پرش به محتوا

بشیریه (غلاة شیعه): تفاوت میان نسخه‌ها

بدون خلاصۀ ویرایش
جز (Hadifazl صفحهٔ بشریه (از غلاة شیعه) را بدون برجای‌گذاشتن تغییرمسیر به بشیریه (از غلاة شیعه) منتقل کرد)
بدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱: خط ۱:
'''بشريه‏''' از «[[غلاة]]» [[شيعه]] و پيروان محمد بن بشير كوفى از موالى بنى اسد بودند.
'''بَشیریه''' از «[[غلاة]]» [[شيعه]] و پيروان محمد بن بشير كوفى از موالى بنى اسد بودند.


==شرح حال موسس فرقه==
==شرح حال موسس فرقه==
در باره او نوشته اند که وی اهل [[کوفه]] و  نيرنگ باز و شعبده‏ باز بوده و از گروه «واقفه» درباره حضرت [[موسى بن جعفر]] (ع) به شمار مى‏ رفت.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104
در باره او نوشته اند که وی اهل [[کوفه]] و  نيرنگ باز و شعبده‏ باز بوده و از گروه «واقفیه» درباره حضرت [[موسى بن جعفر]] (ع) به شمار مى‏ رفت.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104
</ref>
</ref>


خط ۱۱: خط ۱۱:


==اعتقادات==
==اعتقادات==
كشى نوشته است که محمد بن بشير معتقد بود  حضرت موسى بن جعفر (ع) غايب شده و خود را به اهل نور، نورانى و به اهل ظلمت، ظلمانى نشان مى ‏دهد. از دیدگاه وی، آن حضرت نمرده و به زندان نيفتاده، بلكه غايب، و [[قائم آل محمد]] است  که در حال غیبت محمد بن بشير را جانشين خود كرده انگشتر خود را به وى داده و آنچه را پيروانش از امر دين و دنيا احتياج دارند، به محمد بن بشير آموخته است و بعد از وى محمد بن بشير امام می باشد. همچنین معتقد بود که ظاهر انسان آدم و باطنش ازلى است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104
كشى نوشته است که محمد بن بشير معتقد بود  حضرت موسى بن جعفر (ع) غايب شده و خود را به اهل نور، نورانى و به اهل ظلمت، ظلمانى نشان مى ‏دهد. از دیدگاه وی آن حضرت نمرده و به زندان نيفتاده بلكه غايب و [[قائم آل محمد]] است  که در حال غیبت محمد بن بشير را جانشين خود كرده انگشتر خود را به وى داده و آنچه را پيروانش از امر دين و دنيا احتياج دارند به محمد بن بشير آموخته است و بعد از وى محمد بن بشير امام است. همچنین معتقد بود که ظاهر انسان آدم و باطنش ازلى است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104
</ref>  <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref>
</ref>  <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref>


خط ۱۹: خط ۱۹:
==تذکر==
==تذکر==
تذکّر مهم: دو راوی به نام «محمّد بن بشیر» وجود دارد:
تذکّر مهم: دو راوی به نام «محمّد بن بشیر» وجود دارد:
الف: [[محمّد بن بشیر کوفی]]، از اصحاب [[امام کاظم (علیه‌السّلام)]] که ملعون است و ذکر او گذشت.
 
الف: محمّد بن بشیر کوفی، هم زمان با [[امام کاظم (علیه‌السّلام)]] که ملعون است و بشیریه پیروان او هستند .
 
ب: [[محمّد بن بشیر کوفی]] که برادر [[علی بن بشیر کوفی]] است و هر دو ثقه هستند. نجاشی از آن ها نام می‌برد و می‌گوید: کتاب نوادر از این شخص ثقه است
ب: [[محمّد بن بشیر کوفی]] که برادر [[علی بن بشیر کوفی]] است و هر دو ثقه هستند. نجاشی از آن ها نام می‌برد و می‌گوید: کتاب نوادر از این شخص ثقه است
<ref>نجاشی احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۳۴۴</ref> و در قم وفات یافته است. نکته قابل‌ ذکر این است که رجالیان هیچ نشانه روشنی برای تمییز آن دو نفر مشترک بیان نکرده‌اند. <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵ .</ref>  
<ref>نجاشی احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۳۴۴</ref> و در قم وفات یافته است. نکته قابل‌ ذکر این است که رجالیان هیچ نشانه روشنی برای تمییز آن دو نفر مشترک بیان نکرده‌اند. <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵ .</ref>  
Writers، confirmed، مدیران
۸۷٬۷۶۰

ویرایش