۸۸٬۰۰۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک') برچسبها: ویرایش همراه ویرایش از وبگاه همراه |
||
خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
'''حضرت موسی (ع)''' از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل است که در [[دین اسلام]] و در آیات [[قرآن کریم]] توجه ویژه ای به او شده است. | '''حضرت موسی (ع)''' از پیامبران بزرگ بنی اسرائیل است که در [[دین اسلام]] و در آیات [[قرآن کریم]] توجه ویژه ای به او شده است. | ||
حضرت موسى (ع) سومین [[پیامبر اولوالعزم]] و از نسل یعقوب و تبار [[بنى اسرائیل]] است. از نسل [[حضرت ابراهیم|حضرت ابراهیم (ع)]] است و با شش واسطه به آن حضرت میرسد. او پیامبر صاحب [[شریعت]] بود و | حضرت موسى (ع) سومین [[پیامبر اولوالعزم]] و از نسل یعقوب و تبار [[بنى اسرائیل]] است. از نسل [[حضرت ابراهیم|حضرت ابراهیم (ع)]] است و با شش واسطه به آن حضرت میرسد. او پیامبر صاحب [[شریعت]] بود و کتاب آسمانی او [[تورات]] است. | ||
=وجه تسمیه حضرت موسی (ع)= | =وجه تسمیه حضرت موسی (ع)= | ||
مشهور آن است که موسی صورت عربی لغت [[زبان عبری|عبری]] موشه است که معنای آن از آب گرفته شده می باشد. این وجه تسمیه برگرفته از آیه دهم از باب دوم سفر خروج تورات است که می گوید: «و چون طفل نمو | مشهور آن است که موسی صورت عربی لغت [[زبان عبری|عبری]] موشه است که معنای آن از آب گرفته شده می باشد. این وجه تسمیه برگرفته از آیه دهم از باب دوم سفر خروج تورات است که می گوید: «و چون طفل نمو کرد (دایه) وى را نزد دختر فرعون برد و او را بمنزله پسر شد و وى را موسى نام نهاد زیرا گفت: او را از آب کشیدم». | ||
وجه دیگر را ابن عباس گفته است: | وجه دیگر را ابن عباس گفته است: | ||
جهت تسمیه طفل به موسى این است | جهت تسمیه طفل به موسى این است که میان درخت و آب افتاده بوده و آب در زبان قبطى (مو) و درخت (سا) است. <ref> حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر، (بلاغى سید عبدالحجت)، جلد اول، ص248</ref> | ||
اما سید عبدالحجت بلاغی با استناد به اینکه در زمان حضرت موسی دیگرانی هم به این اسم گزارش شدهاند. در این وجه تسمیه تردید وارد کرده است. <ref> حجة التفاسیر و بلاغ | اما سید عبدالحجت بلاغی با استناد به اینکه در زمان حضرت موسی دیگرانی هم به این اسم گزارش شدهاند. در این وجه تسمیه تردید وارد کرده است. <ref> حجة التفاسیر و بلاغ الإکسیر، (بلاغى سید عبدالحجت)، جلد اول، ص249</ref> | ||
=ولادت حضرت موسى (ع)= | =ولادت حضرت موسى (ع)= | ||
خط ۹۲: | خط ۹۲: | ||
=معجزه ید بَیضَاء حضرت موسی (ع)= | =معجزه ید بَیضَاء حضرت موسی (ع)= | ||
