۸۷٬۸۱۰
ویرایش
سوره اعراف: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
(←منابع) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۷: | خط ۱۷: | ||
* اصول دعوت [[پیامبران]] ([[توحيد|توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]])؛ | * اصول دعوت [[پیامبران]] ([[توحيد|توحید]]، [[نبوت]] و [[معاد]])؛ | ||
* سرگذشت پیامبران ([[حضرت آدم|آدم]]، [[حضرت نوح|نوح]]، [[حضرت لوط|لوط]] و...)؛ | * سرگذشت پیامبران ([[حضرت آدم|آدم]]، [[حضرت نوح|نوح]]، [[حضرت لوط|لوط]] و...)؛ | ||
* شناخت | * شناخت نامه اعراف، عرش، میزان و عالم ذرّ؛ | ||
* عدالت‌گرایی و قرآن دوستی<ref>تفسير قرآن مهر، ج 7، ص 21.</ref>. | * عدالت‌گرایی و قرآن دوستی<ref>تفسير قرآن مهر، ج 7، ص 21.</ref>. | ||
| خط ۲۸: | خط ۲۸: | ||
== علت نام‌گذاری == | == علت نام‌گذاری == | ||
#[[سوره اعراف]]؛ به‌خاطر اینکه لفظ اعراف در آیه چهل‌وهشتم این سوره آمده است<ref>همان.</ref>. | #[[سوره اعراف]]؛ به‌خاطر اینکه لفظ اعراف در آیه چهل‌وهشتم این سوره آمده است<ref>همان.</ref>. | ||
#«سوره المص» بعضی از سوره‌هایی که با [[حروف مقطعه]] شروع شده‌اند با اسم همان حروف | #«سوره المص» بعضی از سوره‌هایی که با [[حروف مقطعه]] شروع شده‌اند با اسم همان حروف مقطعه‌شان نام‌گذاری شده‌اند؛ مثل سوری اعراف که «المص» هم نامیده شده است<ref>تفسير قرآن مهر، ج7، ص24.</ref>. | ||
#«سوره میقات»؛ به خاطر اینکه ذکر [[ميقات|میقات]] [[حضرت موسی]] در آیه یکصدوچهل‌وسوم این سوره آمده است<ref>بصائر ذوی‌التمييز فی لطائف الکتاب العزيز، ج 1، ص 203.</ref>. | #«سوره میقات»؛ به خاطر اینکه ذکر [[ميقات|میقات]] [[حضرت موسی]] در آیه یکصدوچهل‌وسوم این سوره آمده است<ref>بصائر ذوی‌التمييز فی لطائف الکتاب العزيز، ج 1، ص 203.</ref>. | ||
#«سوره میثاق»؛ به‌خاطر اینکه ذکر عهد و میثاق الست در آیه یکصدوهفتادودوم این سوره آمده است<ref>همان.</ref>. | #«سوره میثاق»؛ به‌خاطر اینکه ذکر عهد و میثاق الست در آیه یکصدوهفتادودوم این سوره آمده است<ref>همان.</ref>. | ||
| خط ۴۰: | خط ۴۰: | ||
[[خداوند]] متعال در آغاز سوره اعراف اشاره کوتاه و محکمی به مساله مبدء و معاد کرده. سپس برای احیای شخصیت [[انسان]]، داستان آفرینش [[آدم]] را با اهمیت فراوان شرح می‌دهد. بعد پیمان‌هایی را که خدا از فرزندان آدم در مسیر هدایت و صلاح گرفته یک یک برمی‌شمرد. | [[خداوند]] متعال در آغاز سوره اعراف اشاره کوتاه و محکمی به مساله مبدء و معاد کرده. سپس برای احیای شخصیت [[انسان]]، داستان آفرینش [[آدم]] را با اهمیت فراوان شرح می‌دهد. بعد پیمان‌هایی را که خدا از فرزندان آدم در مسیر هدایت و صلاح گرفته یک یک برمی‌شمرد. | ||
سپس برای نشان دادن شکست و ناکامی اقوامی که از مسیر [[توحيد|توحید]] و [[عدالت]] و پرهیزگاری منحرف | سپس برای نشان دادن شکست و ناکامی اقوامی که از مسیر [[توحيد|توحید]] و [[عدالت]] و پرهیزگاری منحرف می‌شوند و هم برای نشان دادن پیروزی مومنان راستین، سرگذشت بسیاری از اقوام پیشین و [[پیامبران|انبیای]] گذشته مانند نوح و لوط و [[حضرت شعیب|شعیب]] را بیان کرده و با سرگذشت مشروح [[بنی اسرائيل|بنی اسرائیل]] و مبارزه [[موسی|موسی]] با [[فرعون]] پایان می‌دهد. و در آخر سوره بار دیگر به مساله مبدء و معاد باز می‌گردد و انجام و آغاز را بدین‌وسیله تکمیل می‌کند<ref>تفسير نمونه، ج6، ص 75.</ref>. | ||
== فضائل، خواص و ثواب قرائت == | == فضائل، خواص و ثواب قرائت == | ||