بکتاشیه: تفاوت میان نسخه‌ها

بَکتاشیه، طریقتی است که پیروانش خود را منسوب به حاجی بکتاش ولی زاهد خراسانی می‌دانند وی در نيشابور به دنیا آمد و  نزد [[على احمد يسوى]] درس خواند و در سال 738 هجرى در گذشت.

==تاریخچه و عقاید ==

طريقه «بكتاشيه» در قرن شانزدهم ميلادى در اناتولى يعنى [[آسياى صغير]] رواج فراوان يافت و عقايد ايشان شبيه «[[قزلباشي]]ه» و «شبك» و «على الهيان» كرد است. با اين كه بيشتر «بكتاشيه» خود را از [[اهل سنت و جماعت]] مى ‏دانند ولى اعمال و رفتار ايشان بر خلاف آن طايفه است و بيشتر به «غلاة» شيعه‏ شباهت دارد و به امامت [[ائمه اثنى عشر]] اعتقاد دارند و و [[چهارده معصوم]] (ع) را به بزرگى مى‏ ستايند.در عين حال عقايد مسيحيان نيز در ايشان تأثير كرده است و معتقد به تثليث اللّه و [[محمد (ص)]] و [[على (ع)]] هستند و مانند [[مسيحيان]] [[عشاى ربّانى]] به جاى مى‏ آورند. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 103</ref>

پیروان این فرقه بر سر سفره خود شراب و نان و پنير مى‏ گذارند و در پيش شيخ خود كه او را «بابا» مى ‏خوانند به گناهان خويش اعتراف و از او طلب آمرزش مى‏ كنند. نوشيدن شراب در نزد ايشان حرام نيست و زنان شان حجاب ندارند و به اسرار اعداد و حروف اعتقاد دارند و فضل اللّه حروفى را كه پيشواى «[[حروفيان]]» بود محترم مى‏ شمارند و كتاب «جاويدان‏ نامه» او را از [[كتب مقدس]] مى ‏شمارند و اين كتاب را به فارسى «عشق نامه» و به تركى «فرشته اوقلى» مى ‏نامند.جامه «بكتاشيه» عبايى سفيد و كلاهى سياه چند گوش مثلث شكل است كه گاهى عدد اضلاع آن به احترام ائمه اثنى عشر به دوازده ترك مى ‏رسد و شيخ ايشان داراى عمامه ‏اى سبز است. «بكتاشيه» بر گردن خود گردن بندى از سنگ دارند كه آن را تسليم تاش يعنى سنگ تسليم می خوانند و تبرزينى دو دم و عصايى دراز دارند. جوانانی از ایشان که همسر ندارند، گوشواره‏ هايى به گوش مى‏ آويزند تا از کسانی که همسر دارند تشخیص داده شوند.حاج بكتاش را پير اوّل می خوانند و پيروان او فرزند حاج بكتاش را «اوغلرى» يعنى پسران حاج بكتاش می نامند.ايشان عبادات شريعت اسلام را كه نماز و روزه و حج و زكات باشد به جاى نمى ‏آورند.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 103</ref>