برادر رضاعیش به او گفت: - اینطور که تو پیش میروی بیم آن هست که مالی برایت نماند - عثمان گفت: - من خطایا و گناهانی دارم، میخواهم با این عمل، رضای خدا را جلب نمایم (و) امید عفو او را دارم - عبدالله گفت: - تو این ماده شتر خود و بارش را به من بده، من همه گناهانت را به عهده میگیریم - عثمان این کار را کرد و چند نفر را شاهد این معامله گرفت و از آن پس دیگر در راه خیر چیزی نداد. بدین مناسبت بود که آیه محل بحث نازل شد. | ||
عدهای دیگر نیز گفتهاند که این آیه راجع به ولید ابن مغیره است که نزد رسول خدا و [[ابوبکر]] میآمد و به گفتگوی آن دو گوش میداد و منظور از - اعطا -، همین گوش دادن است و منظور از جمله - و اکدی - این است که ولید عطای خود را ترک کرد. [[سید محمد حسین طباطبایی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)]] میفرمایند که - ظاهر آیات با این روایت اخیر سازگار نیست - بنابراین بهتر است قائل شویم که این آیه در مورد [[عثمان]] و انفاق او نازل شده است. | عدهای دیگر نیز گفتهاند که این آیه راجع به [[ولید ابن مغیره]] است که نزد رسول خدا و [[ابوبکر]] میآمد و به گفتگوی آن دو گوش میداد و منظور از - اعطا -، همین گوش دادن است و منظور از جمله - و اکدی - این است که ولید عطای خود را ترک کرد. [[سید محمد حسین طباطبایی|علامه طباطبایی]] در [[المیزان فی تفسیر القرآن (کتاب)]] میفرمایند که - ظاهر آیات با این روایت اخیر سازگار نیست - بنابراین بهتر است قائل شویم که این آیه در مورد [[عثمان]] و [[انفاق]] او نازل شده است. | ||
== پانویس == | == پانویس == |