پرش به محتوا

شحامیه: تفاوت میان نسخه‌ها

هیچ تغییری در اندازه به وجود نیامده‌ است. ،  ‏۲ اکتبر ۲۰۲۱
جز
جایگزینی متن - 'ك' به 'ک'
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'ك' به 'ک')
خط ۱: خط ۱:
'''شحامیه‏''' پیروان ابو یعقوب شحام هستند كه استاد ابو على جبائى بود.این فرقه از فرق منشعب شده از فرقه خوارج و به نقلی [[معتزله]] بودند.
'''شحامیه‏''' پیروان ابو یعقوب شحام هستند که استاد ابو على جبائى بود.این فرقه از فرق منشعب شده از فرقه خوارج و به نقلی [[معتزله]] بودند.


==موسس==
==موسس==
خط ۸: خط ۸:


==اعتقادات==
==اعتقادات==
مبانی اعتقادی ابو یعقوب چون عقاید جبایی بود جز آن كه وى صدور مقدور واحد را از دو قادر جایز می دانست، ولى جبایى و پسرش چنین اعتقادی نداشتند. وی در این قول به عقیده اهل سنت نزدیک شده است. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی،چاپ اول، ص 253 با ویرایش و اصلاح عبارات </ref> <ref>شهفور اسفراینی، التبصیر فی الدین، ص51</ref> <ref>عبد القاهر بغدادی الفرق بین الفرق، ص190</ref>برخى گمان كرده اند كه گفتار شحام همان قول «[[صفاتيه|صفاتیه]]» است، ولى تفاوت میان این دو سخن آشکار است، زیرا شحام  صدور یك مقدور را از دو قادر جایز می داند  كه هر كدام می توانند به جاى دیگری آن مقدور را به وجود آورند.اما [[كعبى]] معتقد است که  «صفاتیه» دو آفریدگار را اثبات نمى ‏كنند، ولى صدور یك مقدور را از دو قادر جایز مى‏ دانند، بدین ترتیب كه یكى از آنان آفریدگار و دیگرى كسب‏ كننده باشد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی،چاپ اول، ص 253 با ویرایش و اصلاح عبارات </ref>
مبانی اعتقادی ابو یعقوب چون عقاید جبایی بود جز آن که وى صدور مقدور واحد را از دو قادر جایز می دانست، ولى جبایى و پسرش چنین اعتقادی نداشتند. وی در این قول به عقیده اهل سنت نزدیک شده است. <ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی،چاپ اول، ص 253 با ویرایش و اصلاح عبارات </ref> <ref>شهفور اسفراینی، التبصیر فی الدین، ص51</ref> <ref>عبد القاهر بغدادی الفرق بین الفرق، ص190</ref>برخى گمان کرده اند که گفتار شحام همان قول «[[صفاتيه|صفاتیه]]» است، ولى تفاوت میان این دو سخن آشکار است، زیرا شحام  صدور یک مقدور را از دو قادر جایز می داند  که هر کدام می توانند به جاى دیگری آن مقدور را به وجود آورند.اما [[کعبى]] معتقد است که  «صفاتیه» دو آفریدگار را اثبات نمى ‏کنند، ولى صدور یک مقدور را از دو قادر جایز مى‏ دانند، بدین ترتیب که یکى از آنان آفریدگار و دیگرى کسب‏ کننده باشد.<ref>محمد جواد مشکور، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی،چاپ اول، ص 253 با ویرایش و اصلاح عبارات </ref>


==پانویس==  
==پانویس==  
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۸۵

ویرایش