۸۶٬۱۰۷
ویرایش
نجاریه: تفاوت میان نسخه‌ها
جز
جایگزینی متن - 'ي' به 'ی'
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'ي' به 'ی') |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
''' | '''نجاریه''' پیروان حسین بن محمد نجار متوفای سال 289 هجری قمری می باشند. | ||
==موسس== | ==موسس== | ||
| خط ۶: | خط ۶: | ||
==تاریخچه== | ==تاریخچه== | ||
ابو الحسن اشعری معتقد است که نجاریه پیروان حسین بن محمد نجار و از [[مرجئه]] هستند.<ref>اشعری ابو الحسن، مقالات | ابو الحسن اشعری معتقد است که نجاریه پیروان حسین بن محمد نجار و از [[مرجئه]] هستند.<ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص216</ref> اشعری هنگام نقل آرای این فرقه، هیچ اشاره ای به عنوان نجاریه نمی کند، بلکه ایشان را حسینیه می نامد. <ref>اشعری ابو الحسن، مقالات الاسلامیین و اختلاف المصلین، ج1، ص340</ref> <ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437</ref>و نیز بعضی او را حسن بن محمد بن عبدالله بن نجار خوانده اند.<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437</ref>همچین نوشته اند که نجاریه پیروان حسین بن محمد نجار هستند و اکثر معتزله ری و اطراف آن، پیرو مذهب وی می باشند. <ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437</ref> | ||
نجاریه بر چند فرقه دیگر تقسیم شده اند، زعفرانیه، [[برغوثیه]] و [[مستدرکه]]. <ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437</ref> <ref>شهرستانی عبد الکریم، الملل و النحل، ج 1، ص 81</ref> | نجاریه بر چند فرقه دیگر تقسیم شده اند، زعفرانیه، [[برغوثیه]] و [[مستدرکه]]. <ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437</ref> <ref>شهرستانی عبد الکریم، الملل و النحل، ج 1، ص 81</ref> | ||
==اعتقادات== | ==اعتقادات== | ||
نجاریه نیز چون سایر فرقه ها، دارای عقاید مخصوص به خود بودند که به برخی از آن ها به صورت مختصر اشاره می شود. | نجاریه نیز چون سایر فرقه ها، دارای عقاید مخصوص به خود بودند که به برخی از آن ها به صورت مختصر اشاره می شود. | ||
1. معتقدند که [[ | 1. معتقدند که [[ایمان]] معرفت به خدا و پیغمبران اوست كه همه [[مسلمانان]] بر آن اجماع كردند و خصلتى از خصال ایمان طاعت مى باشد و ایمان افزوده می شود ولی کاسته نمی شود.<ref>مشکور، محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ اول، ص 437 با ویرایش و اصلاح عبارت </ref> | ||
2. معتقدند که خداوند با ذات و وجود خویش در هر مکانی است.<ref>شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، نشر دار المعرفه، سال 1404 قمری، ج1، ص89</ref> | 2. معتقدند که خداوند با ذات و وجود خویش در هر مکانی است.<ref>شهرستانی عبدالکریم، الملل و النحل، بیروت، نشر دار المعرفه، سال 1404 قمری، ج1، ص89</ref> | ||
3. معتقدند که خداوند با چشم دیده نمی شود،اما جایز است که خداوند قوه ای را که در قلب برای شناخت قرار داده است، در چشم قرار دهد تا دیدنش ممکن شود.<ref>سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، بیروت، نشر دار الجنان، سال 1408 قمری، چاپ اول، ج5 ص460</ref> | 3. معتقدند که خداوند با چشم دیده نمی شود،اما جایز است که خداوند قوه ای را که در قلب برای شناخت قرار داده است، در چشم قرار دهد تا دیدنش ممکن شود.<ref>سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، بیروت، نشر دار الجنان، سال 1408 قمری، چاپ اول، ج5 ص460</ref> | ||