۸۷٬۷۶۰
ویرایش
جز (Hadifazl صفحهٔ بشریه (از غلاة شیعه) را بدون برجایگذاشتن تغییرمسیر به بشیریه (از غلاة شیعه) منتقل کرد) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''بَشیریه''' از «[[غلاة]]» [[شيعه]] و پيروان محمد بن بشير كوفى از موالى بنى اسد بودند. | ||
==شرح حال موسس فرقه== | ==شرح حال موسس فرقه== | ||
در باره او نوشته اند که وی اهل [[کوفه]] و نيرنگ باز و شعبده باز بوده و از گروه | در باره او نوشته اند که وی اهل [[کوفه]] و نيرنگ باز و شعبده باز بوده و از گروه «واقفیه» درباره حضرت [[موسى بن جعفر]] (ع) به شمار مى رفت.<ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 | ||
</ref> | </ref> | ||
خط ۱۱: | خط ۱۱: | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
كشى نوشته است که محمد بن بشير معتقد بود حضرت موسى بن جعفر (ع) غايب شده و خود را به اهل نور، نورانى و به اهل ظلمت، ظلمانى نشان مى دهد. از دیدگاه | كشى نوشته است که محمد بن بشير معتقد بود حضرت موسى بن جعفر (ع) غايب شده و خود را به اهل نور، نورانى و به اهل ظلمت، ظلمانى نشان مى دهد. از دیدگاه وی آن حضرت نمرده و به زندان نيفتاده بلكه غايب و [[قائم آل محمد]] است که در حال غیبت محمد بن بشير را جانشين خود كرده انگشتر خود را به وى داده و آنچه را پيروانش از امر دين و دنيا احتياج دارند به محمد بن بشير آموخته است و بعد از وى محمد بن بشير امام است. همچنین معتقد بود که ظاهر انسان آدم و باطنش ازلى است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 خورشیدی، چاپ اول، ص 104 | ||
</ref> <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref> | </ref> <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵-۳۱۸.</ref> | ||
خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
==تذکر== | ==تذکر== | ||
تذکّر مهم: دو راوی به نام «محمّد بن بشیر» وجود دارد: | تذکّر مهم: دو راوی به نام «محمّد بن بشیر» وجود دارد: | ||
الف: | |||
الف: محمّد بن بشیر کوفی، هم زمان با [[امام کاظم (علیهالسّلام)]] که ملعون است و بشیریه پیروان او هستند . | |||
ب: [[محمّد بن بشیر کوفی]] که برادر [[علی بن بشیر کوفی]] است و هر دو ثقه هستند. نجاشی از آن ها نام میبرد و میگوید: کتاب نوادر از این شخص ثقه است | ب: [[محمّد بن بشیر کوفی]] که برادر [[علی بن بشیر کوفی]] است و هر دو ثقه هستند. نجاشی از آن ها نام میبرد و میگوید: کتاب نوادر از این شخص ثقه است | ||
<ref>نجاشی احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۳۴۴</ref> و در قم وفات یافته است. نکته قابل ذکر این است که رجالیان هیچ نشانه روشنی برای تمییز آن دو نفر مشترک بیان نکردهاند. <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵ .</ref> | <ref>نجاشی احمد بن عباس، رجال النجاشی، ص ۳۴۴</ref> و در قم وفات یافته است. نکته قابل ذکر این است که رجالیان هیچ نشانه روشنی برای تمییز آن دو نفر مشترک بیان نکردهاند. <ref>تبریزی، علی، بهجة الآمال، ج ۶، ص ۳۱۵ .</ref> |