۸۷٬۷۷۵
ویرایش
(صفحهای تازه حاوی «بهافريديه پیروان مردی زرتشتی الاصل به نام بهافریدبن ماه فروردین بودند. نقل ش...» ایجاد کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
'''بهافریدیه''' پیروان مردی [[زرتشتیان|زرتشتی]] الاصل به نام بهافرید بن ماه فروردین بودند. نقل شده است که وی اصالتا اهل روستای زوزن بوده است. | |||
==پیشینه== | ==پیشینه== | ||
در زمانی که ابو مسلم خراسانی در اوج اقتدار بود، | در زمانی که ابو مسلم خراسانی در اوج اقتدار بود، مرد زرتشتى الاصلى به نام بهافرید بن ماه فروردین در روستاى خواف از استان نیشابور در قصبه سیراوند خروج كرد و مدعی اصلاحاتى در دین زرتشت شد. بهافرید از خراسان به چین سفر كرد و هفت سال در آن دیار اقامت کرد و وقتی بازگشت چیزهاى شگفت انگیزی با خودش آورد از آن جمله پیراهنى سبز و نازك و نرم از حریر چینى بود كه تمام آن در كف دست او جاى مىگرفت و آن را یكى از معجزات خود مىدانست. شهرستانى مى گوید بهافریدیان را سیانیه هم مىگویند. | ||
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 22 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 22 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
بهافرید بر پیروانش هفت گونه نماز را واجب کرد 1.یكى در یگانگى خدا. 2. یكى در آفرینش آسمان ها و زمین. 3. یكى در خلق حیوان و روزی آن ها. 3.یكى در مرگ. 4. یكى هم در رستاخیز 5. یکی برای حساب و روز شمار. 6. یکی براى اهل بهشت و دوزخ 7. یكی برای ستایش اهل بهشت. | |||
همچنین وی برای پیروان خود كتابى به فارسى نوشت و به ایشان امر كرد كه روی یك زانو نشسته به سوى چشمه خورشید نماز بخوانند و در هر جا كه باشند رو به سوى آفتاب كنند و موهاى خود را رها نمایند و در هنگام خوردن غذا زمزمه نكنند و چهار پایان را نكشند مگر چارپایی که پیر باشد. | |||
<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 22 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 22 با ویرایش و اصلاح عبارات</ref> | ||
==سر انجام== | ==سر انجام== | ||
بهافرید از مظاهر اصلاح طلب فكر ایرانى در دوره ابو مسلم در خراسان بود كه به دست خود ابو مسلم از بین رفته است. | |||
چون ابو مسلم به | چون ابو مسلم به نیشابور وارد نیشابور شد، «موبدان» و «هیربدان» زرتشتى نزد وى آمدند و گفتند این مرد اسلام و دین ما را تباه كرد. بعد از آن ابو مسلم وى را همراه با پیروانش از بین برد. البته شاید سبب كشته شدن او جز این نباشد كه وى در اوایل خروج ابو مسلم در جبال بادغیس و قلب خراسان حركتى به وجود آورد كه منافى تمركز قدرت سیاسى ابو مسلم بود. <ref>شکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 22 با ویرایش و اصلاح عبارات. | ||
</ref> | </ref> | ||
خط ۱۹: | خط ۲۰: | ||
[[رده: کلام اسلامی]] | [[رده: کلام اسلامی]] | ||
[[رده: فرقه های دینی ]] | [[رده: فرقه های دینی ]] | ||
<references /> |