پرش به محتوا

تمیمیه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۳۰ اوت ۲۰۲۱
جز
جایگزینی متن - 'ك' به 'ک'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
برچسب‌ها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه
خط ۵: خط ۵:


==تاریخچه==
==تاریخچه==
[[كشّى]] مى‏ نویسد زرارة در حدود سال 80 هجرى در دار الولید [[كوفه]] مى‏ زیست و از حواریین [[امام محمد باقر]] (ع) و [[امام جعفر صادق]] (ع) بود.
[[کشّى]] مى‏ نویسد زرارة در حدود سال 80 هجرى در دار الولید [[کوفه]] مى‏ زیست و از حواریین [[امام محمد باقر]] (ع) و [[امام جعفر صادق]] (ع) بود.
به گفته نجاشی زرارة بن اعین بن سنسن غلامی بود که او را آزاد کرده بودند. [[ابو جعفر محمد بن على بن حسين بن بابويه|ابو جعفر محمد بن على بن حسین بن بابویه]] می گوید كتاب «الاستطاعه و الجبر» تألیف زرارة است. [[شيخ طوسى|شیخ طوسى]] در «الفهرست» مى‏ نویسد: نام وى عبد ربه مكنى به ابو الحسن، مردى احول  و در اصل بنده‏ اى رومى بود كه به دست مردی از  قبیله بنی شیبان آزاد شد. جدّ وى سنسن در روم و از راهبان بود. وى برادرانى به نام های حمران نحوى، بكیر بن اعین و عبد الملك بن اعین داشت. مامقانى مى‏ نویسد. احادیثى كه به وی منتسب است نشان می دهد که سخت ضعیف السند است. از اخبار وارده در مذمت او آن است كه پس از وفات حضرت صادق (ع) زراره پسرش عبید را به [[مدينه|مدینه]] فرستاد تا جانشین آن حضرت را بشناسد. چون مرگ او فرا رسید [[قرآن]] را در دست گرفت و گفت هركسی كه امامتش این مصحف را ثابت كند امام من است.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 123 با ویرایش و دخل و تصرف در عبارت.</ref>
به گفته نجاشی زرارة بن اعین بن سنسن غلامی بود که او را آزاد کرده بودند. [[ابو جعفر محمد بن على بن حسين بن بابويه|ابو جعفر محمد بن على بن حسین بن بابویه]] می گوید کتاب «الاستطاعه و الجبر» تألیف زرارة است. [[شيخ طوسى|شیخ طوسى]] در «الفهرست» مى‏ نویسد: نام وى عبد ربه مکنى به ابو الحسن، مردى احول  و در اصل بنده‏ اى رومى بود که به دست مردی از  قبیله بنی شیبان آزاد شد. جدّ وى سنسن در روم و از راهبان بود. وى برادرانى به نام های حمران نحوى، بکیر بن اعین و عبد الملک بن اعین داشت. مامقانى مى‏ نویسد. احادیثى که به وی منتسب است نشان می دهد که سخت ضعیف السند است. از اخبار وارده در مذمت او آن است که پس از وفات حضرت صادق (ع) زراره پسرش عبید را به [[مدينه|مدینه]] فرستاد تا جانشین آن حضرت را بشناسد. چون مرگ او فرا رسید [[قرآن]] را در دست گرفت و گفت هرکسی که امامتش این مصحف را ثابت کند امام من است.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، ص 123 با ویرایش و دخل و تصرف در عبارت.</ref>


==عقاید==
==عقاید==
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۷۵

ویرایش