22 بهمن ۱۳۵۷: تفاوت میان نسخه‌ها

پس از روی کار آمدن دولت بختیار، وی دولت خود را قانونی دانسته و در ۲۱ بهمن‌ماه سال ۱۳۵۷ ش، با هماهنگی انجام شده، قصد راه‌اندازی یک کودتا برای جلوگیری از روند پیروزی [[انقلاب اسلامی ایران|انقلاب اسلامی]] را داشت. و با اعلام اینکه از ساعت چهار بعد از ظهر هیچ‌کس حق ندارد بیرون بیاید و حکومت نظامی است، سعی در ایجاد کودتا داشت.  

بار رسیدن خبر راه‌اندازی کودتا توسط دولت بختیار به [[سید روح‌الله موسوی خمینی|امام خمینی]]، ایشان با صدور اعلامیه‌ای، '''«هیچ کس حق ماندن در خانه را ندارد، همه باید در خیابان باشند»'''، همۀ مردم را به خیابان‌ها دعوت کرد و حضور در این دعوت را حکم الهی بیان نمود. مردم در آن لحظات، خاطرۀ بدی از قتل و کشتار [[رژیم پهلوی]] داشتند و همۀ کوچه‌ها خلوت و عاری از جمعیت شده بود. با صدور اعلامیه توسط امام، بلافاصله این اعلامیه روی پلاکارد‌های بزرگ نوشته شد و از طریق بلندگو همه‌جا اعلام گردید و طی تماس تلفنی به اطلاع شهر‌ها و کشور‌های مختلف رسانده شد. در مدت بسیار کوتاهی اعلامیه در همه‌جا پخش شد. زمانی که حکم امام کلمه به کلمه و لحظه به لحظه خوانده می‌شد، در پوست و جان و استخوان افراد نفوذ کرده و شور و حرکت ایجاد می‌کرد. همه شهر‌ها این حکم را به‌عنوان حکم ولایی می‌دانستند. همه کوچه‌ها و خیابان‌ها مملو از جمعیت شد.