confirmed، مدیران
۳۷٬۰۰۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۵۵: | خط ۱۵۵: | ||
آخرين خاطره اى كه قرآن كريم از داستان ابراهيم (ع) نقل نموده، دعاهايى است كه ابراهيم (ع) در بعضى از سفرها در مكه كرده <ref>سوره ابراهيم، آيه 35-41</ref> و آخرين دعايش اين است: پروردگارا پدر و مادر من و كسانى را كه ايمان آورده اند در روز حساب بيامرز. | آخرين خاطره اى كه قرآن كريم از داستان ابراهيم (ع) نقل نموده، دعاهايى است كه ابراهيم (ع) در بعضى از سفرها در مكه كرده <ref>سوره ابراهيم، آيه 35-41</ref> و آخرين دعايش اين است: پروردگارا پدر و مادر من و كسانى را كه ايمان آورده اند در روز حساب بيامرز. | ||
=منزلت حضرت ابراهیم (ع) در نزد خداوند= | |||
خداى تعالى در كلام مجيدش ابراهيم(ع) را به نيكوترين وجهى ثنا گفته و رنج و محنتى را كه در راه پروردگارش تحمل نموده بود، به بهترين بيانى ستوده و در شصت و چند جا از كتاب عزيزش اسم او را برده و موهبتها و نعمت هايى را كه به او ارزانى داشته در موارد بسيارى ذكر كرده است، اينك چند مورد از آن مواهب را در اين جا ذكر مى كنيم: | |||
# خداى تعالى رشد و هدايت او را قبلاً ارزانيش داشته بود. <ref>سوره انبياء، آيه 51</ref> | |||
# | |||
# او را در دنيا برگزيد و او در آخرت نيز در زمره صالحين خواهد بود زيرا او در دنيا وقتى خدايش فرمود: تسليم شو، گفت: تسليم امر پروردگار عالميانم. <ref> سوره بقره، آيه 130-131</ref> | |||
# | |||
# او كسى است كه روى دل را به پاكى و خلوص متوجه خدا كرده بود و هرگز شرك نورزيد. <ref> سوره انعام، آيه 79</ref> | |||
# | |||
# او كسى است كه دلش به ياد خدا قوى و مطمئن شده و به همين جهت به ملكوتى كه خدا از آسمانها و زمين نشانش داد ايمان آورد و يقين كرد. <ref> سوره بقره، آيه 260 و سوره انعام، آيه 75</ref> | |||
# | |||
# خداوند او را خليل خود خواند. <ref>سوره نساء، آيه 125</ref> | |||
# | |||
# رحمت و بركات خود را بر او و اهل بيتش ارزانى داشت و او را به وفادارى ستود. <ref> سوره نجم، آيه 37</ref> | |||
# | |||
# او را به وصف "حليم" و "أواه" و "منيب" توصيف كرد. <ref> سوره هود، آيه 73-75</ref> | |||
# | |||
# و نيز او را مدح كرده به اين كه امتى خداپرست و حنيف بوده و هرگز شرك نورزيده و همواره شكرگزار نعمت هايش بوده و اين كه او را برگزيد و به راه راست هدايت نمود و به او اجر دنيوى داده و او در آخرت از صالحين است. <ref> سوره نحل، آيه 120-122</ref> | |||
# | |||
# ابراهيم علیهالسلام پيغمبرى صديق بود <ref> سوره مريم، آيه 41</ref> و قرآن او را از بندگان مؤمن و از نيكوكاران شمرده و به او سلام كرده است <ref> سوره صافات، آيه 83-111</ref> و او را از كسانى دانسته كه "صاحبان ايدى و ابصارند" و خداوند با ياد قيامت خالصشان كرده است. <ref> سوره ص، آيه 45-46</ref> | |||
# | |||
# خداوند او را امام قرار داد <ref>سوره بقره، آيه 124.</ref> و او را يكى از پنج پيغمبرى دانسته كه اولوالعزم و صاحب شريعت و كتاب بودند. <ref> سوره احزاب، آيه 7؛ سوره شورى، آيه 13؛ سوره الأعلى، آيه 18-19</ref> | |||
# | |||
# خداوند او را علم، حكمت، كتاب، ملك و هدايت ارزانى داشته و هدايت او را در نسل و اعقاب او كلمه باقيه قرار داده <ref> سوره نساء، آيه 41 و سوره انعام، آيه 74-90 و سوره زخرف، آيه 28</ref> و نيز خداوند نبوت و كتاب را در ذريه او گذاشت <ref>سوره حديد، آيه 26</ref> و براى او در ميان آيندگان لسان صدق (نام نيك) قرار داد. <ref>سوره شعراء، آيه 84 و سوره مريم، آيه 50.</ref> | |||
# | |||
آرى، قرآن كريم به منظور حفظ شخصيت و حيات ابراهيم (ع) ، دين استوار ما را هم "اسلام" ناميده و آن را به ابراهيم (ع) نسبت داده و فرموده: «مِلَّةَ أَبِيكُمْ إِبْراهِيمَ هُوَ سَمَّاكُمُ الْمُسْلِمِينَ مِنْ قَبْلُ» <ref>اين دين، دين پدر شما ابراهيم است و او قبل از اين شما را مسلمان ناميده. (سوره حج، آيه 78)</ref> و نيز فرموده: «قُلْ إِنَّنِي هَدانِي رَبِّي إِلى صِراطٍ مُسْتَقِيمٍ دِيناً قِيَماً مِلَّةَ إِبْراهِيمَ حَنِيفاً وَ ما كانَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ». <ref>بگو پروردگار من مرا به راه راست هدايت نمود، دينى است استوار و ملت و كيش معتدل و ابراهيم از مشركين نبود. (سوره انعام، آيه 161)</ref> | |||
خداوند كعبه اى را كه آن جناب ساخت، [[بيت الحرام]] و قبله عالميان قرار داد و براى زيارت آن [[مناسك حج]] را تشريع نمود تا بدين وسيله ياد مهاجرتش را به آن ديار و اسكان همسر و فرزندش را در آنجا و خاطره ذبح فرزند و توجهاتش به خدا و آزار و محنت هايى را كه در راه خدا ديده، زنده نگاه بدارد. | |||
=پانویس= | =پانویس= |