معجزه ید بیضاء (دست تابان) از جمله معجزات نهگانه حضرت موسی(ع) بوده است. <ref>سوره نمل، آیه ۱۲</ref> قرآن در سورههای اعراف، طه، شعراء، نمل و قصص از آن یاد کرده <ref>سوره اعراف: آیه۱۰۸؛ سوره طه، آیه۲۲؛ سوره شعراء، آیه۳۳؛ سوره نمل، آیه۱۲؛ سوره قصص، آیه۳۲</ref> و آن را چنین نقل کرده است: | معجزه ید بیضاء (دست تابان) از جمله معجزات نهگانه حضرت موسی(ع) بوده است. <ref>سوره نمل، آیه ۱۲</ref> قرآن در سورههای اعراف، طه، شعراء، نمل و قصص از آن یاد کرده <ref>سوره اعراف: آیه۱۰۸؛ سوره طه، آیه۲۲؛ سوره شعراء، آیه۳۳؛ سوره نمل، آیه۱۲؛ سوره قصص، آیه۳۲</ref> و آن را چنین نقل کرده است: «اسْلُکْ یَدَکَ فِی جَیْبِکَ تَخْرُجْ بَیْضَاءَ مِنْ غَیْرِ سُوءٍ: دستت را در گریبانت ببر تا بدون هیچ عیبی سفید و درخشان بیرون آید». <ref>سوره قصص، آیه ۳۲</ref> | ||
بنا بر آیات قرآن این معجزه یکبار قبل از رفتن موسی به ملاقات فرعون و برای آمادگی حضرت موسی(ع) رخ داد <ref>سوره طه، آیه ۲۲- ۲۴</ref> بار دیگر در نزد فرعون، واقع شد. <ref>سوره شعراء، آیه ۳۳-۳۴</ref> | بنا بر آیات قرآن این معجزه یکبار قبل از رفتن موسی به ملاقات فرعون و برای آمادگی حضرت موسی(ع) رخ داد <ref>سوره طه، آیه ۲۲- ۲۴</ref> بار دیگر در نزد فرعون، واقع شد. <ref>سوره شعراء، آیه ۳۳-۳۴</ref> | ||
خط ۱۲۱: | خط ۱۲۱: | ||
*«وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِینَ لَیْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ»: و (به یاد آورید) هنگامی را که با موسی چهل شب وعده گذاردیم؛ (و او، برای گرفتن فرمان های الهی، به میعادگاه آمد؛) سپس شما گوساله را بعد از او (معبود خود) انتخاب نمودید؛ در حالی که ستمکار بودید. <ref>سوره بقره، آیه 51</ref> | *«وَإِذْ وَاعَدْنَا مُوسَى أَرْبَعِینَ لَیْلَةً ثُمَّ اتَّخَذْتُمُ الْعِجْلَ مِن بَعْدِهِ وَأَنتُمْ ظَالِمُونَ»: و (به یاد آورید) هنگامی را که با موسی چهل شب وعده گذاردیم؛ (و او، برای گرفتن فرمان های الهی، به میعادگاه آمد؛) سپس شما گوساله را بعد از او (معبود خود) انتخاب نمودید؛ در حالی که ستمکار بودید. <ref>سوره بقره، آیه 51</ref> | ||
* | * | ||
*«وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْهُدَى وَأَوْرَثْنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ | *«وَلَقَدْ آتَیْنَا مُوسَى الْهُدَى وَأَوْرَثْنَا بَنِی إِسْرَائِیلَ الْکِتَابَ»: و ما به موسی هدایت بخشیدیم، و بنی اسرائیل را وارثان کتاب (تورات) قرار دادیم. <ref>سوره غافر، آیه 53</ref> | ||
*«وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآیَاتِنَا إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَقَالَ إِنِّی رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِینَ»: ما موسی را با آیات خود به سوی فرعون و درباریان او فرستادیم؛ (موسی به آنها) گفت: من فرستاده پروردگار جهانیانم. <ref>سوره زخرف، آیه 46</ref> | *«وَلَقَدْ أَرْسَلْنَا مُوسَى بِآیَاتِنَا إِلَى فِرْعَوْنَ وَمَلَئِهِ فَقَالَ إِنِّی رَسُولُ رَبِّ الْعَالَمِینَ»: ما موسی را با آیات خود به سوی فرعون و درباریان او فرستادیم؛ (موسی به آنها) گفت: من فرستاده پروردگار جهانیانم. <ref>سوره زخرف، آیه 46</ref> | ||
