confirmed، مدیران
۳۷٬۲۲۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۵: | خط ۶۵: | ||
در تقویم شیعه روز ۲۰ جمادیالثانی روز ولادت زهرا(س) است. این روز را [[امام خمینی]] روز زن نامید. <ref>خمینی، صحیفه امام، ج۱۴، ص۳۱۶</ref> و در تقویم ایرانیان به نام روز زن (همچنین روز مادر) ثبت شده است. <ref>مصوبه دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی</ref> | در تقویم شیعه روز ۲۰ جمادیالثانی روز ولادت زهرا(س) است. این روز را [[امام خمینی]] روز زن نامید. <ref>خمینی، صحیفه امام، ج۱۴، ص۳۱۶</ref> و در تقویم ایرانیان به نام روز زن (همچنین روز مادر) ثبت شده است. <ref>مصوبه دبیرخانه شورای فرهنگ عمومی</ref> | ||
=دوران کودکی و هجرت به مدینه= | |||
فاطمه (س)، در خانه پدرش رسول خدا (ص) و تحت تعلیم و تربیت دینی وی پرورش یافت. <ref> شهیدی، زندگانی فاطمه زهرا، ص۳۵</ref> دوره کودکی او -که دوره نضج گرفتن اسلام و محدودیتهای ایجاد شده مشرکان بر مسلمانان است- دوره سراسر آزمایش و شکنجه برای [[مسلمانان]] است. <ref>شهیدی، زندگانی فاطمه زهرا، صص۳۹-۳۶</ref> در این دوره، محاصره اقتصادی و اجتماعی در درّه خشک و سوزان [[شعب ابی طالب]] اتفاق افتاد که با گرسنگی و تشنگی و رنج همراه بود. مرگ عزیزان فاطمه (س) نیز در این دوره بود: مادرش خدیجه (س) و همچنین عموی پیامبر (ص) ابوطالب به عنوان اصلیترین حامی پیامبر (ص) در سال دهم (عام الحزن)رخ داد. در همین دوره بود که به دلیل حمایتهای فاطمه (س) از پدرش و دلجوییهایش از وی، پیامبر (ص) به وی لقب ام ابیها داد که نشان از مقام و منزلت وی نزد پیامبر (ص) دارد. <ref>شهیدی، زندگانی فاطمه زهرا، صص ۴۵-۳۹</ref> | |||
در همین دوره هجرت مسلمانان از مکه به [[مدینه]] صورت گرفت که این هجرت بعدها [[مبدأ تاریخ مسلمانان]] گردید. <ref>شهیدی، زندگانی فاطمه زهرا، ص۴۲</ref> پس از اینکه پیامبر (ص) به مدینه رفت، خانوادهاش نیز عازم آنجا شدند. بلاذری مینویسد: زید بن حارثه و ابو رافع مأمور همراهی فاطمه (س) و امکلثوم دختر پیامبر (ص) بودند. <ref>انساب الاشراف، ص۴۱۴و۲۶۹؛ به نقل شهیدی، زندگانی فاطمه زهرا، ص۴۲</ref> اما ابن هشام نوشته است عباس بن عبدالمطلب مأمور بردن او بود. <ref>ابن هشام، ج۴، ص۲۹؛ به نقل شهیدی، زندگانی فاطمه زهرا، ص۴۲</ref> | |||
در مقابل این سندها یعقوبی که او نیز از تاریخ نویسان طبقه اول است، مینویسد: علی بن ابی طالب (ع) او را به مدینه آورد. <ref>یعقوبی، تاریخ، ج۲، ص۳۱؛ به نقل شهیدی، زندگانی فاطمه زهرا، ص۴۳</ref> روایتهای شیعی نوشته یعقوبی را تایید میکنند. <ref>شهیدی، زندگانی فاطمه زهرا، ص۴۳</ref> از جمله اینها شیخ طوسی است که در امالی آورده است پیامبر (ص) در قباء مانده بود و داخل مدینه نمیشد و میگفت داخل شهر نمیشوم تا اینکه پسر عمویم (یعنی علی بن ابی طالب (ع)) و دخترم بیایند. طبق نوشته وی علاوه بر فاطمه (س)، مادر امام علی یعنی فاطمه بنت اسد و فاطمه دختر زبیر بن عبدالمطلب (و به قولی ضباعة دختر [[زبیر]]<ref>ر.ک:مقاله زبیر</ref>) نیز با همراهی امام علی (ع) هجرت کردهاند. <ref>الطوسی، الامالی، تحقیق و تصحیح: بهراد الجعفری، علی اکبر الغفاری، تهران: دارالکتب الاسلامیة، ۱۳۸۰ش، صص ۶۹۴-۶۹۵</ref> | |||
در هر حال، هنگامی که زهرا و ام کلثوم با سرپرست خود سوار شدند و کاروان آماده حرکت بود، حویرث بن نقیذ، از دشمنان محمد (ص) که پیوسته بدگوی او بود نزد آنان میآید و شتر آنان را آسیبی میزند. شتر میرمد و فاطمه و ام کلثوم بر زمین میافتند. ابن هشام و دیگر مورخان از آسیبی که فاطمه (س) از این صدمه دیده است نامی نبرده اند، لکن پیداست که دختر پیغمبر از این حادثه بیرنج نمانده است. <ref> ابن هشام، ج۴، ص۳۰؛ به نقل شهیدی، زندگانی فاطمه زهرا، ص۴۳-۴۲</ref> | |||
=پانویس= | =پانویس= | ||
{{پانویس| | {{پانویس|3}} | ||
[[رده:چهارده معصوم]] | [[رده:چهارده معصوم]] | ||
[[رده: اصحاب کساء]] | [[رده: اصحاب کساء]] | ||
[[رده:دختران پیامبر]] | [[رده:دختران پیامبر]] |