آخرت: تفاوت میان نسخه‌ها

 

واژه آخرت به معنای عالم بعد از دنیا، 113 بار در قرآن ذکر شده است: <ref>المعجم المفهوس، أ خ ر</ref> نه بار صفت یا مضاف الیه دار، مانند: {{متن قرآن |وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَةَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ |سوره = عنکبوت |آیه = 64}}.

 

{{متن قرآن |وَلَدَارُ الآخِرَةِ خَیْرٌ |سوره = یوسف |آیه = 109}}، یک مورد صفت النشأة: {{متن قرآن |یُنشِئُ النَّشْأَةَ الْآخِرَةَ |سوره = عنکبوت |آیه = 20}}؛ پنج بار در برابر الاولی، مانند: {{متن قرآن |فَلِلَّهِ الْآخِرَةُ وَالْأُولَی |سوره = نجم |آیه = 25}}؛ 48 مورد در برابر الدنیا، مانند: {{متن قرآن |ربَّنَا آتِنَا فِی الدُّنْیَا حَسَنَةً وَفِی الآخِرَةِ حَسَنَةً}}؛ و 26 بار صفت یوم، مانند: {{متن قرآن |آمَنَّا بِاللّهِ وَبِالْیَوْمِ الآخِرِ |سوره = بقره |آیه = 8}}. در مواردی نیز واژه آخرت به تنهایی بکار رفته است، مانند: {{متن قرآن|أُولَـئِکَ الَّذِینَ اشْتَرَوُاْ الْحَیَاةَ الدُّنْیَا بِالآَخِرَةِ |سوره = بقره |آیه = 86}}. لفظ آخرت در این گونه موارد، از آن جهت مؤنث آمده که یکی از واژه‌های الدار، الکرة <ref>مجمع البیان، ج 1، ص 123</ref>، النشأة <ref>تفسیر صدرالمتألهین، ج 1، ص 303</ref> یا الحیاة<ref> التفسیر الکبیر، ج 28، ص 303</ref> موصوف مقدر آن است و چون موصوف مؤنث بوده، صفت به تبع آن مؤنث استعمال می‌گردد.