تفسیر علامه حلی از امر بین الامرین: تفاوت میان نسخه‌ها

==تفسیر علامه حلی از امر بین الامرین و نسبت آن با جبر و اختیار==

در حدیث آمده است، شخصی قدری مسلک که از بانیان این تفکر بود در مناظراتی که با مسلمانان داشت از روش خاص خود برای تبلیغ عقایدش سود می برد و در مجالس مختلف بر رقبای خود چیره می شد. به همین جهت عبد الملک مروان از کارگزارش می خواهد تا از امام باقر علیه السلام کمک بگیرد. حضرت فرزندش امام صادق علیه السلام  را به مجلسی که خود عبد الملک نیز در آن حضور داشت می فرستد. عبد الملک به امام خطاب می کند که کار این قَدَری ما را عاجز کرده است، امام فرمود خداوند ما را  کفایت می‌کند. همین که مردم جمع شدند، شخص قدری رو به امام صادق سلام الله علیه کرد و گفت:« سل عمّا شئت؟ فقال علیه السلام له اقرأ سورة الحمد، فقرأها، فلمّا بلغ قول اللّه تبارك و تعالى إِيَّاكَ نَعْبُدُ وَ إِيَّاكَ نَسْتَعِينُ‏ فقال جعفر علیه السلام  قف! من تستعين؟ و ما حاجتك إلى المئونة أنّ الأمر إليك، فبهت الرجل» <ref>علامه حلی، نهایه المرام، ص 9</ref>

==تعابیر مسامحی در استفاده از خلق و ایجاد==

بیان این نکته لازم است که به دلیل عدم دسترسی به واژه های جایگزین است که می بینیم در آیات و روایات و حتی محاورات عرفی، انسان به عنوان خالق و موجد معرفی می شود. انسان به طور فطری و ارتکازی اعتراف می کند که خالق و آفریننده اصلی هستی خدای متعال است. اوست که همه موجودات را می آفریند. بنا بر این، معلوم می شود که مجادلاتی از این دست، بر اساس اختلاف فهم ها و برداشت هایی است که از ظواهر متون و نصوص ناشی می شود و گرنه حتی متکلمان امامیه نیز نمی پذیرند که انسان مبدع و مخترع افعال باشد به این معنا که موجودی را بیافریند که سابقه عدم داشته است.

==پانویس==

==رده ها== متکلمان شیعه قرن هشتم هجری قمری، فقیهان شیعه قرن هشتم هجری قمری، مدفونان در حرم امام علی علیه السلام