=حضرت موسی (ع) در روایات= | =حضرت موسی (ع) در روایات= | ||
*پیامبر خدا (ص) فرمودند: حضرت داود (ع) در روز شنبه به مرگ ناگهانی درگذشت. پس پرندگان با بالهای خود بر او سایه | *پیامبر خدا (ص) فرمودند: حضرت داود (ع) در روز شنبه به مرگ ناگهانی درگذشت. پس پرندگان با بالهای خود بر او سایه افکندند. <big>موسی کلیم الله</big> (ع) نیز در تیه (بیابان برهوت) مرد. پس آواز دهنده ای از آسمان جار زد: موسی (ع) مرد و کیست که نمیرد؟ <ref>حکم النبی الأعظم صلى الله علیه و آله و سلم، (محمدى رى شهرى)، ج2، ص500</ref> | ||
* | * | ||
*پیامبر خدا (ص) فرمودند: موسی در حالی برانگیخته شد | *پیامبر خدا (ص) فرمودند: موسی در حالی برانگیخته شد که گوسفندان خانواده خود را می چراند و من نیز در حالی برانگیخته شدم که گوسفندان خانواده ام را در جیاد می چراندم. <ref>سبل الهدى والرشاد فی سیرة خیر العباد (محمد بن یوسف صالحى دمشقى)، ج7، ص411</ref> | ||
* | * | ||
*امام زین العابدین (ع) فرمودند: آخرین سفارشی | *امام زین العابدین (ع) فرمودند: آخرین سفارشی که خضر به موسی بن عمران علیهما السلام کرد این بود: هیچ کس در دنیا با کسی نرمی نکند مگر آن که خداوند عزوجل در روز قیامت با او نرمی کند. <ref> بحارالانوار (علامه مجلسى)، ج13، ص294.</ref> | ||
* | * | ||
*امام صادق(ع)<ref>ر.ک:مقاله امام صادق(ع)</ref>: به آن چه امید نداری امیدوارتر باش تا به آنچه امید داری؛ زیرا موسی (ع) رفت | *امام صادق(ع)<ref>ر.ک:مقاله امام صادق(ع)</ref>: به آن چه امید نداری امیدوارتر باش تا به آنچه امید داری؛ زیرا موسی (ع) رفت که مقداری آتش بیاورد اما وقتی به سوی خانواده خود برگشت، پیامبری مرسل بود. <ref> بحارالانوار (علامه مجلسى)، ج68، ص144</ref> | ||
* | * | ||
*امام صادق (ع) : موسی بن عمران علیه السلام گفت: پروردگارا، | *امام صادق (ع) : موسی بن عمران علیه السلام گفت: پروردگارا، کدام عمل نزد تو برتر است؟ فرمود: دوست داشتن کودکان؛ زیرا سرشت آنان بر توحید من است و اگر آنها را بمیرانم، به رحمت خود به بهشت شان می برم. <ref> بحارالانوار(علامه مجلسى)، ج101، ص97</ref> | ||
* | * | ||
*خداوند خطاب به موسی (ع) فرمود: «یا موسی، لاتُطَوِّلْ فی الدُّنْیا | *خداوند خطاب به موسی (ع) فرمود: «یا موسی، لاتُطَوِّلْ فی الدُّنْیا أملَکَ فَیَقْسُوَ قَلْبُکَ، والقاسِی القلبِ منّی بَعِیدٌ»: ای موسی! در دنیا آرزوی دراز نکن که قلبت سخت می شود و انسان سخت دل از من بدور است. <ref> بحارالانوار (علامه مجلسى)، ج70، ص398</ref> | ||
* | * | ||
*روایت شده است | *روایت شده است که موسی (ع) گفت: پروردگارا! مرا از نشانه خشنودی خود از بنده ات خبر ده. خدای تعالی به او وحی فرمود: هرگاه دیدی که من بنده ام را برای طاعت خود آماده و از معصیتم روی گردان می کنم، این نشانه خشنودی من است. <ref> بحارالانوار (علامه مجلسى)، ج67، ص26</ref> | ||
* | * | ||